Συμβουλές για Πρωθυπουργούς

 Δεν ξέρω αν έχετε παρατηρήσει και εσείς αλλά το τελευταίο καιρό δημιουργείται ένα μικρό θέμα σχετικά με τους θεσμούς, διάφορους θεσμούς που έχουμε, θεσμοί οι οποίοι κατά κύριο λόγο υφίστανται και υπάρχουν απλά και μόνο για να διαφυλάττουν το κοινό συμφέρον αλλά και τους ανθρώπους που με δυσκολία τις περισσότερες φορές, ή με ευκολία, αντιλαμβάνονται και  καταλαβαίνουν. Ενας από αυτούς τους θεσμούς που τείνουν να εξαλειφθούν ή να διαρρηχθούν πλήρως και απολύτως στην ψυχολογία μας είναι και ο θεσμός του Πρωθυπουργού, ο πρωθυπουργικός θεσμός, ο οποίος είναι ένα τεράστιο δώρο για το κοινό σύστημα και γενικότερα για την κοινωνία μας.

Τι σημαίνει όμως πρωθυπουργός και πώς μπορεί να γίνει κάποιος πρωθυπουργός; Για να γίνεις πρωθυπουργός το μόνο που χρειάζεται είναι να έχεις ένα πολιτικό κόμμα, να έχεις αναγγείλει τις προεκλογικές σου δέσμευσεις έτσι ώστε όταν θα αναλάβεις την πρωθυπουργία και τις τύχες ενός λαού να είσαι πιστός σε αυτά ακριβώς που έχεις προαναγγείλει. Φυσικά η Βασική λειτουργία ενός πρωθυπουργού πάνω από όλα είναι να διαφυλάττει απολύτως το σύνταγμα, που κατά πάσα πιθανότητα είναι γνώστης του Συντάγματος. Το αμέσως επόμενο που θα χρειαστεί είναι να μπορεί να λύνει κάποια ζητήματα που εμφανίζονται κατά την περίοδο  της θητείας του.

Σύνθετη δουλειά, πολυσύνθετη δουλειά, πολύ ισχυρός δεσμός, πάρα πολύ μεγάλη ευθύνη, δεσμός με το σύνταγμα, δεσμός με την συνταγματικότητα, δεσμός με την ορθοδοξία στην παρούσα φάση, δεσμός με το κοινό που αποφάσισε εφόσον διάβασε όλες τις προεκλογικές δεσμεύσεις ενός μέλλοντα πρωθυπουργού και αποφάνθηκε. Αποφάσισε να τον επιλέξει ανάμεσα σε διάφορους γιατί το πρόγραμμα το οποίο παρουσίασε ενδιαφέρει και ήταν πάρα πολύ ωφέλιμο για όσους βρίσκονταν εκείνη τη στιγμή στην εκλογική διαδικασία. Ο πρωθυπουργός λοιπόν σαν πρώτο χρέος του είναι να συνειδητοποιεί τα κατά μέρους ή επιμέρους αν θέλετε προβλήματα, προβλήματα τα οποία μπορεί να έχει βρει από τους προκατόχους του και είναι υποχρεωμένος να επιλύσει με τον πιο σωστό και συμφέροντα τρόπο για το ευρύτερο κοινό και πάνω από όλα να μην δημιουργεί προβλήματα. 

Να μην δημιουργεί προβλήματα με την έννοια της εκτροπής, της συνταγματικής παρεκτροπής, να μην αλλοιώνει το σύνταγμα, να μην εκμεταλλεύεται πράγματα τα οποία του δίνουν τη δυνατότητα μέσω του συντάγματος να παραποιήσει διάφορες καταστάσεις έτσι ώστε να λειτουργεί προς όφελός του κάποιες φορές ή προς όφελος κάποιων τρίτων θα έλεγα. 

