Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα πρωτεϊνες. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα πρωτεϊνες. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Άπαχα Ψάρια για διαχείριση βάρους

 Τα ψάρια είναι από τα τρόφιμα με φανατικό κοινό καταναλωτών, αλλά κυρίως με κοινό που δεν τα καταναλώνει συχνά. Η διατροφική αξία των ψαριών είναι όμως πλέον γνωστή, ενώ τα τελευταία χρόνια παρατηρείται αύξηση στην κατανάλωση τους. Σε αυτό το άρθρο θα μάθετε ποια είναι η διατροφική αξία των ψαριών, ποια είναι τα πιο άπαχα ψάρια και πόσο συχνά είναι καλό να τα επιλέγεις 



Διατροφική Aξία Ψαριών

Η συχνή κατανάλωση ψαριών είναι από τις βασικές συστάσεις διατροφής για όλες τις ηλικίες και για όλο τον πληθυσμό. Όλα τα είδη ψαριών έχουν κάποια κοινά χαρακτηριστικά διατροφής, ανεξαρτήτως είδους και προέλευσης. Όλα τα είδη ψαριών

Προβολή
  • Αποδίδουν λίγες έως ελάχιστες θερμίδες στην μερίδα τους, σε σύγκριση με άλλα τρόφιμα.
  • Είναι πηγές πρωτεΐνης υψηλής βιολογικής αξίας, δηλαδή πρωτεΐνες εντελώς αξιοποιήσιμες από το σώμα σας, σε ποσοστό 93-97%. Επίσης, έχουν αρκετά από τα απαραίτητα αμινοξέα, όπως η λυσίνη, η αργινίνη και η μεθειονίνη.
  • Είναι πλούσιες πηγές των υδατοδιαλυτών βιταμινών συμπλέγματος Β, και κάποια ψάρια είναι πηγές βιταμίνης Α και D. Περιέχουν, επίσης, την ιδιαίτερη βιταμίνη Β12.
  • Περιέχουν ασβέστιο, φώσφορο, κάλιο, μαγνήσιο, σελήνιο, σίδηρο και ψευδάργυρο.
  • Περιέχουν σημαντικά λιγότερο λίπος, σε σύγκριση με το κρέας. Ακόμα και τα πιο λιπαρά ψάρια περιέχουν λιγότερο λίπος από τα περισσότερα είδη κρέατος. Τα κύρια είδη των λιπιδίων τους είναι μονοακόρεστα και πολυακόρεστα, δηλαδή ευεργετικά είδη λίπους.
  • Επιπλέον σημαντικό χαρακτηριστικό είναι το συνολικό λιπιδικό περιέχομενο τους. Ακόμα και το πιο λιπαρό ψάρι περιέχει παρόμοιο ποσό λιπιδίων με το πιο άπαχο είδος κρέατος.
  • Είναι μοναδική πηγή των πολύτιμων Ω3 λιπαρών οξέων. Αυτά τα λιπαρά είναι από τα πιο ισχυρά αντιφλεγμονώδη συστατικά που μας προσφέρει η φύση, δρουν προστατευτικά στην καρδιά και στο λιπιδαιμικό προφίλ.

Σε γενικές γραμμές, τα ψάρια αποτελούνται από 16 – 21% πρωτεΐνες, 0,2 – 25% λίπος (κυρίως μονακόρεστο και πολυακόρεστο) και από ελάχιστο έως μηδαμινό υδατάνθρακα. Χαρακτηρίζονται ως τρόφιμα φυσικά χαμηλά σε νάτριο και κορεσμένο λίπος, αλλά και ελεύθερα χοληστερόλης (< 100 mg χοληστερόλης / 85 gr).

Εδώ αξίζει να σημειωθεί ότι τα πιο λιπαρά ψάρια περιέχουν σημαντικά περισσότερη βιταμίνη Α και D, καθώς αυτές οι βιταμίνες ονομάζονται λιποδιαλυτές (βρίσκονται στον λιπώδη ιστό του ψαριού). Επίσης, όσα ψάρια τρώγονται με τα κόκκαλα (πχ γαύρος) είναι εξαιρετική πηγή ασβεστίου, σε σύγκριση με τα υπόλοιπα ψάρια.

