ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ

Αυτές τις μέρες κυκλοφορούν οι πέντε πρώτες εκδόσεις της σειράς: «Το Ρεμπέτικο Τραγούδι (1932-1941)», «Το Σμυρναίικο Τραγούδι (1923-1940)», «Το Ρεμπέτικο Τραγούδι στην Αμερική (1900-1940)», «Το Λαϊκό Τραγούδι: Η Αρχή (1946-1956)» και «Ρεμπέτικα και Λαϊκά».
Από το βιβλίο «Το Ρεμπέτικο Τραγούδι (1932-1941)» που περιέχει και 4 CDΤα κείμενα των παραπάνω εκδόσεων, οι οποίες αποτελούνται από 130 σελίδες το καθένα, υπογράφουν ο Πέτρος Ταμπούρης και ο Κώστας Χατζηδουλής, ενώ κάθε βιβλίο συνοδεύεται από τέσσερα CD με αντίστοιχα χαρακτηριστικά τραγούδια κάθε περιόδου.Μέσα από τα κείμενα ο αναγνώστης γνωρίζει λεπτομέρειες για την άνθηση του κάθε μουσικού είδους αλλά και στοιχεία για την εποχή στην οποία αναπτύχθηκαν. Στην έκδοση «Ρεμπέτικο Τραγούδι» ο Πέτρος Ταμπούρης αναφέρει χαρακτηριστικά: «...Με την επικράτηση των ιδιαίτερων εκείνων οικονομικών συνθηκών, που οδήγησαν ολόκληρες κοινωνικές ομάδες στην ανέχεια, η θεματολογία των τραγουδιών άλλαξε και στη μουσική εισήχθησαν νέα στοιχεία. Ετσι π.χ. στις φτωχικές παράγκες της Αμερικής γεννήθηκε το Rhythm n Blues και η Jazz. Στην Κούβα το Son, στην Πορτογαλία το Fado, στην Αργεντινή το Tango, στον Πειραιά το Ρεμπέτικο. Η εξέλιξη όλων αυτών των μουσικών ειδών είναι αρκετά κοινή. Στην αρχή απορρίφθηκαν από το μουσικό και κοινωνικό κατεστημένο ως τραγούδια του υποκόσμου και ανάξια καλλιτεχνικής αναφοράς. Η θεματολογία τους είναι επίσης κοινή. Ο έρωτας, ο θάνατος, η φτώχεια, οι αγωνίες και τα διάφορα πάθη τους, κυριαρχούν στιχουργικά. Η περιφρονητική στάση τους απέναντι στην κάθε λογής εξουσία τους συντροφεύει. Ο μποέμικος τρόπος ζωής των ηρώων αυτών, η περιφρόνηση στο χρήμα και κάθε υλικό αγαθό και το τραγικό τέλος που τους βρίσκει στο περιθώριο της κοινωνίας είναι επίσης κοινά...».ΑΝΑΓΚΑΙΟΣ ΣΥΣΧΕΤΙΣΜΟΣ ΘΑ ΕΛΕΓΑ ΠΛΕΟΝ.ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΛΥ ΚΑΛΗ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΤΗΝ ΕΠΙΒΡΑΒΕΥΩ ΚΑΙ ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ ΤΗΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΝΑΓΚΗ ΣΑ ΛΑΟΣ ΝΑ ΠΑΜΕ ΠΟΙΟ ΕΞΩ ΜΕ ΤΗΝ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΕ ΞΕΝΕΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΕΣ ΠΟΥ ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΕΠΙΛΕΓΟΥΜΕ ΝΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΟΥΜΕ.ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΑ ΘΑ ΠΩ ΟΤΙ ΤΟ ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΖΕΙ ΚΑΙ ΕΞΕΛΙΣΕΤΑΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΑΡΚΟΥΔΟΜΟΥΣΙΚΗΣ ΓΙΑ ΚΟΥΦΟΥΣ.ΑΥΤΟ ΔΙΧΝΕΙ ΟΤΙ Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΑΝ ΔΕΝ ΠΡΟΒΑΛΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΔΕΟΝΤΑ ΤΡΟΠΟ.ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΑΛΛΩΣΤΕ ΝΑ ΦΘΕΙΡΕΤΑΙ ΣΕ ΑΤΑΛΑΝΤΟΥΣ ΑΜΟΥΣΟΥΣ.ΣΥΝΕΧΙΣΤΕ ΤΗΝ ΚΑΛΗ ΔΟΥΛΕΙΑ .