Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα αρμαγεδων. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα αρμαγεδων. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Συμβουλές για Πρωθυπουργούς

 Δεν ξέρω αν έχετε παρατηρήσει και εσείς αλλά το τελευταίο καιρό δημιουργείται ένα μικρό θέμα σχετικά με τους θεσμούς, διάφορους θεσμούς που έχουμε, θεσμοί οι οποίοι κατά κύριο λόγο υφίστανται και υπάρχουν απλά και μόνο για να διαφυλάττουν το κοινό συμφέρον αλλά και τους ανθρώπους που με δυσκολία τις περισσότερες φορές, ή με ευκολία, αντιλαμβάνονται και  καταλαβαίνουν. Ενας από αυτούς τους θεσμούς που τείνουν να εξαλειφθούν ή να διαρρηχθούν πλήρως και απολύτως στην ψυχολογία μας είναι και ο θεσμός του Πρωθυπουργού, ο πρωθυπουργικός θεσμός, ο οποίος είναι ένα τεράστιο δώρο για το κοινό σύστημα και γενικότερα για την κοινωνία μας.



Τι σημαίνει όμως πρωθυπουργός και πώς μπορεί να γίνει κάποιος πρωθυπουργός; Για να γίνεις πρωθυπουργός το μόνο που χρειάζεται είναι να έχεις ένα πολιτικό κόμμα, να έχεις αναγγείλει τις προεκλογικές σου δέσμευσεις έτσι ώστε όταν θα αναλάβεις την πρωθυπουργία και τις τύχες ενός λαού να είσαι πιστός σε αυτά ακριβώς που έχεις προαναγγείλει. Φυσικά η Βασική λειτουργία ενός πρωθυπουργού πάνω από όλα είναι να διαφυλάττει απολύτως το σύνταγμα, που κατά πάσα πιθανότητα είναι γνώστης του Συντάγματος. Το αμέσως επόμενο που θα χρειαστεί είναι να μπορεί να λύνει κάποια ζητήματα που εμφανίζονται κατά την περίοδο  της θητείας του.


Σύνθετη δουλειά, πολυσύνθετη δουλειά, πολύ ισχυρός δεσμός, πάρα πολύ μεγάλη ευθύνη, δεσμός με το σύνταγμα, δεσμός με την συνταγματικότητα, δεσμός με την ορθοδοξία στην παρούσα φάση, δεσμός με το κοινό που αποφάσισε εφόσον διάβασε όλες τις προεκλογικές δεσμεύσεις ενός μέλλοντα πρωθυπουργού και αποφάνθηκε. Αποφάσισε να τον επιλέξει ανάμεσα σε διάφορους γιατί το πρόγραμμα το οποίο παρουσίασε ενδιαφέρει και ήταν πάρα πολύ ωφέλιμο για όσους βρίσκονταν εκείνη τη στιγμή στην εκλογική διαδικασία. Ο πρωθυπουργός λοιπόν σαν πρώτο χρέος του είναι να συνειδητοποιεί τα κατά μέρους ή επιμέρους αν θέλετε προβλήματα, προβλήματα τα οποία μπορεί να έχει βρει από τους προκατόχους του και είναι υποχρεωμένος να επιλύσει με τον πιο σωστό και συμφέροντα τρόπο για το ευρύτερο κοινό και πάνω από όλα να μην δημιουργεί προβλήματα. 


Να μην δημιουργεί προβλήματα με την έννοια της εκτροπής, της συνταγματικής παρεκτροπής, να μην αλλοιώνει το σύνταγμα, να μην εκμεταλλεύεται πράγματα τα οποία του δίνουν τη δυνατότητα μέσω του συντάγματος να παραποιήσει διάφορες καταστάσεις έτσι ώστε να λειτουργεί προς όφελός του κάποιες φορές ή προς όφελος κάποιων τρίτων θα έλεγα. 


Έτσι λοιπόν ένας πρωθυπουργός θα μπορούσε να είναι εξαιρετικός, ο πρωθυπουργός έχει μεγάλο μεγάλο χρέος και μεγάλη υποχρέωση να διατηρήσει τα ήθη και τα έθιμά του έθνους το οποίο τον επέλεξε να είναι πιστός στο Σύνταγμα το οποίο προϋπήρχε από αυτόν, να είναι ο άνθρωπος που επιλύει τα προβλήματα που βρήκε, σίγουρα να μην είναι ο άνθρωπος που δημιουργεί προβλήματα. Η κάθε τύχη και η κάθε προσωπικότητα και η κάθε ζωή σίγουρα κρέμεται από έναν πρωθυπουργό, έναν πρωθυπουργό ο οποίος είναι της επιλογής μας, της επιλογής του πολίτη. Ο πολίτης ο ίδιος επέλεξε τον Πρωθυπουργό με βάση όλα αυτά που υποσχέθηκε ότι θα τηρήσει. 