Οφέλη Των Ψαριών

Γιατί είναι τόσο σημαντικά τα ψάρια για την διατροφή μας ; Γιατί πρέπει να επιμένουμε και να τα επιλέγουμε συχνά ;

Πρώτα από όλα, τα ψάρια είναι βασικό κομμάτι της Μεσογειακής διατροφής. Για να είμαστε ακριβείς, τα ψάρια κατέχουν πιο σημαντική θέση στην Μεσογειακή πυραμίδα ως προς την συχνότητα κατανάλωσης, σε σύγκριση με το κρέας. Η συχνή κατανάλωση ψαριών μπορεί

  • Να μειώσει τον κίνδυνο των καρδιαγγειακών ασθενειών. Η περιεκτικότητα των περισσότερων ψαριών στα αγαπημένα Ω3 λιπαρά οξέα μπορεί να ενισχύσει την υγεία της καρδιάς, να μειώσει την αρτηριακή υπέρταση και να βελτιώσει το λιπιδαιμικό προφίλ.
  • Να γίνει μια άξια και πιο θρεπτική εναλλακτική του κρέατος. Τα ψάρια από την φύση τους δεν είναι πλούσια σε σε κορεσμένα (επιβλαβή) λιπαρά οξέα, σε αντίθεση με τα περισσότερα είδη κρέατος.
  • Να ενισχύσει την εγκεφαλική λειτουργία λόγω των Ω3 λιπαρών οξέων, του σεληνίου και των υπόλοιπων ιχνοστοιχείων τους.
  • Να ενισχύσει το ανοσοποιητικό σύστημα χάριν σε όλα τα παραπάνω θρεπτικά στοιχεία.
  • Να μειώσει τον κίνδυνο άνοιας και κατάθλιψης, αλλά και την συνολική εγκεφαλική λειτουργία, χάριν στο συνολικό θρεπτικό προφίλ τους.

Ποια Είναι Τα Πιο Άπαχα Ψάρια;

Όπως είδαμε παραπάνω, τα ψάρια μπορούν να περιέχουν από 0,2 μέχρι και 25% λίπος. Η περιεκτικότητα τους αυτή τα διαχωρίζει σε

1. Άπαχα ψάρια 

Όσα περιέχουν λίπος μέχρι 2 %, όπως ο χάνος, η γλώσσα, ο μπακαλιάρος.

2. Χαμηλών λιπαρών ψάρια

Όσα περιέχουν 2 – 4 %, όπως η αθερίνα και κάποια είδη τόνου.

3.Μέτρια λιπαρά ψάρια 

Με λίπος 4 – 8 %, όπως κάποια είδη σολωμού, η τσιπούρα, το μπαρμπούνι και η πέστροφα.

4. Λιπαρά ψάρια

Με ποσοστό λίπους > 8 %, όπως η σαρδέλα, κάποια είδη σολωμού, το σκουμπρί, η ρέγκα κλπ.

Έτσι, λοιπόν, έχουμε ως άπαχα ψάρια την πέρκα, την γλώσσα, τον μπακαλιάρο, κάποια είδη τόνου, τον λούτσο και το χριστόψαρο. Λόγω του χαμηλού τους λίπους, κυμαίνονται περίπου στις 150 – 200 θερμίδες ανά μερίδα των 140 γραμμαρίων, ενώ ένα πιο λιπαρό ψάρι στις 270 θερμίδες ανά 140 γραμμάρια.
Η συνολική περιεκτικότητα τους σε λιπίδια εξαρτάται από την εποχή που αλιεύεται, το που βρίσκεται αποθηκευμένο το λίπος στο σώμα του ψαριού, το μέγεθος και την ηλικία του ψαριού, αλλά και από την θερμοκρασία του περιβάλλοντος. Επίσης, παρατηρείται αρκετή μεταβλητότητα στο ίδιο είδος ψαριού, όπως στην περίπτωση του σολωμού και του τόνου. Σε γενικές γραμμές, η περιεκτικότητα του λίπους φαίνεται στο χρώμα της σάρκας του ψαριού. Τα πιο άπαχα ψάρια είναι όσα έχουν λευκή σάρκα, όπως ο μπακαλιάρος και η γλώσσα, ενώ τα πιο λιπαρά έχουν κόκκινη σάρκα, όπως η ρέγγα και ο σολωμός.

