Τέκνα ημών εν Κυρίω αγαπητά,
Η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος, εξ αφορμής της προσφάτου ενάρξεως, από 8ης Δεκεμβρίου 1997, τής μερικής εφαρμογής τής Συνθήκης Σένγκεν, γιά τήν Ελλάδα, καί έν όψει της επικειμένης ενάρξεως και της συνολικής εφαρμογής της, κατά τήν διάρκεια του τρέχοντος έτους 1998, απευθύνεται προς εσάς, γιά νά σας διαφωτίση καί στηρίξη πνευματικώς, εν σχέσει προς τίς ανησυχίες καί απορίες πολλών, που σχετίζονται μέ την εφαρμογή της.
Οι ανησυχίες αυτές ξεκινούν αφ� ενός μέν από τήν έλλειψη σαφούς καί σφαιρικής ενημερώσεως του λαού για τήν Συνθήκη αυτή, τον σκοπό που υπηρετεί και τα μέσα που χρησιμοποιεί, αφ� ετέρου δέ από τήν βάσιμη υποψία ότι δι΄αυτής επιχειρείται η επιβολή ολοκληρωτικού συστήματος ελέγχου επί τής ιδιωτικής ζωής, που προσβάλλει το ανθρώπινο πρόσωπο. Πέραν αυτών, με την εφαρμογή της Συνθήκης αυτής, έχουν συνδεθή σοβαρότατα πνευματικά ζητήματα, ως το περί του Αντιχρίστου καί του χαράγματός του, καθώς και του δυσωνύμου αριθμού 666, που προκαλούν εύλογη ανησυχία και πολλαπλά ερωτήματα του πιστού λαού, ο οποίος αξιώνει από τήν πνευματική του εκκλησιαστική ηγεσία αυθεντικές τοποθετήσεις καί απαντήσεις.
A
1. Η Ιερά Σύνοδος δέν δύναται νά μήν επισημάνη τήν απουσία ευρείας δημοσιότητος καί λεπτομερούς ενημερώσεως του λαού, κατά τήν διαδικασία κυρώσεως υπό τής Βουλής τής Συνθήκης Σένγκεν.
2. Σκοπός της Συνθήκης αυτής, όπως ορίζεται στίς διατάξεις της, είναι η εξασφάλιση της διακινήσεως ανθρώπων καί αγαθών, μεταξύ τών κρατών που συμβάλλονται, μετά το «άνοιγμα τών συνόρων» καί τήν κατάργηση τών διασυνοριακών ελέγχων. Η Συνθήκη αυτή κατά ταύτα αποσκοπεί στήν μείωση και τον έλεγχο του οργανωμένου εγκλήματος καί στήν προστασία τών νομοταγών πολιτών.
3. Παρά τά προσδοκώμενα όμως αγαθά αποτελέσματά της η εφαρμογή τής Συνθήκης κρίνεται ότι στηρίζεται σέ μεθόδους καί μηχανισμούς δυσμενείς γιά τίς ελευθερίες καί τά δικαιώματα των πολιτών. Το ηλεκτρονικό Σύστημα Πληροφοριών Σένγκεν (Σ.Π.Σ.) αποσκοπεί στήν συλλογή, καταγραφή, επεξεργασία καί χρησιμοποίηση πληροφοριών καί στοιχείων τής προσωπικής ζωής τών πολιτών, που θεωρούνται ή είναι ύποπτοι γιά τήν ασφάλεια. Μέ τίς διατάξεις επίσης τής Συνθήκης εισάγονται νέα δεδομένα στον χώρο του δικαίου ως λ.χ. η μέθοδος της «διακριτικής παρακολουήσεως» ατόμων που θεωρούνται «ύποπτα να διαπράξουν στο μέλλον αξιόποινες πράξεις», ή καταρτίζονται κατάλογοι «ανεπιθυμήτων προσώπων» που δέν γίνονται δεκτά στίς χώρες που εφαρμόζεται η Συνθήκη Σένγκεν, δηλ. τής Ευρώπης, μόνον μέ υπόνοιες.