Σε άλλη περίπτωση απλά υπάρχει η κοινή, η κλασική καπήλευση του θεσμού του πρωθυπουργού με αποτέλεσμα να μην είναι κανείς ικανοποιημένος, ζωές να κινδυνεύουν, άνθρωποι να βολιδοσκοπούνται, άνθρωποι να φυλακίζονται, άνθρωποι να μην μπορούν να διαβιώσουν, να μην έχουν τα προς το ζην. Ένας πρωθυπουργός λοιπόν ο οποίος βυθίζει σε φτώχεια, βυθίζει σε ανεργία, βυθίζει σε αρρώστια, καταστέλλει το σύνταγμα σε πρώτη ευκαιρία, Ένας τέτοιος πρωθυπουργός σίγουρα απλά καπηλεύεται το θεσμό, ένα θεσμό που στον τόπο μας τον έχουμε ιδιαίτερα ανάγκη και ένα θεσμό που στο παρελθόν έχει δημιουργήσει όλο αυτό το μεγαλείο του έθνους και του κράτους μας. 


Ο πρωθυπουργός λοιπόν, ο εκάστοτε πρωθυπουργός, που δημιουργεί όλες αυτές τις ατασθαλίες σίγουρα δεν είναι Πρωθυπουργός και σίγουρα δεν δικαιούται να φέρει το θεσμό στην πλάτη του, ένα θεσμό πάρα πολύ σημαντικό και πάρα πάρα πολύ βαρύ.Την τελευταία δεκαετία διάφοροι που βρέθηκαν  στον πρωθυπουργικό θώκο και θεσμό δεν τον τιμησαν, βρέθηκαν απλά και μόνο για να καπηλευτούν και να κοροϊδέψουν όλους αυτούς που τους επέλεξαν, άλλοτε με πόνο, άλλοτε χωρίς πόνο. 


Έχουν λοιπόν την τελευταία δεκαετία ,ίσως και παραπάνω, που τείνουν στην Συνταγματική εκτροπή, και όταν λέμε Συνταγματική εκτροπή εννοούμε ότι άλλα επιτάσσει το Σύνταγμα, αλλά πράττουν, άλλα υποσχέθηκαν, και τα αποτελέσματα είναι αυτά που έχουμε σήμερα, δηλαδή ιδιαίτερη φτώχεια, ιδιαίτερη ανεργία, μεγάλο ιατροφαρμακευτικό πρόβλημα, σοβαρά προβλήματα με απάτες γύρω από φάρμακα, αρρώστιες, και τα λοιπά.


Ενας πρωθυπουργός λοιπόν, και πιστεύω να συμφωνήσετε και εσείς, δεν δικαιούται να φέρει το θεσμό. Ένας πρωθυπουργός ο οποίος εξελίσσεται σε εν δυνάμει δικτατορίσκο και απατώντας μάλλον όλους όσους τον επέλεξαν και τον ώθησαν σε αυτή τη θέση με πόνο ψυχής για να μπορέσουν να καλυτερέψουν τον τρόπο διαβίωσης τους. Σίγουρα είναι προδομένοι και όχι από τον Πρωθυπουργικό θεσμό αλλά κάποιον συγκεκριμένο πρωθυπουργό. 


Όλοι λίγο-πολύ οι πρωθυπουργοί έχουν την τάση να αλλοιώνουν και να καπηλεύονται κάποια πράγματα αλλά έχει πολύ μεγάλη διαφορά όταν αλειώνεις το σύνταγμα κατά 1% και εντελώς αλλιώς είναι όταν το αλοιώνης κατα 95%. Από κει και μετά η παραμονή ενός τέτοιου ανθρώπου στην εξουσία κάτω από τον θεσμό του Πρωθυπουργού εγκυμονεί ιδιαίτερους κινδύνους, είναι μία πολύ μικρή ή μεγαλύτερη αν θέλετε Δικτατορία. 


Άλλωστε δικτατορία θεωρείται οποιαδήποτε παράκαμψη του συντάγματος, αποφασίζουμε και διατάσσουμε για διάφορους υπόκωφους και ανυπόστατους λόγους, και διατάσσουμε ένα ολόκληρο λαό, ένδοξο λαό, έναν πολύ γενναίο και έναν πολύ αγαθό λαό. Όταν λοιπόν αποφασίζουμε και διατάζουμε ένα τέτοιο λαό σίγουρα δεν είμαστε πρωθυπουργοί, είμαστε κάτι άλλο, βέβαια ο καθένας θα βρει τον συγκεκριμένο χαρακτηρισμό. Ο πρωθυπουργικός θεσμός δεν καλύπτεται, τουλάχιστον εδώ και αρκετά χρόνια, από πρωθυπουργούς.