Άπαχα Ψάρια και Απώλεια Βάρους

Όταν βρισκόμαστε σε μια διατροφή με σκοπό την απώλεια βάρους, συχνά σκεφτόμαστε και υπολογίζουμε τις θερμίδες που προσλαμβάνουμε μέσα στην ημέρα μας. Επομένως, ίσως θα ήταν χρήσιμο να επιλέγουμε συχνότερα τα άπαχα – χαμηλών λιπαρών ψαριών λόγω μικρότερου θερμιδικού περιεχομένου.
Στην περίπτωση των ψαριών, όμως, ίσως οι θερμίδες δεν έχουν τόσο μεγάλη αξία. Η μεγάλη διαφορά στις θερμίδες του γεύματος με ψάρι οφείλεται στο είδος του μαγειρέματος και τα διάφορα συνοδευτικά του, και όχι ξεκάθαρα στο είδος του ψαριού ! (αυτό θέλω να χρησιμοποιηθεί ως quote) Η σημαντική διατροφική του αξία, αλλά και η μικρότερη συχνότητα που το επιλέγουμε, φαίνεται να είναι πιο σημαντική από το θερμιδικό περιεχόμενο του γεύματος !

Όταν, λοιπόν, τηγανίσεις το ψάρι σου, το λάδι εισχωρεί στο ωμό προϊόν και διπλασιάζει το θερμιδικό του περιεχόμενο, ενώ φυσικά μειώνει την διατροφική του αξία και αλλάζει το είδος του λίπους του. Αντίστοιχα, όταν έχεις συνηθίσει να καταναλώνεις το ψάρι σου σε τραπέζια ή εξόδους, είναι λογικό να υπάρχουν διάφορα μεζεδάκια, πχ τηγανητές πατάτες.

Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχουν “παχυντικά” ψάρια, όπως και “παχυντικά” τρόφιμα ! Αλλά αντίθετα, τα ψάρια είναι ωφέλιμο να υπάρχουν και σε ένα πρόγραμμα διατροφής για απώλεια βάρους !

Τι Να Προσέξεις στην Κατανάλωση Ψαριού;

Η κυριότερη ανησυχία σχετικά με την κατανάλωση ψαριών είναι η περιεκτικότητα τους σε υδράργυρο και περιβαλλοντικούς ρύπους. Τα στοιχεία αυτά θεωρούνται ως τοξικά για τον άνθρωπο, αλλά δυστυχώς υπάρχουν στο σώμα των ψαριών λόγω του περιβάλλοντος τους και της μόλυνσης των υδάτινων πόρων από τον άνθρωπο.

Προς το παρόν, φαίνεται ότι τα ψάρια ωκεανού είναι πλούσια σε υδράργυρο, ενώ τα ψάρια ιχθυοτροφείου όχι. Τα άπαχα ψάρια θεωρούνται γενικά χαμηλά σε υδράργυρο, όπως και τα περισσότερα ελληνικά ψάρια ! Κάποιοι βασικοί ύποπτοι υψηλοί σε υδράργυρο είναι ο μακρύπτερος τόνος, ο ξιφίας, ο καρχαρίας και το σκουμπρί. Επίσης, υπάρχουν λευκά ψάρια που φαίνεται να συσσωρεύουν περισσότερα βαρέα μέταλλα από τα άλλα, όπως η τσιπούρα και το λαβράκι. Ευτυχώς μέχρι τώρα, στην χώρα μας δεν έχουν ανιχνευθεί είδη με υψηλά επίπεδα υδραργύρου, οπότε μπορούμε να επιλέγουμε άφοβα τα ντόπια ψάρια μας ! Για να μειώσεις την έκθεση σου σε βαρέα μέταλλα, είναι καλό να ελέγχεις που έχει πιαστεί το ψάρι και το μαγαζί που τα προμηθεύεσαι, να προτιμάς τα ελληνικά είδη, αλλά και να έχεις ποικιλία στις επιλογές σου ! Οι πληθυσμοί που πρέπει να δείξουν ιδιαίτερη προσοχή στα παραπάνω είναι τα νεαρά κορίτσια, οι γυναίκες, οι έγκυες και οι θηλάζουσες, καθώς τα επίπεδα των ρύπων συσσωρεύονται αθροιστικά και μπορούν να επηρεάσουν την ανάπτυξη του εμβρύου - παιδιού.