Έτσι λοιπόν ένας πρωθυπουργός θα μπορούσε να είναι εξαιρετικός, ο πρωθυπουργός έχει μεγάλο μεγάλο χρέος και μεγάλη υποχρέωση να διατηρήσει τα ήθη και τα έθιμά του έθνους το οποίο τον επέλεξε να είναι πιστός στο Σύνταγμα το οποίο προϋπήρχε από αυτόν, να είναι ο άνθρωπος που επιλύει τα προβλήματα που βρήκε, σίγουρα να μην είναι ο άνθρωπος που δημιουργεί προβλήματα. Η κάθε τύχη και η κάθε προσωπικότητα και η κάθε ζωή σίγουρα κρέμεται από έναν πρωθυπουργό, έναν πρωθυπουργό ο οποίος είναι της επιλογής μας, της επιλογής του πολίτη. Ο πολίτης ο ίδιος επέλεξε τον Πρωθυπουργό με βάση όλα αυτά που υποσχέθηκε ότι θα τηρήσει. 

Σε άλλη περίπτωση απλά υπάρχει η κοινή, η κλασική καπήλευση του θεσμού του πρωθυπουργού με αποτέλεσμα να μην είναι κανείς ικανοποιημένος, ζωές να κινδυνεύουν, άνθρωποι να βολιδοσκοπούνται, άνθρωποι να φυλακίζονται, άνθρωποι να μην μπορούν να διαβιώσουν, να μην έχουν τα προς το ζην. Ένας πρωθυπουργός λοιπόν ο οποίος βυθίζει σε φτώχεια, βυθίζει σε ανεργία, βυθίζει σε αρρώστια, καταστέλλει το σύνταγμα σε πρώτη ευκαιρία, Ένας τέτοιος πρωθυπουργός σίγουρα απλά καπηλεύεται το θεσμό, ένα θεσμό που στον τόπο μας τον έχουμε ιδιαίτερα ανάγκη και ένα θεσμό που στο παρελθόν έχει δημιουργήσει όλο αυτό το μεγαλείο του έθνους και του κράτους μας. 

Ο πρωθυπουργός λοιπόν, ο εκάστοτε πρωθυπουργός, που δημιουργεί όλες αυτές τις ατασθαλίες σίγουρα δεν είναι Πρωθυπουργός και σίγουρα δεν δικαιούται να φέρει το θεσμό στην πλάτη του, ένα θεσμό πάρα πολύ σημαντικό και πάρα πάρα πολύ βαρύ.Την τελευταία δεκαετία διάφοροι που βρέθηκαν  στον πρωθυπουργικό θώκο και θεσμό δεν τον τιμησαν, βρέθηκαν απλά και μόνο για να καπηλευτούν και να κοροϊδέψουν όλους αυτούς που τους επέλεξαν, άλλοτε με πόνο, άλλοτε χωρίς πόνο. 

Έχουν λοιπόν την τελευταία δεκαετία ,ίσως και παραπάνω, που τείνουν στην Συνταγματική εκτροπή, και όταν λέμε Συνταγματική εκτροπή εννοούμε ότι άλλα επιτάσσει το Σύνταγμα, αλλά πράττουν, άλλα υποσχέθηκαν, και τα αποτελέσματα είναι αυτά που έχουμε σήμερα, δηλαδή ιδιαίτερη φτώχεια, ιδιαίτερη ανεργία, μεγάλο ιατροφαρμακευτικό πρόβλημα, σοβαρά προβλήματα με απάτες γύρω από φάρμακα, αρρώστιες, και τα λοιπά.

Ενας πρωθυπουργός λοιπόν, και πιστεύω να συμφωνήσετε και εσείς, δεν δικαιούται να φέρει το θεσμό. Ένας πρωθυπουργός ο οποίος εξελίσσεται σε εν δυνάμει δικτατορίσκο και απατώντας μάλλον όλους όσους τον επέλεξαν και τον ώθησαν σε αυτή τη θέση με πόνο ψυχής για να μπορέσουν να καλυτερέψουν τον τρόπο διαβίωσης τους. Σίγουρα είναι προδομένοι και όχι από τον Πρωθυπουργικό θεσμό αλλά κάποιον συγκεκριμένο πρωθυπουργό. 

Όλοι λίγο-πολύ οι πρωθυπουργοί έχουν την τάση να αλλοιώνουν και να καπηλεύονται κάποια πράγματα αλλά έχει πολύ μεγάλη διαφορά όταν αλειώνεις το σύνταγμα κατά 1% και εντελώς αλλιώς είναι όταν το αλοιώνης κατα 95%. Από κει και μετά η παραμονή ενός τέτοιου ανθρώπου στην εξουσία κάτω από τον θεσμό του Πρωθυπουργού εγκυμονεί ιδιαίτερους κινδύνους, είναι μία πολύ μικρή ή μεγαλύτερη αν θέλετε Δικτατορία. 

Άλλωστε δικτατορία θεωρείται οποιαδήποτε παράκαμψη του συντάγματος, αποφασίζουμε και διατάσσουμε για διάφορους υπόκωφους και ανυπόστατους λόγους, και διατάσσουμε ένα ολόκληρο λαό, ένδοξο λαό, έναν πολύ γενναίο και έναν πολύ αγαθό λαό. Όταν λοιπόν αποφασίζουμε και διατάζουμε ένα τέτοιο λαό σίγουρα δεν είμαστε πρωθυπουργοί, είμαστε κάτι άλλο, βέβαια ο καθένας θα βρει τον συγκεκριμένο χαρακτηρισμό. Ο πρωθυπουργικός θεσμός δεν καλύπτεται, τουλάχιστον εδώ και αρκετά χρόνια, από πρωθυπουργούς.

Σίγουρα η Ελλάς, το έθνος, το κράτος, έχει Σύνταγμα και έχει Σύνταγμα από το 1824, από τον καιρό που οι Γερμανοί, καθηλώνοντας τον τότε Κολοκοτρώνη τον υποχρέωσαν σε βασιλέα ο οποίος έκανε και τη διακήρυξη του συντάγματος. Αυτό βέβαια ειναι ένα άλλο θέμα το οποίο ίσως σας απασχολήσει και μπορείτε να το αναζητήσετε, και σίγουρα θα βρείτε πιθανόν και την αλήθεια. Εάν ενδιαφέρεστε βέβαια, γιατί οι καιροί είναι λίγο περίεργοι. Σίγουρα πρέπει να αναζητούμε και να αναθεωρούμε πολλά πράγματα. Να είστε καλά λοιπόν όπως και να χει, να σκέφτεστε θετικά, και αγαπάτε αλλήλους, γιατί όχι.

ΑΡΜΑΓΕΔΩΝ

Read More

H κυβέρνηση διαλύει το κράτος

 

Επιτέλους, ήρθε η ώρα να αντιδράσουμε όλοι απέναντι σε αυτήν την κυβέρνηση και στις κοντόφθαλμες αυτοκτονικές πολιτικές της.

Του Τηλέμαχου Χορμοβίτη

 

Με απόφαση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, από αύριο η χώρα μπαίνει για δεύτερη φορά μέσα σε λίγους μήνες σε λοκντάουν. Πια δεν χωράνε δικαιολογίες τύπου «ο ιός είναι καινούργιος και δεν γνωρίζουμε πώς θα εξελιχθεί». Πια δεν χωράνε προπαγανδιστικές ανοησίες τύπου «το λοκντάουν είναι ευλογία». Τώρα ξέρουμε πως η κυβέρνηση επιμένει σε μια θεραπεία που είναι χειρότερη από την ίδια την ασθένεια.

Τώρα ξέρουμε πως η καραντίνα δεν θα προκαλέσει μια διαχειρίσιμη πτώση του ΑΕΠ που θα ανακτηθεί σε σύντομο χρονικό διάστημα (για ύφεση 4% μιλούσε ο ανεκδιήγητος Σταϊκούρας τον Απρίλιο). Όπως έδειξε η εμπειρία της χώρας μας και των υπόλοιπων δυτικών χωρών τους τελευταίους μήνες, το λοκντάουν έχει προκαλέσει την βαθύτερη ύφεση που έχει γνωρίσει ο πλανήτης από το Μεγάλο Κραχ του 1929 και οι πληγές από αυτήν την καταστροφή θα πάρουν χρόνια για να επουλωθούν.

Και μέσα σε αυτό το κλίμα οικονομικής κατάρρευσης, ο Μητσοτάκης δίνει το τελειωτικό χτύπημα, επιβάλλοντας για δεύτερη φορά λοκντάουν. Όπως έγραψε η φιλοκυβερνητική και ιδιαιτέρως καραντινόφιλη «Καθημερινή», «το κόστος ενός καθολικού lockdown στη χώρα μας φτάνει το ιλιγγιώδες ποσό των 150-180 εκατ. ευρώ ημερησίως…Μάλιστα ….τα προβλήματα στην οικονομική δραστηριότητα θα είναι περισσότερα από το πρώτο κύμα της πανδημίας, καθώς όλα λειτουργούν πολλαπλασιαστικά.» Χιλιάδες επιχειρήσεις θα αναγκαστούν να βάλουν λουκέτο, η ανεργία θα αυξηθεί κατακόρυφα, μεγάλα στρώματα του πληθυσμού θα φτωχοποιηθούν, οι κρατικές δαπάνες θα εκτοξευτούν, το δημόσιο χρέος και τα ελλείμματα θα φτάσουν στα ύψη, υποθηκεύοντας το μέλλον μιας ολόκληρης γενιάς.

Ας μην επιχειρήσουν τα κυβερνητικά παπαγαλάκια να επαναλάβουν το ψευτοδίλημμα της άνοιξης «ανθρώπινες ζωές ή οικονομία», γιατί κανείς δεν τρώει πια κουτόχορτο. Μια κατεστραμμένη οικονομία θα οδηγήσει σε απώλεια ανθρώπινων ζωών και ίσως τα θύματα να είναι πολύ περισσότερα και πολύ νεώτερα από αυτά του κορωνοϊου. Όπως έδειξε και η οικονομική κρίση του 2010, η οικονομική κατάρρευση σημαίνει περισσότερες αυτοκτονίες, σημαίνει αύξηση των ψυχικών νοσημάτων, των καρκίνων και των εμφραγμάτων , σημαίνει αύξηση της χρήσης ναρκωτικών ουσιών, σημαίνει έλλειψη χρημάτων για σωστή ιατρική περίθαλψη. σημαίνει αύξηση της ενδοοικογενειακής βίας.

Επιπλέον το λοκντάουν θα προκαλέσει περισσότερους θανάτους και με έναν ακόμη τρόπο : τα νοσoκομεία επικεντρώνονται στην αντιμετώπιση της επιδημίας, ο κόσμος φοβάται να επισκεφτεί γιατρούς για να μην εκτεθεί στον κορωνοϊο και έτσι σημαντικές ιατρικές εξετάσεις αναβάλλονται και αντιμετωπίσιμες ασθένειες αποβαίνουν μοιραίες για τον ασθενή . Στη Βρετανία, η κυβέρνηση προβλέψε ότι οι θάνατοι εξαιτίας των παρενεργειών του λοκντάουν μπορεί να ξεπεράσουν τους 200.000 μέσα στα επόμενα χρόνια. Άραγε στην Ελλάδα πόσες θα είναι οι «παράπλευρες απώλειες» αυτής της καταστροφικής πολιτικής ; Mπήκε στον κόπο η κυβέρνηση να κάνει μια σχετική μελέτη πριν μας κλείσει πάλι στα σπίτια μας;

Kαι βέβαια η δεύτερη καραντίνα μέσα σε λίγους μήνες γεννάει σοβαρότατο ζήτημα συνταγματικότητας των μέτρων και παραβίασης των ατομικών μας ελευθεριών. Τον Μάρτιο, οι συνταγματολόγοι του καθεστώτος μας έλεγαν πως τα μέτρα ήταν συνταγματικά επειδή ήταν προσωρινά. Αλλά πια διαπιστώνουμε ότι αυτή η προσωρινότητα έχει εξελιχθεί σε μια νέα κανονικότητα!