Σίγουρα η Ελλάς, το έθνος, το κράτος, έχει Σύνταγμα και έχει Σύνταγμα από το 1824, από τον καιρό που οι Γερμανοί, καθηλώνοντας τον τότε Κολοκοτρώνη τον υποχρέωσαν σε βασιλέα ο οποίος έκανε και τη διακήρυξη του συντάγματος. Αυτό βέβαια ειναι ένα άλλο θέμα το οποίο ίσως σας απασχολήσει και μπορείτε να το αναζητήσετε, και σίγουρα θα βρείτε πιθανόν και την αλήθεια. Εάν ενδιαφέρεστε βέβαια, γιατί οι καιροί είναι λίγο περίεργοι. Σίγουρα πρέπει να αναζητούμε και να αναθεωρούμε πολλά πράγματα. Να είστε καλά λοιπόν όπως και να χει, να σκέφτεστε θετικά, και αγαπάτε αλλήλους, γιατί όχι.


ΑΡΜΑΓΕΔΩΝ


Συμβουλές για bulling παγκοσμιοποίηση

 Παγκοσμιοποίηση λοιπόν αυτό που κάποιοι για δικούς τους λόγους φοβούνται και τρέμουν.

Φοβούνται και τρέμουν διάφορα υπερπλούσια ονόματα και επιβαρύνουν τήν σημασία τους θέλοντας να δικαιολογήσουν αυτό που νιώθουν, το  φόβο δηλαδή τής συνένωσης,και τής συνεννόησης.

Τώρα θα μου πείτε για ποιά συνένωση μιλάω και ποιά συνεννόηση.

Ισως να μην έχετε αντιληφθεί οτι η παλιότερη έκφραση σύμμαχος, είναι αυτή η συνεννόηση, επίσης οι σύμμαχοι όπως π.χ είμαστε εμείς με την Γερμανία προϋποθέτει κοινούς σκοπούς στην καλύτερη των περιπτώσεων, και στην χειρότερη προϋποθέτει υπακοή στο στόχο πού υποτίθεται θέσαμε μαζί. Καλά λοιπόν μέχρι εδώ, τα δύσκολα ξεκινάν όμως όταν το περιβάλλον τού συμμάχου σου, οι φίλοι του δηλαδή σε παρενοχλούν, και ενω διατηρείς το πρωτόκολλο που λέει να το πείς στο δάσκαλο, αυτός ναι μεν είναι με το μέρος σου αλλα σε υποχρεώνει να μην ανταποδώσεις το χτύπημα στο άλλο παιδάκι γιατί είναι καλό παιδάκι και αυτό και δεν σε πείραξε με κακό σκοπό αλλα έτσι για να σε πειράξει.

Αυτό λοιπόν διαιωνίζεται και εσύ το καταλαβαίνεις δεχόμενος εξακολουθητικά οχλήσεις απο το φίλο τού φίλου σου.

Σε κάποια στιγμή λοιπόν έρχεται κάποιος, άσχετος με το θέμα αλλα γνωστός σου, και σου λέει με δόλο βέβαια οτι πρέπει να απευθηνθεις στον διευθυντή για να λύσεις το πρόβλημά σου, γιατί ο φίλος σου που σου έταζε ασφάλεια δεν μπορεί να στην παρέχει σε σχέση με τον συγκεκριμένο φίλο του γιατί όσο νάναι είναι σχεδόν αδέρφια.Τρώνε δηλαδή το ίδιο φαγητό και μαζί, και μάλιστα πολλές φορές συζητάνε και το δικό σου πιάτο.

Εκεί λοιπόν που το πήρες απόφαση να πάς στον πιό αρμόδιο πρέπει να περιμένεις γιατί υπάρχει το ενδεχόμενο να αλλάξει ο διευθυντής τού σχολείου οπότε θα υπόκεισαι καθημερινά το μπούλινκ του φίλου του φίλου σου που μάλλον αυτός τον βάζει επιβουλευόμενος την ιδιοκτησία σου, και πιθανόν με το κενό τής ιεραρχίας στο σχολείο να υποστείς ζημιές.

