Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ιατρικά. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ιατρικά. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τόνος ψάρι, ωφέλοι

 Υπάρχουν περίπου οκτώ διαφορετικές εμπορικές ποικιλίες που κυμαίνονται σε μεγέθη από τον μικρό παλαμίδα τόνου έως τον μεγάλο ερυθρό και είναι ένα από τα πιο διαδεδομένα ψάρια στον κόσμο.



Ο τόνος μπορεί να καταναλωθεί φρέσκος (είτε ωμός είτε μαγειρεμένος) και σε κονσέρβα (που είναι πάντα προμαγειρεμένος). Οι κονσέρβες τόνου συσκευάζονται σε άλμη, νερό, ηλιέλαιο ή ελαιόλαδο.

Τόνος κονσέρβα: Διατροφικό προφίλ

Από την άποψη των μακροθρεπτικών συστατικών, δεν υπάρχει μεγάλη διαφορά στην ποσότητα πρωτεΐνης ή λιπών όταν συγκρίνουμε τον κονσερβοποιημένο τόνο σε άλμη με τον φρέσκο. Ο φρέσκος τόνος είναι φυσικά υψηλότερος σε πρωτεΐνη και περιέχει λίγες περισσότερες θερμίδες.

Μια μερίδα 100g κονσερβοποιημένου τόνου (σε άλμη) παρέχει:

  • 109 θερμίδες
  • 24,9 g πρωτεΐνη
  • 1 g λίπος
  • 69 mcg σελήνιο
  • 0,733 g αλάτι

Μια μερίδα 100g φρέσκου τόνου (μαγειρευτού) παρέχει:

  • 136 θερμίδες
  • 32,3 g πρωτεΐνη
  • 0,8 g λίπος
  • 92 mcg σελήνιο
  • 0,158 g αλάτι

Όταν αγοράζετε τόνο κονσερβοποιημένο σε λάδι, να ξέρετε ότι η περιεκτικότητά του σε λιπαρά θα είναι αυξημένη στα περίπου 6,4 γραμμάρια (ανά 100 g μερίδας) και οι θερμίδες θα είναι περίπου 159.

Δείτε τα κορυφαία 5 οφέλη που έχει ο τόνος κονσέρβα για την υγεία:

1. Πηγή πρωτεΐνης υψηλής ποιότητας

Τα ψάρια είναι πηγή πρωτεΐνης υψηλής ποιότητας και ειδικότερα ο τόνος σε κονσέρβα προσφέρει μια οικονομικά προσιτή πηγή πρωτεΐνης και αποτελεί χρήσιμο βασικό προϊόν μακρόχρονης αποθήκευσης.

2. Πηγή του αμινοξέος ταυρίνη

Εκτός από πηγή πρωτεΐνης, τα θαλασσινά, συμπεριλαμβανομένων των ψαριών όπως ο τόνος, είναι μια χρήσιμη πηγή του αμινοξέος ταυρίνη. Μελέτες δείχνουν ότι η ταυρίνη μπορεί να είναι χρήσιμη στην προστασία από καρδιακές παθήσεις.

3. Καλή πηγή βιταμινών και μετάλλων

Τόσο ο φρέσκος όσο και ο κονσερβοποιημένος τόνος είναι μια καλή πηγή βιταμινών του συμπλέγματος Β, ιδιαίτερα της νιασίνης (Β3), η οποία υποστηρίζει το νευρικό σύστημα και το δέρμα. Ο τόνος περιέχει επίσης ασβέστιο (οστά και συσπάσεις μυών), μαγνήσιο (ενέργεια) και βιταμίνη D (ανοσοποιητικό σύστημα, οστά και λειτουργία εγκεφάλου). Ο φρέσκος τόνος (100 g) έχει διπλάσια ποσότητα βιταμίνης D σε σύγκριση με τον τόνο σε κονσέρβα.

4. Χαμηλά λιπαρά

Ο τόνος είναι χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά, με μόλις 1 γραμμάριο λίπους σε μια μερίδα 100 γραμμαρίων. Αυτό ισχύει και για τον τόνο που έχει κονσερβοποιηθεί σε νερό πηγής ή άλμη.

Αν και κάποτε θεωρείτο μια λιπαρή ποικιλία ψαριών (το είδος λίπους που θεωρείται ωφέλιμο για την υγεία της καρδιάς), οι ειδικοί δεν κατατάσσουν πλέον τον τόνο σε αυτή την κατηγορία. Αυτό συμβαίνει επειδή τα τρέχοντα δεδομένα δείχνουν ότι τα επίπεδα των μακράς αλυσίδας ωμέγα-3 πολυακόρεστων λιπαρών οξέων στον φρέσκο τόνο είναι πιο συγκρίσιμα με εκείνα στα λευκά ψάρια.

5. Μπορεί να βοηθήσει στη διαχείριση βάρους

Ο τόνος, συμπεριλαμβανομένου του τόνου σε κονσέρβα σε νερό πηγής ή άλμη, είναι χαμηλός σε λιπαρά και θερμίδες, αλλά πλούσιος σε πρωτεΐνες, γεγονός που τον καθιστά χρήσιμο σε μια δίαιτα απώλειας βάρους.

Είναι ο τόνος (σε κονσέρβα και μη) ασφαλής για όλους;

Μια υγιεινή, ισορροπημένη διατροφή θα πρέπει να περιλαμβάνει τουλάχιστον δύο μερίδες (των 140 γρ. έκαστη) μαγειρεμένου ψαριού την εβδομάδα, εκ των οποίων η μία πρέπει να είναι από λιπαρά ψάρια με ωμέγα-3 λιπαρά οξέα. Οι περισσότεροι από εμάς δεν τρώμε αρκετά ψάρια.

Τούτου λεχθέντος, για ορισμένα είδη ψαριών, συμπεριλαμβανομένου του τόνου, υπάρχουν συστάσεις σχετικά με τη μέγιστη ποσότητα που πρέπει να φάτε. Αυτό συμβαίνει επειδή ο τόνος είναι πιο επιρρεπής σε υψηλά επίπεδα υδραργύρου.

Για αυτόν τον λόγο, οι ειδικοί συνιστούν ότι εάν είστε έγκυος ή προσπαθείτε να αποκτήσετε παιδί, πρέπει να μην τρώτε περισσότερες από 4 κονσέρβες τόνου ή 2 φιλέτα/μπριζόλες φρέσκου τόνου την εβδομάδα. Αλλά για τους υπόλοιπους, είναι καλό να τρώμε τόνο ως μέρος μιας υγιεινής, ισορροπημένης διατροφής.

Αν και η αλλεργία στα οστρακοειδή είναι η πιο συχνή από τα θαλασσινά είδη, μερικοί είναι αλλεργικοί και σε κάποια ψάρια. Ορισμένες μελέτες υποδεικνύουν ότι ο τόνος κονσέρβα έχει χαμηλότερη αλλεργιογένεση. Παρόλα αυτά, εάν γνωρίζετε ότι είστε αλλεργικοί στον τόνο, θα πρέπει προφανώς να αποφύγετε την κατανάλωσή του.

Πηγή: bbcgoodfood.com

Μόλυνση ζύμης

 Οι μολύνσεις ζύμης, που προκαλούνται από τον μύκητα candida, είναι συχνές και μπορούν να επηρεάσουν διάφορα μέρη του σώματος.

Η κατανόηση των μολύνσεων ζύμης, των αιτιών, των συμπτωμάτων και των θεραπειών τους είναι απαραίτητη για τη διατήρηση της καλής υγείας.