Ήδη τους τελευταίους 8 μήνες οι πιο στοιχειώδεις ατομικές ελευθερίες παραβιάζονται συστηματικά, η ελευθερία του λόγου απειλείται σοβαρά (διαδηλώσεις ποινικοποιούνται, ο Υπουργός Δικαιοσύνης έδωσε εντολή να στέλνονται στον εισαγγελέα όσοι εκφράζουν «ψεκασμένες», κατά την κυβέρνηση, απόψεις κτλ), το κοινοβούλιο έχει καταντήσει ένας θλιβερός κομπάρσος και η χώρα κυβερνιέται με εκτελεστικά διατάγματα. Χωρίς καμιά αμφιβολία, η δεύτερη καραντίνα θα ενισχύσει περαιτέρω αυτές τις αυταρχικές τάσεις της κυβέρνησης.

Είναι ανόητοι όσοι πιστεύουν ότι μόλις τελείωσει αυτή η κρίση όλα θα επανέλθουν στην προηγούμενη κατάσταση. Όπως έγραψε και ο σπουδαίος αμερικάνος κοινωνιολόγος William Graham Sumner : «Δεν είναι δυνατόν να πειραματιστούμε με μια κοινωνία και απλά να παρατήσουμε το πείραμα όποτε εμείς το επιλέξουμε. Το πείραμα μπαίνει στη ζωή της κοινωνίας και ποτέ δεν μπορεί να βγει ξανά.» Όταν τελειώσει η επιδημία του κορωνοϊου, η χώρα δεν θα είναι πια η ίδια. Η ενίσχυση της εκτελεστικής εξουσίας, ο κρατικός αυταρχισμός και η αμφισβήτηση ελευθεριών που ως τώρα θεωρούνταν δεδομένες, θα είναι η κληρονομία αυτής της σκοτεινής περιόδου.

Και η ειρωνεία του πράγματος είναι πως θα υπομείνουμε όλη αυτή την καταστροφή για ένα μέτρο που ακόμη δεν ξέρουμε αν αποδίδει! Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο έγκυρο επιστημονικό περιοδικό «The Lancet» και βασίστηκε σε στοιχεία από 50 χώρες, το λοκντάουν δεν μειώνει τη θνησιμότητα του κορωνοϊου. Eπιπλέον, ο πρωθυπουργός μας ανακοίνωσε πως η καραντίνα θα διαρκέσει τρεις εβδομάδες. Είναι όμως τόσο σίγουρος πως οι τρεις εβδομάδες αρκούν ; Γιατί αν σκεφτώ το παράδειγμα της Μελβούρνης, εκει χρειάστηκαν 4 μήνες σκληρού λοκντάουν, με ανυπολόγιστες συνέπειες στην κοινωνική και οικονομική ζωή της πόλης, για να ελέγξουν (προσωρινά) την επιδημία. Αν δεν μειωθούν τα κρούσματα όσο πρέπει μέσα σε τρεις εβδομάδες, η κυβέρνηση σκοπεύει να παρατείνει τον εγκλεισμό μας ; Να δεχτώ όμως ότι όλα πάνε καλά , τα κρούσματα μειώνονται σημαντικά και στις αρχές Δεκεμβρίου βγαίνουμε από τον «κατ’ οίκον περιορισμό».

Όπως έδειξε η μέχρι τώρα εμπειρία μας, τα lockdowns δεν εξαφανίζουν τον ιό, απλά καθυστερούν την εξάπλωσή του για λίγο καιρό. Και αν η καθυστέρηση ήταν 3-4 μήνες τους καλοκαιρινούς μήνες που όλοι ήμασταν έξω και η μετάδοση ήταν πιο δύσκολη, τώρα τον χειμώνα είναι σίγουρο πως αυτό το «παραθυράκι» θα κλείσει πολύ πιο γρήγορα. Όταν, λοιπόν, τον Ιανουάριο ή τον Φεβρουάριο τα κρούσματα θα αυξηθούν και πάλι, τι σκοπεύουν να κάνουν τότε οι κυβερνώντες μας ; Tρίτη καραντίνα μέσα σε ένα χρόνο; Έχει σκεφτεί η κυβέρνηση τις ολέθριες συνέπειες από μια τέτοια ενέργεια; Έχει στρατηγική εξόδου από αυτόν τον φαύλο κύκλο ή πηγαίνει βλέποντας και κάνοντας;

Σήμερα, όλοι ξέρουμε ότι η θνητότητα του κορωνοϊου είναι πολύ χαμηλότερη από το 2% με 3% που κάποιοι επιστήμονες υπολόγιζαν την άνοιξη. Σύμφωνα, μάλιστα, με τη μελέτη του καθηγητή Τζον Ιωαννίδη, που δημοσιεύτηκε πρόσφατα από τον Π.Ο.Υ. με το απαραίτητο peer-review , η διάμεση θνητότητα του κορωνοϊου αγγίζει το 0,23% ενώ στις ηλικίες κάτω των 70 ετών το ποσοστό πέφτει στο 0,05%. Αν πάλι δεν συμπαθείτε τον Ιωαννίδη επειδή κάποτε άσκησε κριτική στον Μωϋση Μητσοτάκη, κοιτάξτε τα στοιχεία του ίδιου του ελληνικού κράτους που δείχνουν ότι ο μέσος όρος ηλικίας των θανόντων είναι τα 79 έτη και αυτός ανεβαίνει συνέχεια όσο αυξάνονται τα θύματα. (στα τέλη Μαρτίου, ο μέσος όρος ήταν στα 75 έτη).

Είναι πια ξεκάθαρο ότι ο κορωνοϊος αφορά κυρίως ηλικιωμένους και άτομα με υποκείμενα νοσήματα και στην προστασία αυτών των ομάδων θα έπρεπε να επικεντρωθεί μια υπεύθυνη και ψύχραιμη κυβέρνηση . Αυστηρός έλεγχος στα γηροκομεία, φροντίδα στα ευπαθή άτομα που μένουν μόνα τους, εθελοντική μεταφορά σε ξενοδοχεία για ηλικιωμένους που συγκατοικούν με νεώτερα μέλη της οικογένειας τους και ας αφήσουμε τον υπόλοιπο πληθυσμό να ζήσει κανονικά την ζωή του, να δουλέψει και να διασκεδάσει τηρώντας τους βασικούς κανόνες υγιεινής .

Ας μην γελιόμαστε, σε μια τέτοια επιδημία ιδανικές λύσεις δεν υπάρχουν, προστασία 100% είναι αδύνατη, η εξαφάνιση του ιού με περιοριστικά μέτρα είναι παραμύθι για μικρά παιδιά και σίγουρα θα έχουμε εκατοντάδες ή και χιλιάδες νεκρούς. Όμως, με την λύση που διάλεξε η κυβέρνηση, λόγω πανικού και κουτοπόνηρου υπολογισμού του πολιτικού κόστους, και τους νεκρούς από την επιδημία μπορεί να μην γλυτώσει και να προσθέσει πολύ περισσότερους λόγω των παραενεργειών του λοκντάουν και επιπλέον να καταστρέψει την οικονομία και τις ελευθερίες μας. Επιτέλους, ήρθε η ώρα να αντιδράσουμε όλοι σε αυτήν την αυτοκτονική πολιτική!

 

Read More