Τότε έρχεται ένας άλλος υποτιθέμενος φίλος σου και σου λέει οτι ήρθε ο καιρός ίσως για μιά παγκόσμια κυβέρνηση που κατα πάσα πιθανότητα θα βάλει τα πάντα στη θέση τους. Φυσικά και σένα. Βέβαια αυτό το αρχιπροδοτάκι φίλος σου, πού σου το είπε αυτό θα μπορούσε να σου πεί κάτι άλλο αν ήταν φίλος σου. Θα σούλεγε μα καλά ρε φίλε κοτζαμ άντρας 100 κιλά που τα βάζεις με δέκα κάθεσαι και μαλακίζεσαι με το ποιός είναι διευθυντής και με ποιόν είναι φίλος αυτός που σε παρενοχλεί, και δεν του δίνεις δυό σφαλιάρες με σεβασμό στη φιλια που έχει με το φίλο σου να γυρίζει για πάντα φούρλες? Βέβαια όλαυτά θα μπορούσαν να γίνουν αλλά εσύ βλέπεις φοβάσαι το φίλο σου πού είναι φίλος με τον εχθρό σου, φοβάσαι μη σε κάνει ντά ο δάσκαλος που κοπάνησες με αγάπη το παιδί τής φίλης του.

Ετσι λοιπόν μη αποφασίζοντας να δράσεις και να γλυτώσεις με τη μία απόλλα στρέφεσαι στην παρακολούθηση τής διαδικασίας πού θα φέρει τον πολυπόθητο διευθυντή στο σχολείο που θα σου λύσει όλα σου τα προβλήματα, δηλαδή δε θα σε πλακώνουν πλέον στις κλωτσιές που σου αξίζουν αφού τίς αποδέχεσαι, απλά κανα κροσίδι και τίποτα φτυσές πλέον, βλέπεις ο νέος διευθυντής είναι κατά τής μη αναστρέψιμης βίας οπότε θα σε πάνε με το μαλακό τα παιδάκια μην έχουμε και τίποτα μοιραίο.

Ετσι λοιπόν φίλοι μου οδηγούμαστε στο να περιμένουμε και προπαγανδίζουμε τίς Αμερικανικές εκλογές και να λατρεύουμε και την παγκόσμια διακυβέρνηση που έλεγε ο Καραγκιόζης πρίν λίγο καιρό.

Βέβαια δεν λάβανε όλοι αυτοι υπόψιν τους κάποιον Μακρόν και Καποιον Σούλτς που ξεκίνησαν και μοιράζουν σφαλιαρίτσες στα παιδάκια τής ημισελίνου,εσένα όμως σε τρομοκρατούν δείχνοντάς σου τι παθαίνουν αυτοί που δεν αγαπούν το φίλο του φίλου σου.

Πάντως πάλι τυχερός είσαι γιατι μέσα στην ατυχία σου βρέθηκες χρήσιμος στούς προαιώνιους εχθρούς σου που τα σπάσανε με το φίλο σου που έχει φίλο τόν εχθρό σου, και έτσι θα απαλλαγείς, και σύντομα μάλιστα, και απο τούς δύο, και τον φίλο σου που έχει φίλο τον εχθρό σου και απο τον εχθρό σου, όχι όμως απο τον προαιώνιο. Από αυτόν θα απαλλαγείς σε άλλη γύρα, και αν σε δεί ο Παντοκράτορας γιατί αυτός ξέρεις έχει ένα θεματάκι με τούς δειλούς και με τις παντιέρες, αλλά νταξ μωρε έχεις και κάτι χιλιάδες χρόνια ιστορία, δε νομίζω, κάπου θα σε βάλει και σένα, έτσι σα κάδρο ένα πράμα, όχι οτι προσφέρεις κάτι απλά έτσι για αυτά που προσέφερες στο πολύ μακρινό παρελθόν. Οπότε όλα καλά και χαλάλι όλες αυτές οι καρπαζοκλωτσές που άρπαξες. Ρε? μην έχεις κανα φετίχ τώρα πού το σκέφτομαι και σαρέσει η βία από όπου κιαν προέρχεται?

Τέσπα η ανάγκη για παγκόσμια διακυβέρνηση είναι παρούσα και να ξέρεις ότι εσύ με την δειλία σου και τη διχογνωμία σου την προκάλεσες και την έχεις ανάγκη περισσότερο από όλους τούς φίλους σου. Όχι οτι με νοιάζει αλλα έτσι για να μην διαρυγνύεις τα ιμάτια σου σε κανα πεντάρι χρονάκια πού θα βολοδέρνεις χειρότερα από τούς Εβραίους στην έρημο. 

Σε κάθε περίπτωση όμως να είσαι καλά και το νούσου στην κυβέρνηση, όχι τήν παγκόσμια, αυτή αργεί λίγο, και μάλλον υπάρχει σωτηρία εκτός τής αειμνήστου Μπέλου.


ΑΡΜΑΓΕΔΩΝ