Λαμβάνοντας προληπτικά μέτρα και αναζητώντας έγκαιρη ιατρική φροντίδα, μπορείτε να διαχειριστείτε και να αποτρέψετε την εξάπλωση των μολύνσεων από ζυμομύκητες, διασφαλίζοντας τη συνολική σας ευεξία.

Μόλυνση ζύμης: Αιτίες

  • Όλοι έχουμε μικρές ποσότητες του μύκητα candida στο δέρμα και στο πεπτικό μας σύστημα.
  • Τα υγιή βακτήρια συνήθως κρατούν υπό έλεγχο τον εν λόγω μύκητα.
  • Τα αντιβιοτικά μπορούν να διαταράξουν την ισορροπία, επιτρέποντας στον candida να αναπτυχθεί εκτός ορίου.
  • Παράγοντες του τρόπου ζωής, όπως η ελλιπής προσωπική υγιεινή μετά από άσκηση ή τα στενά ρούχα μπορούν να συμβάλουν στο πρόβλημα.
  • Τα άτομα με διαβήτη και μη ελεγχόμενο υψηλό σάκχαρο στο αίμα είναι πιο ευαίσθητα.

Σε ποια σημεία μπορεί να αναπτυχθεί μόλυνση ζύμης

Στόμα

  • Η μόλυνση επηρεάζει το στόμα, τη γλώσσα και τα χείλη και είναι αρκετά συνηθισμένη στα βρέφη.
  • Οι ενήλικες με παράγοντες κινδύνου όπως το κάπνισμα, η τεχνητή οδοντοστοιχία ή το αδύναμο ανοσοποιητικό σύστημα μπορούν επίσης να εμφανίσουν στοματικές μολύνσεις ζύμης.
  • Η θεραπεία περιλαμβάνει από του στόματος αντιμυκητιακά φάρμακα.
  • Οι μολύνσεις από ζυμομύκητες στην θηλή είναι σπάνιες και τα συμπτώματα πιθανότατα προκαλούνται από άλλους παράγοντες.

Δερματικές λοιμώξεις ζύμης

  • Οι ζεστές και υγρές συνθήκες περιβάλλοντος μπορεί να προκαλέσουν την υπερβολική ανάπτυξη του ζυμομύκητα στο δέρμα.
  • Η μόλυνση ζύμης Tinea versicolor οδηγεί σε αποχρωματισμό του δέρματος.
  • Παράγοντες κινδύνου είναι επίσης το λιπαρό δέρμα, η υπερβολική εφίδρωση και τα τροπικά κλίματα.
  • Για τη θεραπεία χρησιμοποιούνται αντιμυκητιακές κρέμες, λοσιόν, σαμπουάν ή σαπούνια.

Μόλυνση ζύμης σε δερματικές πτυχές

  • Οι μολύνσεις από ζυμομύκητες του δέρματος συμβαίνουν συχνά στα σημεία όπου δύο μέρη του δέρματος τρίβονται μεταξύ τους.
  • Οι πιο συνήθεις περιοχές είναι κάτω από το στήθος, οι μασχάλες, οι πτυχώσεις του στομάχου και το εσωτερικό των μηρών.
  • Οι τοπικές αντιμυκητιακές θεραπείες είναι αποτελεσματικές.
  • Τα προληπτικά μέτρα περιλαμβάνουν σκόνες που απορροφούν την υγρασία (π.χ. ταλκ) και αντιιδρωτικά.
  • Μόλυνση ζύμης στο τριχωτό της κεφαλής

    • Οι μολύνσεις ζύμης του τριχωτού της κεφαλής προκαλούν κνησμό, εξανθήματα με κρούστα και λευκές νιφάδες.
    • Οι παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνουν δερματικές παθήσεις, ζεστό κλίμα, αυξημένη εφίδρωση και “σκληρά” προϊόντα καθαρισμού για τα μαλλιά.
    • Για τη θεραπεία χρησιμοποιούνται αντιμυκητιακά σαμπουάν, αφροί και αλοιφές τοπικής επάλειψης.

    Λοιμώξεις από ζυμομύκητες σε νύχια χεριών και ποδιών

    • Οι μυκητιασικές λοιμώξεις των νυχιών προκαλούν πάχυνση, αποχρωματισμό και πιθανή απώλεια νυχιών.
    • Η μόλυνση γνωστή ως “πόδι του αθλητή” μπορεί να οδηγήσει σε μολύνσεις των νυχιών των ποδιών.
    • Η θεραπεία περιλαμβάνει τοπικές αντιμυκητιακές κρέμες, από του στόματος φάρμακα και αντιμυκητιακά σπρέι.
    • Τα προληπτικά μέτρα περιλαμβάνουν το να διατηρείτε τα πέλματα στεγνά και να εφαρμόσετε αντιμυκητιασικά προϊόντα σε παπούτσια και κάλτσες.

    Μόλυνση ζύμης στα γεννητικά όργανα

    • Η ζύμη υπάρχει με φυσικό τρόπο στον κόλπο, οδηγώντας σε κολπικές μολύνσεις ζύμης.
    • Μολύνσεις από ζυμομύκητες του πέους μπορεί να εμφανιστούν, κυρίως σε άτομα που δεν έχουν κάνει περιτομή.
    • Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν αίσθημα καύσου, κνησμό, εκκρίσεις και επώδυνη ούρηση.
    • Οι μη συνταγογραφούμενες αντιμυκητιακές κρέμες είναι συχνά αποτελεσματικές, αλλά οι επίμονες/επαναλαμβανόμενες μολύνσεις απαιτούν ιατρική φροντίδα.
    • Οι ερωτικοί σύντροφοι θα πρέπει να είναι προσεκτικοί και οι σεξουαλικές επαφές μπορεί να χρειαστεί να αναβληθούν μέχρι να υποχωρήσει η μόλυνση.

    Μπορούν να εξαπλωθεί η μόλυνση ζύμης σε άλλα σημεία του σώματος;

    • Αν και οι μολύνσεις ζύμης συνήθως παραμένουν εντοπισμένες σε μια περιοχή, μπορούν να εξαπλωθούν εάν αφεθούν χωρίς θεραπεία.
    • Η σωστή προσωπική υγιεινή και το να αποφεύγετε να ξύνετε την πληγείσα περιοχή είναι απαραίτητες προϋποθέσεις θεραπείας.
    • Η διεισδυτική καντιντίαση είναι μια σπάνια αλλά σοβαρή επιπλοκή, που παρατηρείται συχνά σε χώρους υγειονομικής περίθαλψης και σε σοβαρά ανοσοκατεσταλμένα άτομα.
    • Τα συμπτώματα ποικίλλουν ανάλογα με τις πληγείσες περιοχές και μπορεί να απαιτούν εξετάσεις αίματος για τη διάγνωση.

    Πηγή: health.clevelandclinic.org

Καούρες και κάψιμο?

 Η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση (ΓΟΠ) αφορά στην άνοδο των στομαχικών υγρών στον οισοφάγο κατά τη διάρκεια του φαγητού ή μετά από αυτό και επειδή τα υγρά αυτά είναι όξινα, δημιουργούν το αίσθημα του καψίματος ή/ και της ξινής επίγευσης. Εμφανίζονται επίσης μετά την (υπερ)κατανάλωση αλκοολούχων ποτών ή ακόμα και στη διάρκεια του ύπνου και την κατάκλιση, ενώ μπορεί να διαρκέσουν και κάποιες ώρες.



H ΓΟΠ είναι πολύ συνηθισμένο πρόβλημα, αφού περίπου 4 στους 10 Έλληνες την παρουσιάζουν, αλλά μόνο 1 στους 10 ασθενείς με ΓΟΠ γνωρίζει ότι πάσχει από αυτή.

Τι προκαλεί τη γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση;

Η ΓΟΠ συνδυάζεται συνήθως με τη χαλάρωση του σφιγκτήρα που βρίσκεται στο κάτω μέρος του οισοφάγου και επιτρέπει τη δίοδο της τροφής από τον οισοφάγο στο στομάχι. Όταν συμβαίνει αυτό, μπορεί το περιεχόμενο του στομάχου να γυρίζει πίσω στον οισοφάγο μαζί με τα γαστρικά υγρά.

Βέβαια, μπορεί να εμφανισθεί και σε φάσεις έντονου άγχους, κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, σε υπέρβαρα άτομα ή και μετά από κάποιες χειρουργικές επεμβάσεις, καθώς επίσης σε άτομα με διαφραγματοκήλη.

Τι επιβαρύνει τη γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση;

  • Μεγάλα ή πολύ λιπαρά γεύματα, τηγανιτά φαγητά και λιπαρές σάλτσες
  • Mεγάλες, αμάσητες μπουκιές
  • Υγρά μαζί με το φαγητό, ιδίως αεριούχα
  • Γεύματα αργά το βράδυ, ιδίως πάλι υγρά, όπως οι σούπες ή το γάλα
  • Η σοκολάτα, ο καφές, το τσάι, η μέντα και το αλκοόλ
  • Τα όξινα φρούτα και οι χυμοί τους, ιδίως με άδειο στομάχι
  • Τα μπαχαρικά
  • Η κατάκλιση, το σκύψιμο ή και η ανύψωση αντικειμένων μέσα σε 2 ώρες μετά το γεύμα
  • Τα στενά ρούχα και το σφίξιμό τους κοντά στην κοιλιά
  • Το κάπνισμα
  • Το υπερβάλλον βάρος

Τι ανακουφίζει από τη γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση;

  • Τα μικρά, συχνά γεύματα, ελαφριά σε λιπαρά και θερμίδες
  • Το αργό φαγητό, όπου θα μασάτε καλά και αργά κάθε μπουκιά, πάνω από 15 φορές
  • Η αποφυγή υγρών κατά τη διάρκεια του γεύματος αλλά και για 45 λεπτά μετά
  • Μπορείτε να πιείτε 20 λεπτά πριν 1-2 ποτήρια, αλλά όχι αεριούχα
  • Η αποφυγή σε τροφές πολύ όξινες
  • Ο περιορισμός στη σοκολάτα, τα σιροπιαστά υγρά, το αλκοόλ, το τσάι, τη μέντα και την καφεΐνη
  • Ο περιορισμός των χυμών φρούτων
  • Ο περιορισμός των μπαχαρικών
  • Η αποφυγή της κατάκλισης, σκυψίματος και ανύψωσης αντικειμένων για 2 ώρες μετά το γεύμα
  • Η αποφυγή στενών ρούχων, ιδιαίτερα στη μέση. Πείτε όχι σε στενά παντελόνια και φούστες και στη «σφιχτή» ζώνη
  • Η διατήρηση φυσιολογικού σωματικού βάρους
  • Ο περιορισμός στην κατανάλωση αεριούχων ποτών, γάλακτος και σούπας αργά το βράδυ

Συμπερασματικά

Η παλινδρόμηση είναι μια πολύ ενοχλητική κατάσταση, που η συχνότητα, η διάρκεια και η ένταση των συμπτωμάτων είναι εξατομικευμένη. Το ίδιο ισχύει και για τους τρόπους ανακούφισης. Πειραματιστείτε και ανακαλύψτε ποιες αλλαγές σας βοηθούν μεμονωμένα ή συνδυαστικά. Παρόλα αυτά, αν τέτοιου είδους συμπτώματα σας ταλαιπωρούν 2 ή περισσότερες φορές την εβδομάδα, θα πρέπει να επισκεφθείτε τον γιατρό σας διότι, η διάγνωση της ΓΟΠ ως νόσημα (που μπορεί να χρονίζει) είναι αρκετά πιθανή.

Πηγή:www.onmed.gr

Χρήμα και εθισμός.

 Οι Αμερικανοί έχουν εφεύρει τον όρο affluenza για να περιγράψουν την επίμονη, κολλητική, κοινωνικά μεταδιδόμενη ασθένεια του χρέους, του άγχους και της υπερφόρτωσης, με αποτέλεσμα το αδιάκοπο κυνήγι του χρήματος.

Οι Αμερικανοί έχουν εφεύρει τον όρο affluenza για να περιγράψουν την επίμονη, κολλητική, κοινωνικά μεταδιδόμενη ασθένεια του χρέους, του άγχους και της υπερφόρτωσης, με αποτέλεσμα το αδιάκοπο κυνήγι του χρήματος.

 


 

Δείτε ποια είναι τα βασικά σημεία που αφορούν στην ψυχολογία του πλούτου και του χρήματος.

 

1. Το χρήμα κρατά μακριά τη συμπόνια

Πολυάριθμες μελέτες δείχνουν ότι ο πλούτος δεν επιτρέπει στο άτομο να καλλιεργήσει τα αισθήματα συμπόνιας και οίκτου. Πρόσφατη έρευνα που δημοσιεύεται στο επιστημονικό περιοδικό Psychological Science δείχνει ότι τα άτομα με χαμηλότερο εισόδημα είναι πιο ικανά να επιδείξουν συναισθηματική κατανόηση σε σύγκριση με τα άτομα υψηλής οικονομικής τάξης.

 

2. Ο πλούτος επηρεάζει την ηθική

Μελέτη που πραγματοποιήθηκε από το Πανεπιστήμιο Berkeley της Καλιφόρνια δείχνει ότι στο Σαν Φρανσίσκο –όπου ο νόμος απαιτεί τα αυτοκίνητα να σταματούν στις διαβάσεις– οι οδηγοί πολυτελών αυτοκινήτων έχουν τέσσερις φορές λιγότερες πιθανότητες να διακόψουν την πορεία τους ώστε να επιτρέψουν στους πεζούς να περάσουν το δρόμο. Επίσης, ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ και το Πανεπιστήμιο της Γιούτα διαπίστωσαν ότι ακόμη και στο άκουσμα λέξεων που σχετίζονται με το χρήμα η συμπεριφορά μας γίνεται πιο ανήθικη.

 

3. Ο πλούτος συνδέεται με τις καταχρήσεις

Αν και το χρήμα δεν αποτελεί αιτία του εθισμού ή των καταχρήσεων, ο πλούτος φαίνεται πως συνδέεται άμεσα με την τάση εκδήλωσης προβλημάτων εθισμού. Πολυάριθμες μελέτες δείχνουν ότι τα εύπορα παιδιά είναι πιο επιρρεπή στην κατάχρηση ουσιών, πιθανότατα λόγω της αυξημένης πίεσης  να πετύχουν και λόγω της απομόνωσης από τους γονείς.

 

4. Το χρήμα είναι εθιστικό

Το ίδιο το κυνήγι του πλούτου μπορεί να αποτελέσει καταναγκασμό και εμμονή, σύμφωνα με τους ψυχολόγους. Η επιθυμία για περισσότερο χρήμα ανήκει στους «συμπεριφορικούς εθισμούς», οι οποίοι διαφέρουν από την κατάχρηση ουσιών. Οι συμπεριφορικοί εθισμοί περιλαμβάνουν καταναγκαστική και ανεξέλεγκτη σχέση π.χ. με το τζόγο, το σεξ, το φαγητό ή το χρήμα. Οι αλλαγές που παρατηρούνται στον εγκέφαλο σε αυτήν την περίπτωση μοιάζουν πολύ με τις αλλαγές που επιφέρει το αλκοόλ ή μια ναρκωτική ουσία.