4. Πέραν τών σημείων τούτων, τα οποία έχουν σοβαρές επιπτώσεις επί της ελευθερίας του ανθρωπίνου προσώπου καί επί του σεβασμού τών δικαιωμάτων του, ειδικώτερα γιά μάς τούς Ορθοδόξους Ελληνες συντρέχουν καί άλλοι λόγοι ανησυχίας από τήν εφαρμογή της Συνθήκης. Στήν νέα «καθεστηκυία τάξη» που εδραιώνεται, η Ορθοδοξία κινδυνεύει να αποβή μία ελεγχόμενη μειονοψηφία πού θά είναι έρμαιο αντορθοδόξων καί ανθελληνικών παραγόντων. Τά πρώτα δείγματα άλλωστε της εφαρμογής αυτής φανερώνουν τον κίνδυνο αποκοπής μας από τούς ομοδόξους λαούς των Βαλκανίων.
5. Γιά τήν μή εφαρμογή άλλωστε τής Συνθήκης Σένγκεν έχουν εκφρασθή πολιτικά κόμματα, κοινωνικοί φορείς καί προσωπικότητες τόσο στήν Ελλάδα, όσο καί στήν Ευρώπη. Το ίδιο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σέ μιά σειρά Εκθέσεών του από το 1992 μέχρι το 1997 στιγματίζει τήν «έλλειψη διαφάνειας καί δημοκρατικού ελέγχου» στήν εφαρμογή της Συνθήκης καί «ζητεί τήν λήψη μέτρων προς αποφυγή παρομοίων περιστατικών».
Κατά συνέπεια η Ιερά Σύνοδος επιμένει επί παλαιοτέρας τοποθετήσεώς της καί διακηρύσσει καί υποστηρίζει τήν ανάγκη διασφαλίσεως της προστασίας της προσωπικότητος, τής ιδιωτικής καί οικογενειακής ζωής καί τού α-ορρήτου τής επικοινωνίας, τά οποία πλήττονται από τήν Συνθήκη Σένγκεν καί ζητεί τήν άμεοη βελτίωση τού Ν. 2472/97.
Β
1. Η Συνθήκη όμως αυτή συνδέεται άμεσα μέ τήν έκδοση των νέων ηλεκτρονικών ταυτοτήτων καί τήν χρήοη σ� αυτές του αριθμού 666, που είναι ο αριθμός του ονόματος του Αντιχρίστου, σύμφωνα μέ το θεόπνευστο κείμενο τής Αποκαλύψεως, καί όχι ένας τυχαίος αριθμός. Η Ιερά Σύνοδος σέ προηγούμενη Εγκύκλιό Της (7.4.1997) είχε τονίσει τήν πνευματική σημασία του αριθμού 666 καί ζητούσε «νά μή γίνει δεκτός ώς κωδικός αριθμός τών κρατικών ηλεκτρονικών συστημάτων γιά τήν προστασία του ανθρώπου. Καί «γιά κανέναν λόγο να μή εφαρμοσθή σαν κωδικός αριθμός ο αριθμός 666 στο νέο σύστημα ταυτοτήτων τής Χώρας μας καί το θρήσκευμα να συμπεριλαμβάνεται υποχρεωτικά στα αναγραφόμενα στοιχεία τώυ νέου τύπου ταυτοτήτων». Τά πράγματα έδειξαν ότι δέν εισακούσθησαν oι εκκλήσεις αυτές τής Εκκλησίας.
2. Εάν επομένως καί έφ� όσον οι νέες ταυτότητες μέλλουν νά χρησιμοποιήσουν κωδικό αριθμό αναγνώσεώς τους από ηλεκτρονικά μηχανήματα το δυσώνυμο καί απαράδεκτο αριθμό 666, τότε η Ιερά Σύνοδος θεωρούσα ότι παραβιάζεται η θρησκευτική συνείδηση των ορθοδόξων πιστών, συνιστά στούς πιστούς νά μή δεχθούν τίς νέες ταυτότητες. Στήν περίπτωση αυτή οφείλει ή Κυβέρνηση νά θεωρήση τούς πιστούς αύτούς ώς προβάλλοντας λόγους συνειδήσεως καί νά ρυθμίση μέ άλλον τρόπο τήν έναντι τής Πολιτείας τακτοποίησή τους.