Πόσο Ψάρι μπορείς να καταναλώνεις και πόσο συχνά ;

Οι επίσημες συστάσεις των Παγκόσμιων Διατροφικών Οδηγών προτείνουν την κατανάλωση ψαριού όσο συχνά θέλεις ! Η ιδανική σύσταση είναι 2 μερίδες την εβδομάδα, με εναλλαγή των λευκών και των λιπαρών ειδών ψαριού. Ο στόχος αυτής της σύστασης είναι να καλύπτονται οι ανάγκες στα Ω3 λιπαρά οξέα αλλά και να μην συσσωρεύονται τα επίπεδα των περιβαλλοντικών ρύπων.

Μία μερίδα ψαριού αντιστοιχεί σε 140 γραμμάρια ψημένου τροφίμου, επομένως μπορείς να καταναλώνεις τουλάχιστον 2 μερίδες των 140 γραμμαρίων μέσα στην εβδομάδα σου.

Ένα παράδειγμα εβδομαδιαίας κατανάλωσης ψαριού είναι 1 φορά/εβδομάδα γαύρος + 1 φορά/εβδομάδα γλώσσα ή 1 φορά/εβδομάδα σολωμός + 1 φορά/εβδομάδα τσιπούρα. Κάποιες αξιόλογες και ελληνικές επιλογές για να δοκιμάσεις είναι ο γαύρος, η σαρδέλα, ο μπακαλιάρος, τα σαυρίδια, η γόπα, η πέρκα, η γλώσσα και η πεσκανδρίτσα. Όλα τα παραπάνω είτε ανήκουν στα άπαχα ψάρια, είτε είναι καλές πηγές Ω3 λιπαρών οξέων.

Προτίμησε να φτιάξεις το ψάρι σου στο γκριλ, στον φούρνο ή στον ατμό, αντί να το τηγανίσεις, για να διατηρήσεις στο ακέριαιο όλη την διατροφική του αξία. Μπορείς να το μαγειρέψεις με κρασί, λεμόνι ή βότανα, και να το συνοδεύσεις με γλυκοπατάτες ή καστανό ρύζι για να απογειώσεις αυτό το γεύμα !

Διαιτολόγος-Διατροφολόγος

Η Μαριλένα Πετράκου είναι Διαιτολόγος – Διατροφολόγος με επιμορφωτική εκπαίδευση στην εξατομικευμένη και στην κλινική διατροφή. Είναι ανεξάρτητος συνεργάτης του medNutrition και διατηρεί διαιτολογικό γραφείο στο Κερατσίνι

Ανηθος δεν θα πιστεύεται τι δράση έχει.

Ο Άνηθος είναι γνωστός από την αρχαιότητα για τις μυριστικές αλλά και φαρμακευτικές του ιδιότητες

Όνομα: Άνηθος

Επιστημονική ονομασία: Άνηθον το βαρύοσμον – Anethum graveolens

Οικογένεια: Απιίδων ή Σκιαδοφόρων

Άλλα ονόματα: Άνηθον, άνισον

Περιγραφή

Άνηθος: Θεραπευτικές ιδιότητες και τρόποι χρήσης

Ο άνηθος βρίσκεται αυτοφυής σε πολλές περιοχές της Ευρώπης και της Ασίας αλλά και καλλιεργείται ευρύτατα κυρίως στη Γερμανία, τη Γαλλία και τις ΗΠΑ. Η Ινδία είναι πρώτη στον κόσμο σε παραγωγή άνηθου. Ακολουθούν η Κίνα, το Μεξικό και η Ισπανία.

Πρόκειται για μονοετή πόα, που φτάνει το ύψος των 80 εκατοστών περίπου, ο βλαστός της είναι κοίλος και γραμμωτός, η ρίζα γογγυλώδης, έχει πτερόμορφα φύλλα και κίτρινα άνθη σε σκιαδόμορφες ταξιανθίες. Τα φύλλα έχουν μακρύ μίσχο και μοιάζουν πολύ με τα φύλλα του καρότου, μόνο που του άνηθου έχουν έντονο χρώμα.

Ο ελαφρύς καρπός του έχει πολύ έντονη γεύση. Το χαρακτηριστικό του άρωμα μοιάζει με αυτό του γλυκάνισου και οι σπόροι του χρησιμοποιούνται στον αρωματισμό διαφόρων φαγητών, ενώ μπορεί να διατηρηθεί και αποξηραμένος.

Ο άνηθος αποδίδει καλύτερα και είναι περισσότερο αρωματικός όταν αναπτύσσεται σε χαμηλές θερμοκρασίες, αλλά είναι ευαίσθητος σε συνθήκες παγετού. Για τον λόγο αυτό, θα πρέπει να αποφεύγονται περιοχές με πολύ χαμηλές θερμοκρασίες το χειμώνα ή η καλλιέργεια να γίνεται την άνοιξη. Οι ιδανικές θερμοκρασίες για τη βλάστηση του σπόρου είναι 10-21oC.

Από τον άνηθο χρησιμοποιούνται όλα τα εναέρια μέρη αλλά κυρίως οι σπόροι του, που πρέπει να συλλέγονται όταν έχουν ωριμάσει καλά, πράγμα που φαίνεται από το ότι παίρνουν καστανό χρώμα. Τους απλώνουμε για να ξεραθούν αλλά όχι σε χώρο με τεχνητή θερμότητα.

Συστατικά

Ο άνηθος περιέχει 4% πτητικό έλαιο, το οποίο περιλαμβάνει την καρβόνη, τη λιμονίνη και τη φελανδρίνη. Περιέχει επίσης, φλαβονοειδή, κουμαρίνες, ξανθόνες και τριτερπένια, έχει σημαντική περιεκτικότητα σε βιταμίνη Α, C και του συμπλέγματος Β, σίδηρο, μαγγάνιο, άφθονο κάλιο, φώσφορο και ασβέστιο.

Ακόμη,10-20% φυτικό έλαιο, πρωτεΐνες, αμίνες, μπεργκαπτένη, ουμπελιπρενίνη, σκοπολετίνη, εσκουλετίνη, ουμπελιφερόνη, κοφείνη, χλωρογενικό οξύ κ.ά.

Ιστορία και παράδοση

Ο άνηθος είναι γνωστός από την αρχαιότητα για τις μυριστικές αλλά και φαρμακευτικές του ιδιότητες. Στον Πάπυρο του Έμπερς https://enallaktikidrasi.com/2016/06/anithos-idiotites-xrisi/αναφέρεται ο άνηθος ως καταπραϋντικό.

Οι αρχαίοι Έλληνες τον χρησιμοποιούσαν για να διευκολύνουν τον ύπνο τους. Στο παρελθόν οι μητέρες έτριβαν τα στήθη τους με χυμό άνηθου, προκειμένου τα βρέφη να κοιμηθούν μετά τον θηλασμό.

Ακόμα, στεφάνωναν τους νικητές με ανθισμένα κλαδιά άνηθου, και με το αιθέριο έλαιο των καρπών του άλειφαν το σώμα τους οι αθλητές γιατί το θεωρούσαν χαλαρωτικό και τονωτικό των μυών.

Ο Διοσκουρίδης αναφέρει ότι από τα άνθη του παρασκευάζονταν το «ανήθινον μύρον» και από τους σπόρους του ο «ανήθινος οίνος».
Κατά το Μεσαίωνα ο άνηθος θεωρείτο αποτρεπτικός της μαγείας.

Ο Κούλπεπερ (1653 – “Πλήρες βοτανοθεραπεία”) γράφει: «Το χόρτο σταματάει τον λόξυγκα, βρασμένο σε κρασί… και χρησιμοποιείται στα σκευάσματα για την αποβολή των αερίων και των πόνων που προκαλούν.»

Η λαϊκή ιατρική χρησιμοποιεί το σκεύασμα για την θεραπεία των ασθενειών του συκωτιού, αεροφαγία και αιμορροΐδες.

Θεραπευτικές δράσεις, ιδιότητες και χρήσεις του άνηθου

-Έχει χωνευτικές ιδιότητες, κατά των διαφόρων ενοχλήσεων του στομάχου και της δυσπεψίας.

-Το αιθέριο έλαιό του (σε μείγμα με νερό) καταπραϋνει τους κολικούς.

-Θεωρείται αποτελεσματικό αντιβηχικό, αντιγριπικό και αντισπασμωδικό.

-Είναι εξαιρετικό ίαμα για τον τυμπανισμό και τον κολικό πόνο που προκαλεί μερικές φορές.

-Είναι κατάλληλο βότανο για τον κολικό των παιδιών.

-Αυξάνει τη ροή του γάλακτος στις μητέρες που θηλάζουν.

-Έχει αντιοξειδωτικές, αντικαρκινικές και αντιθρομβωτικές ιδιότητες.

-Βοηθά στην καλή λειτουργία του νευρικού συστήματος και της μνήμης.

-Τονώνει τον οργανισμό, μειώνοντας παράλληλα την κόπωση.

-Δρα για την πρόληψη της οστεοπόρωσης.

-Είναι αντιμικροβιακός και αντιφλεγμονώδης και κάνει καλό στη ρευματοειδή αρθρίτιδα.

-Κάνει καλό στα δόντια και στα ούλα και καταπολεμά τις ελεύθερες ρίζες.

-Διεγείρει την όρεξη και είναι ιδιαίτερα χρήσιμο στον λόξυγκα και την αεροφαγία.

-Οι σπόροι του είναι χρήσιμοι για την κακοσμία του στόματος.

-Αυξάνει τη λίμπιντο.

-Είναι ωφέλιμο στις παιδικές ασθένειες, όπως ιλαρά και ανεμοβλογιά.

Άλλες χρήσεις

-Είναι απαραίτητο συστατικό σε πολλές συνταγές μαγειρικής αλλά και σε σαλάτες, προσδίδοντας λεπτό άρωμα και ξεχωριστή γεύση.

Παρασκευή – δοσολογία

Έγχυμα

Συνθλίβουμε ελαφρά 1-2 κ.γ σπόρους και τους ρίχνουμε σε ένα φλιτζάνι βραστό νερό. Τους αφήνουμε για 10-15 λεπτά. Για τη θεραπεία του τυμπανισμού, πίνετε ένα φλιτζάνι πριν από τα γεύματα.

Βάμμα

Παίρνετε 1-2 ml βάμματος τρεις φορές την ημέρα.

Για τη δυσπεψία

Τρώτε ωμό άνηθο μέσα στις σαλάτες σας. Επίσης, βράζετε 2 κουταλάκια σπόρων σε 1 λίτρο νερό για περίπου 15 λεπτά και πίνετε από ένα φλιτζάνι πριν τα γεύματα. Για την ατονία, την παχυσαρκία και τις κράμπες. Παρασκευάστε έγχυμα από τους σπόρους του φυτού βάζοντας 5-10 γρ. σε 1 λίτρο νερού και πίνετε 1 φλιτζάνι του τσαγιού την ημέρα.

Αφέψημα

Ρίχνουμε 1 κ.γ βότανο σε ένα φλιτζάνι νερό και αφήνουμε να βράσει περίπου 10 λεπτά. Σουρώνουμε και το πίνουμε σκέτο ή με λίγο μέλι.

Εμβαπτιζόμενα

Για κάθε φλιτζάνι χρησιμοποιήστε ένα φακελάκι. Ρίξτε βραστό νερό και αφήστε το για 5 περίπου λεπτά. Προσθέστε, αν θέλετε, κάποιο γλυκαντικό.

Ενδιαφέροντα

https://enallaktikidrasi.com/2016/06/anithos-idiotites-xrisi/

-Για να καταπολεμήσετε την κακοσμία του στόματος, μασήστε σπόρους άνηθου.

-Για να τον αποθηκεύσετε, τυλίξτε τον σε νωπό χαρτί και βάλτε τον στο ψυγείο, όπου θα διατηρηθεί φρέσκος για 3-4 ημέρες ή ψιλοκόψτε τον και βάλτε τον σε θήκες για παγάκια, μαζί με νερό, για τον χρησιμοποιήσετε μήνες αργότερα.

-Στην αρχαία Ρώμη, ήταν τόσο πολύτιμο αρωματικό χόρτο, που επιβλήθηκε ειδικός φόρος για χάρη του.

Προφυλάξεις

Το αφέψημα από σπόρους άνηθου να αποφεύγεται από εγκύους γιατί λειτουργεί ως εκτρωτικό βότανο. Ο άνηθος αντενδείκνυνται για τους ανθρώπους που πάσχουν από χαμηλή πίεση.

Προσοχή: Το παραπάνω άρθρο έχει ενημερωτικό σκοπό. Πριν χρησιμοποιήσετε οποιαδήποτε συνταγή ή πριν αλλάξετε τις διατροφικές σας συνήθειες, ζητήστε τη γνώμη του κατάλληλου επαγγελματία υγείας ή διατροφολόγου. Εάν λαμβάνετε φαρμακευτική αγωγή, βεβαιωθείτε ότι δεν υπάρχουν αλληλεπιδράσεις

Πγη:el.wikipedia.org

www.clickatlife.gr

syntagesapospiti.blogspot.gr

www.gaiapedia.gr

“Φύση & Υγεία” εκδόσεις Κωσταρά

“Οδηγός Βοτανοθεραπείας” εκδόσεις διόπτρα

Ποια διατροφική έλλειψη αποκαλύπτουν τα νύχια σου.

 Η διατροφή παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην υγεία του σώματος. Στην κυριολεξία από την κορυφή μέχρι τα νύχια! Τόσο η εμφάνιση, όσο και η ποιότητα των νυχιών μπορούν να αποτελέσουν διαγνωστικά εργαλεία για την ταυτοποίηση σωματικού στρες, τραυματισμών, παθήσεων, αλλά και διατροφικών ελλείψεων.



«Ανατομία» των νυχιών

Τα νύχια δομούνται από μία πρωτεΐνη, που ακούει στο όνομα κερατίνη. Η σκληρότητά τους οφείλεται στην υψηλή συγκέντρωση άλλων πρωτεϊνικών στοιχείων, τα οποία έχουν σαν βάση θειώδη συστατικά. Ουσιαστικό ρόλο στη σύσταση των νυχιών παίζουν και αρκετά ιχνοστοιχεία, όπως μαγνήσιο, ασβέστιο, σίδηρος, ψευδάργυρος, νάτριο και χαλκός.

Επιγραμματικά, τα βασικά τμήματα ενός νυχιού από μέσα προς την άκρη είναι:

  • Η μήτρα
  • Το παρονύχιο
  • Ο μηνίσκος (άσπρο μισοφέγγαρο στη βάση)
  • Η πλάκα (κεντρικό τμήμα νυχιού)
  • Η κοίτη (άνω στοιβάδα επιδερμίδας, που ακουμπά το νύχι)

Εάν έχετε νύχια μαλακά

Ενδεχομένως σας λείπει μαγνήσιο ή πρωτεΐνη. Τα γαλακτοκομικά, οι ξηροί καρποί και τα όσπρια αποτελούν έναν καλό συνδυασμό και των δύο θρεπτικών συστατικών. Άλλες ελλείψεις στις οποίες αποδίδονται τα μαλακά νύχια είναι εκείνες των βιταμίνων Α, C, D.

Εάν το νύχι αποκολλάται από την επιδερμίδα

Συνήθως αποτελεί σύμπτωμα κάποιας σοβαρότερης πάθησης, όπως η μη φυσιολογική λειτουργία του θυρεοειδούς αδένα. Πιθανώς όμως να οφείλεται σε σοβαρή έλλειψη σιδήρου, που φτάνει στα όρια της αναιμίας. Για περισσότερο σίδηρο, προτιμήστε κόκκινο κρέας, πουλερικά, θαλασσινά, φακές ή σκούρα πράσινα λαχανικά με μερικές σταγόνες λεμόνι.

Εάν παρατηρείτε μεγάλα άσπρα τμήματα

Συνήθως αποτελεί ένδειξη πολύ σοβαρής έλλειψης βιταμίνης Β3 (πελάγρα), ασβεστίου ή σιδήρου. Ενδεχομένως, τα άσπρα τμήματα παράλληλα με το μηνίσκο του νυχιού υποδηλώνουν πολύ υψηλά επίπεδα σιδήρου στο αίμα (αιμοχρωμάτωση). Για τη διαχείριση του συμπτώματος αυτού, πιθανά θα χρειαστείτε τη βοήθεια του γιατρού σας.

Εάν τα νύχια σας έχουν κοίλο σχήμα

Η κοιλονυχία αποτελεί μία από τις χαρακτηριστικότερες ενδείξεις αναιμίας. Εμφανίζεται συχνά σε ασθενείς μετά από βαριατρικό χειρουργείο, αφαίρεσης τμήματος του στομάχου.

Εάν τα νύχια σας έχουν σκούρο χρώμα

Το σύμπτωμα αυτό είναι πλήρως αναστρέψιμο και οφείλεται σε έλλειψη βιταμίνης Β12. Τροφές πλούσιες στη βιταμίνη είναι τα θαλασσινά και το κόκκινο κρέας. Συμβουλευτείτε το γιατρό σας, καθώς είναι πιθανό πως θα χρειαστεί η χρήση κάποιου συμπληρώματος διατροφής.

Εάν βλέπετε άσπρα σημάδια

Μπορεί ο αστικός μύθος να λέει πως σχετίζονται με την έλλειψη ασβεστίου στα παιδιά, όμως στην πραγματικότητα τα μικρά άσπρα σημάδια στα νύχια έχουν άλλη αιτία. Ενδεχομένως σχετίζονται με κάποιο τραυματισμό στη μήτρα του νυχιού, αλλά και με έλλειψη σιδήρου ή ψευδαργύρου. Ο ψευδάργυρος αφθονεί στα τρόφιμα ζωικής προέλευσης, σε όσπρια όπως τα ρεβίθια και σε σπόρους όπως το σουσάμι.

Εάν παρατηρείτε παράλληλες ανάγλυφες γραμμές

Γνωστές και ως γραμμές του Beau, αποδίδονται σε διαφορετικές διατροφικές ελλείψεις. Σε αυτές θα βρείτε τα χαμηλά επίπεδα πρωτεϊνών, ασβεστίου, βιταμίνης Β3 και ψευδαργύρου. Το συκώτι και τα πουλερικά θεωρούνται εξαιρετικές πηγές της βιταμίνης Β3 (νιασίνη).

Συνοπτικά, και όπως ίσως παρατηρήσατε, τροφές που εξασφαλίζουν την υγεία αδύναμων νυχιών είναι:

  • Τα τρόφιμα ζωικής προέλευσης
  • Τα όσπρια
  • Τα δημητριακά
  • Οι ξηροί καρποί
  • Οι σπόροι
  • Τα γαλακτοκομικά.

Μην παραμελείτε τη φροντίδα και την υγεία των νυχιών σας. Αλλαγή στο χρώμα ή στη μορφή τους, συχνά υποδηλώνει κάποια αναστρέψιμη διατροφική έλλειψη. Ενδέχεται όμως να αποτελεί σύμπτωμα κάποιας σοβαρότερης ιατρικής κατάστασης. Για οποιαδήποτε σκέψη ή ανησυχία απευθυνθείτε στο γιατρό σας.

Ήβη Παπαϊωάννου, RDN, MS, MBA
Διαιτολόγος, Διατροφολόγος
Μέλος της Ακαδημίας Διατροφής και Διαιτολογίας, ΗΠΑ
ivipapai@gmail.com
Βιβλιογραφία
Cashman MW, Sloan SB. Nutrition and nail disease. Clin Dermatol. 2010 Jul-Aug;28(4):420-5.
Haneke, Eckart & Baran, Robert. Micronutrients for Hair and Nails. 2011.
Iorizzo, Matilde. Tips to Treat the 5 Most Common Nail Disorders: Brittle Nails, Onycholysis, Paronychia, Psoriasis, Onychomycosis. Dermatologic clinics. 2015.
Seshadri, Divya & De, Dipankar. Nails in nutritional deficiencies. Indian journal of dermatology,