3. Το ζήτημα εξ άλλου του «χαράγματος», περί τού οποίου λέγονται καί γράφονται επ� εσχάτων πολλά καί ποικίλα, που έχουν διαταράξει τήν ψυχική ηρεμία των πιστών καί δημιουργήσει ταραχή, αγωνία καί σάλο μεταξύ πολλών υπευθύνων καί άνευθύνων, δέν είναι προφανώς θέμα ούτε δημοσίων συζητήσεων καί αντεγκλήσεων ούτε πολύ περισσότερο ατομικών ή συλλογικών «αυθεντικών» τοποθετήσεων. Oι άγιοι Πατέρες μετά δέους άπτονται τών ζητημάτων τής Αποκαλύψεως καί μέ περισσή προσοχή αποφαίνονται, συνιστώντες σέ όλους επαγρύπνηση καί νηφαλιότητα προς έγκαιρη, μέ τον φωτισμό του Αγίου Πνεύματος, διακρίβωση τής ταυτότητος των βιουμένων ιστορικών γεγονότων προς τά προφητικώς περιγραφόμενα στήν Αποκάλυψη. Το «χάραγμα», είτε αυτό θά είναι το όνομα τού Αντιχρίστου, είτε ο αριθμός του ονόματος αυτού, όταν θά έλθη ο καιρός νά επιβληθή στον άνθρωπο, τότε μόνο συνεπάγεται τήν άρνηση του Χριστού καί τήν σύνταξη μέ τον Αντίχριστο εφ� όσον συντρέχει εκουσία αποδοχή του από τον άνθρωπο. Η εκουσία δε «αποδοχή του «χαράγματος» που αποτελεί σαφή άρνηση του Χριστού, καθιστά τήν Θεία Χάρη ανενεργόν, εφ� όσον ο ίδιος ο άνθρωπος μέ τήν θέλησή του δέν γίνεται συνεργός αυτής τής Χάριτος καί επιμένει αμετανοήτως στήν απάρνηση αυτής.
Η εποχή μας χαρακτηρίζεται από τήν έκπτωση τών πνευματικών αξιών καί τον κίνδυνο αλλοιώσεως τού ορθοδόξου φρονήματος. Ιδιαιτέρως ανησυχητικά έιναι τά φαινόμενα που παρατηρούνται στο διεθνές πνευματικό καί κοινωνικό στερέωμα, όπου η ιδέα τής «συγκρητιστικής» παγκοσμιοποιήσεως τείνει νά επιβληθή χωρίς καμμία διάκριση μεταξύ Ορθοδοξίας καί αιρέσεως, αληθείας καί πλάνης, υγιούς καί νοσηρού φρονήματος. Ο συνδυασμός όλων αυτών, χαθώς καί η επιμονή γιά τήν χρησιμοποίηση τού αριθμού 666 μας καλούν σέ αφύπνιση, νήψη, πνευματική εγρήγορση καί αμετάθετον ελπίδα στή νίκη του Χριστού. Διό καί πατρικώς προτρεπόμεθα πάντας μέ τον αποστολικό λόγο «Μή θροείσθε» (Β� Θεσσ. 2,2). Να στηρίζεσθε στήν πίστη καί νά εμπιστεύεσθε τον Θεόν. Στήκετε καί κρατείτε τήν πίστη, μέ τήν Χάρη τού Κυρίου. Αυτού η δύναμις καί το άπειρον έλεος είη μετά πάντων υμών.
+ Ο Αθηνών ΣΕΡΑΦΕΙΜ, Πρόεδρος
+ Ο Αιτωλίας καί Ακαρνανίας ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ
+ Ο Πατρών ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ
+ Ο Υδρας, Σπετσών καί Αιγίνης ΙΕΡΟΘΕΟΣ
+ Ο Λευκάδος καί Ιθάκης ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ
+ Ο Καρυστίας καί Σκύρου ΣΕΡΑΦΕΙΜ
+ Ο Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως ΘΕΟΦΙΛΟΣ
+ Ο Σερρών καί Νιγρίτης ΜΑΞΙΜΟΣ
+ Ο Μηθύμνης ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
+ Ο Ελευθερουπόλεως ΕΥΔΟΚΙΜΟΣ
+ Ο Εδέσσης, Πέλλης καί Αλμωπίας ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
+ Ο Κίτρους καί Κατερίνης ΑΓΑΘΟΝΙΚΟΣ
+ Ο Διδυμοτείχου καί Ορεστιάδος ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ
