Μύκητες μας λατρευουν το καλοκαίρι.

 

Μύκητες: το καλοκαίρι υπάρχουν παντού!



Καλοκαίρι σημαίνει ήλιος, θάλασσα και ζέστη!!! Η αγαπημένες συνθήκες για τους μύκητες. Οι μύκητες ζουν σε ένα ζεστό & υγρό περιβάλλον, όπως το ανθρώπινο σώμα και για αυτό το λόγο δεν χάνουν ευκαιρία να «φωλιάσουν» σε αυτό. Τι είναι μύκητας; Οι μύκητες είναι ζωντανοί οργανισμοί που ζουν πάνω στο ανθρώπινο σώμα. Υπάρχουν διαφορετικά είδη μυκήτων […]

Καλοκαίρι σημαίνει ήλιος, θάλασσα και ζέστη!!! Η αγαπημένες συνθήκες για τους μύκητες. Οι μύκητες ζουν σε ένα ζεστό & υγρό περιβάλλον, όπως το ανθρώπινο σώμα και για αυτό το λόγο δεν χάνουν ευκαιρία να «φωλιάσουν» σε αυτό.

Τι είναι μύκητας;

Οι μύκητες είναι ζωντανοί οργανισμοί που ζουν πάνω στο ανθρώπινο σώμα. Υπάρχουν διαφορετικά είδη μυκήτων ανάλογα με την περιοχη.Το κάθε είδος προκαλεί διαφορετικό είδος μυκητίασης με διαφορετικά συμπτώματα.

Μύκητες στο δέρμα του κορμού (Tinea Corporis): Ερυθρές κηλίδες σε σχήμα κύκλου.

Μύκητες στο Τριχωτό της Κεφαλής (Tinea Capitis): Εκδηλώνονται με γυμνά μπαλώματα στο τριχωτό της κεφαλής ανάμεσα στα μαλλιά.

Μύκητες στο Πρόσωπο (Tinea faciei): Παρουσιάζονται ως ερυθρές κηλίδες με ακανόνιστο πλαίσιο.

Μόλυνση στα χέρια (Tinea manus): Εκδηλώνονται συνήθως στις παλάμες & ενδιάμεσα των δακτύλων.

Μόλυνση στα πόδια (tinea pedis): Εκδηλώνεται τις περισσότερες φορές με φλεγμονή και απολέπιση στις περιοχές ανάμεσα στα δάκτυλα.

Μύκητες στη βουβωνική χώρα (tinea cruris): Στη βουβωνική χώρα παρατηρείται κνησμός, ερυθρότητα, ξεφλούδισμα και καύσος τόσο στην ίδια τη βουβωνική χώρα όσο και στην πρωκτική περιοχή.

Μόλυνση στα νύχια: Εκδηλώνονται ως μια κίτρινη ή λευκή κηλίδα κάτω από την επιφάνεια του νυχιού. Βέβαια, εάν η μόλυνση επεκταθεί πιθανόν να προκαλέσει πάχυνση, αποχρωματισμό και σπάσιμο του νυχιού.

Το καλοκαίρι γιατί?

Ενώ οι μυκητιασικές λοιμώξεις μπορούν να συμβούν όλο το χρόνο, μπορούμε να είμαστε ιδιαίτερα ευαίσθητοι κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Οι μύκητες ευδοκιμούν σε θερμές και υγρές συνθήκες, και σε περιοχές του σώματος που ιδρώνουν είναι πιο εύκολο  να αναπτυχθούν. Οι δραστηριότητες του καλοκαιριού, όπως η χρήση δημόσιων ντους σε πισίνες και παραλίες, μπορούν επίσης να βοηθήσουν στη διάδοση των μυκήτων.

Πως μοιάζει η μυκητίαση στο δέρμα?

Τα συμπτώματα μιας μυκητιασικής λοίμωξης στο δέρμα μπορεί να περιλαμβάνουν ένα κόκκινο λεπιοειδές εξάνθημα. σπασμένο, σχισμένο ή αποφλοιωμένο δέρμα. φουσκάλες και φαγούρα. Επί της ουσίας πρόκειται για μικροοργανισμούς που εκδηλώνονται ως ένα στρογγυλό εξάνθημα κόκκινο περιμετρικά ενώ το δέρμα στο κέντρο του φαίνεται υγιές.

Θεραπεία μυκητίασης

Η μυκητίαση συνήθως περιορίζεται στην επιφάνεια του δέρματος και πολύ σπάνια ευθύνεται για κάποια σοβαρή πάθηση. Συνήθης θεραπευτική αντιμετώπιση για τη δερματική μόλυνση αλλά και την ονυχομυκητίαση αποτελεί η χορήγηση τοπικής αντιμυκητισιακής θεραπείας (λοσιόν, αλοιφή ή κρέμα) ή φαρμακευτική αγωγή χορηγούμενη από το στόμα (ταμπλέτα, χάπι ή κάψουλα).

Συμβουλές για την πρόληψη των μυκητιάσεων:

  • Κρατώντας το δέρμα σας καθαρό και στεγνό είναι ένας από τους καλύτερους τρόπους για την πρόληψη μυκητιασικών λοιμώξεων.
  • Αλλάξτε καθημερινά τις κάλτσες
  • Τα ρούχα που είναι ιδρωμένα ή βρίσκονται σε στενή επαφή με το σώμα, όπως τα εσώρουχα, πρέπει να αλλάζονται κάθε μέρα ή μετά την άσκηση.
  • Στεγνώστε αυτά τα ιδρωμένα παπούτσια
  • Τα κλειστά παπούτσια, όπως τα αθλητικά παπούτσια, μπορούν να δημιουργήσουν ένα ιδανικό περιβάλλον για να ευδοκιμήσουν οι μύκητες, ειδικά σε ζεστό και υγρό καλοκαιρινό καιρό. Προσπαθήστε να δώσετε στα παπούτσια την ευκαιρία να στεγνώσουν .
  • Να φοράτε παντόφλες σε δημόσια ντους και μπάνια
  • Να χρησιμοποιείτε πάντα δικές πετσέτες στις παραλίες και όχι τρίτων, όταν ξαπλώνετε σε βράχια ή κοινόχρηστες ξαπλώστρες.
  • Διατηρήστε τα νύχια σας κοντά, καθαρά και στεγνά. Είναι πολύ σημαντικό να μην κόβετε τις γωνίες τους.

Εγκεφαλική φλεγμονή ,τι είναι τα γλοιωνικά κύτταρα?

 

Μικρογλοία: Η φλεγμονή του εγκεφάλου μπορεί να προκαλέσει ασθένειες



Γνωρίζουμε ότι το ανοσοποιητικό σύστημα του σώματος είναι σημαντικό στο διατηρεί τα πάντα υπό έλεγχο και να μας προστατεύει. Αλλά πολλοί από εμάς δεν συνειδητοποιούν ότι ο εγκέφαλός μας έχει επίσης ένα ανοσοποιητικό σύστημα.

Τα μικρογλοία, που είναι τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος του εγκεφάλου, εμπλέκονται σε όλα -από την ανάπτυξη του εγκεφάλου έως την προστασία από ασθένειες όπως είναι η μηνιγγίτιδα και η νόσος Αλτσχάιμερ. Παρά τα καλά που κάνουν αυτά τα κύτταρα, κάτω από λανθασμένες συνθήκες μπορούν να μας προκαλέσουν κακό.

Τα μικρογλοία ανήκουν σε μια ομάδα μη νευρωνικών κυττάρων που ονομάζεται γλοία, τα οποία αρχικά θεωρήθηκε ότι παίζουν υποστηρικτικό ρόλο για τους νευρώνες του εγκεφάλου. Τώρα η έρευνα δείχνει ότι στην πραγματικότητα κάνουν πολύ περισσότερα από το να υποστηρίζουν μόνο τους νευρώνες: τρέφουν και προστατεύουν αλλά μερικές φορές καταστρέφουν.

Αυτά τα κύτταρα είναι μοναδικά επειδή προέρχονται από τον ίδιο τόπο με άλλα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος, αλλά έχουν διαφορετική προέλευση από άλλα εγκεφαλικά κύτταρα, τα οποία αναπτύσσονται από νευρικά βλαστικά κύτταρα. Τα μικρογλοία προέρχονται από τον λεκιθικό ασκό -μια επιπλέον εμβρυϊκή μεμβράνη- και ταξιδεύουν στον εγκέφαλο νωρίς κατά τη διάρκεια της ανάπτυξής του. Μόλις καθιερωθούν, εκτελούν πολλές λειτουργίες. Βοηθούν τους νευρώνες να συνδέονται, να εκκαθαρίζουν τον εγκέφαλο από τα απόβλητα και τα νεκρά ή τραυματισμένα κύτταρα. Ελέγχουν συνεχώς τα πάντα να γίνονται σωστά και να προστατεύουν τον εγκέφαλο από εξωτερικές απειλές (π.χ. μικρόβια) και εσωτερικές απειλές, συμπεριλαμβανομένων των λανθασμένων πρωτεϊνών (όταν μια πρωτεΐνη παίρνει λάθος μορφή μπορεί να προκαλέσει ασθένεια). Η ικανότητά τους να αλλάζουν φυσική μορφή και συμπεριφορά ως απάντηση στο περιβάλλον, τα επιτρέπει να εκτελούν αυτούς τους πολλούς ρόλους.

Οι μικρογλοιακές λειτουργίες είναι ιδιαίτερα σημαντικές κατά την ανάπτυξη του εγκεφάλου, όταν βοηθούν τους νέους νευρώνες να αναπτυχθούν και να διασφαλίσουν ότι γίνονται οι σωστές συνδέσεις μεταξύ τους. Μέσω μιας διαδικασίας που ονομάζεται κλάδεμα, τα μικρογλοία “τρώνε” τις συνδέσεις μεταξύ των νευρώνων, διατηρώντας τις ισχυρές ενώ εξαλείφουν τις πιο αδύναμες ή περιττές. Αυτό συνεχίζεται κάπως κατά την ενηλικίωση. Για παράδειγμα, τα μικρογλοία αφαιρούν ασήμαντες αναμνήσεις τρώγοντας ή αλλάζοντας συνάψεις που εμπλέκονται στη συντήρησή τους.

Το ελαττωματικό κλάδεμα κατά την ανάπτυξη του εγκεφάλου έχει συνδεθεί με διαταραχές όπως η σχιζοφρένεια και ο αυτισμός. Όμως, το ανεξέλεγκτο κλάδεμα από μικρογλοία κατά την ενηλικίωση έχει εμπλακεί στην ανάπτυξη ασθενειών όπως η νόσος Αλτσχάιμερ.

Τα μικρογλοία έχουν συγκεκριμένους υποδοχείς στην επιφάνειά τους που αναγνωρίζουν σήματα κινδύνου από άλλα κύτταρα. Αυτά τα σήματα προσελκύουν τα μικρογλοία στην τοποθεσία του προβλήματος. Όταν διαταράσσεται η ισορροπία του εγκεφάλου (συνήθως λόγω φλεγμονής), οι ζωντανοί νευρώνες μπορούν να γίνουν αγχώδεις και να παράγουν τέτοια σήματα. Αυτό τους κάνει να τρώγονται ζωντανοί από τα μικρογλοία. Καθώς οι νευρώνες σκοτώνονται, εξαλείφονται επίσης οι συνδέσεις που έχουν με άλλους νευρώνες, κάτι που μπορεί να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα στη συνδεσιμότητα και τις λειτουργίες του εγκεφάλου.

Η φλεγμονή στον εγκέφαλο μπορεί να προκληθεί από άγχος, παθογόνα και αυτοάνοσες καταστάσεις και συνδέεται επίσης με φλεγμονή σε άλλα μέρη του σώματος. Η φλεγμονή του εγκεφάλου είναι συχνή σε νευροεκφυλιστικές ασθένειες, καθώς και σε διαταραχές της ψυχικής υγείας, συμπεριλαμβανομένης της κατάθλιψης.

Η φλεγμονή κάνει τα μικρογλοία να αλλάζουν ρόλους και μπορεί να πάρουν μια επιθετική μορφή προκειμένου να υπερασπιστούν τον εγκέφαλο. Συνήθως, όταν σταματούν τα σήματα άγχους και λαμβάνονται αντιφλεγμονώδη σήματα, επιστρέφουν στην παλιά τους κατάσταση επιδιόρθωσης και στη συνέχεια προστατεύουν και πάλι τον εγκέφαλο. Υπάρχουν όμως περιπτώσεις, όπως με χρόνιο στρες, τη γήρανση και τις νευροεκφυλιστικές διαταραχές, όπου τα μικρογλοία μπορεί να γίνουν πιο επιθετικά και αυτό να δυσκολέψει το ρυθμιστικό τους ρόλο. Μπορεί να γίνουν και επικίνδυνα για τον εγκέφαλο. Σε αυτές τις περιπτώσεις, τα μικρογλοία μπορεί να αυξηθουν σε αριθμό, να σκοτώνουν άσκοπα τα κοντινά τους κύτταρα και μπορεί να συμβάλουν στη φλεγμονή του εγκεφάλου εκκρίνοντας φλεγμονώδη μόρια. Επίσης, δεν επιστρέφουν εύκολα στον προστατευτικό τους ρόλο.

Φροντίστε τον εγκέφαλό σας

Υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορούμε να κάνουμε για να κρατήσουμε τα μικρογλοία μας ευτυχισμένα -και τον εγκέφαλό μας υγιή- όπως:

  • Διατηρήστε μια υγιεινή διατροφή: Οι χημικές ενώσεις που βρίσκονται στα φρούτα, τα λαχανικά και τα υγιή λίπη, μπορούν να κρατήσουν τα μικρογλοία σας νέα και να τα μετατρέψουν σε μια αντιφλεγμονώδη μορφή.
  • Διατηρήστε τα βακτήρια του εντέρου σας ευτυχισμένα: Ο εγκέφαλος και το έντερο συνδέονται με το πνευμονογαστρικό νεύρο (vagus nerve), έτσι τα μικρόβια που ζουν στο έντερο μας έχουν μεγάλη επίδραση στον εγκέφαλο. Αυτοί οι μικροοργανισμοί εμπλέκονται στην ανάπτυξη, τη συντήρηση και τη συνολική υγεία των μικρογλοίων.
  • Αποφύγετε το αλκοόλ και το κάπνισμα: Το αλκοόλ προκαλεί εγκεφαλική βλάβη. Μια πρόσφατη μελέτη διαπίστωσε ότι είναι ένας από τους τρόπους με τον οποίο είναι ενεργοποιείται η φλεγμονώδης απόκριση των μικρογλοίων. Η έρευνα δείχνει ότι αυτή η ενεργοποίηση προκαλείται επίσης από μια συγκεκριμένη ένωση που βρίσκεται στον καπνό των τσιγάρων.
  • Ύπνος: Τα μικρογλοία δεν κοιμούνται ποτέ, αλλά καθαρίζουν και επιδιορθώνουν τον εγκέφαλο και βελτιώνουν τη μνήμη. Η έλλειψη ύπνου, ωστόσο, έχει αποδειχθεί ότι κάνει τα μικρογλοία να πάρουν τη φλεγμονώδη μορφή τους.
  • Φροντίστε την ψυχική σας υγεία: Τα μικρογλοία μπορούν να αισθανθούν το άγχος σας και ανταποκρίνοναι σε αυτό με τη φλεγμονώδη μορφή τους. Αυτή η μορφή υπάρχει σε πολλές νευροψυχιατρικές διαταραχές και επίσης σε ορισμένες περιπτώσεις ψυχικής υγείας (όπως η κατάθλιψη) που προηγούνται των νευροεκφυλιστικών διαταραχών.
  • Έχει επίσης αποδειχθεί ότι η αντιφλεγμονώδης θεραπεία μπορεί να βοηθήσει στη διαχείριση των συμπτωμάτων ψυχιατρικών διαταραχών και ότι ορισμένα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία ζητημάτων ψυχικής υγείας έχουν ένα αντιφλεγμονώδες στοιχείο. Τα αντικαταθλιπτικά έχει αποδειχθεί ότι ρυθμίζουν άμεσα τις αποκρίσεις των μικρογλοίων.
  • Άσκηση: Μια πρόσφατη ανασκόπηση διαπίστωσε ότι η άσκηση επηρεάζει άμεσα τα μικρογλοία και τα μετατοπίζει προς μια προστατευτική μορφή. Η άσκηση του εγκεφάλου έχει επίσης αποδειχθεί ότι εκπαιδεύει τα μικρογλοία για να αντιμετωπίσουν τη νόσο Αλτσχάιμερ.

Αν και γνωρίζουμε κάποια πράγματα για τα μικρογλοία, δεν γνωρίζουμε τα πάντα. Γνωρίζουμε μερικά πράγματα για το πώς σχηματίζονται, πώς εμπλέκονται σε πολλές ασθένειες και ότι μπορεί ουσιαστικά να ελέγχουν τον εγκέφαλο. Αλλά γνωρίζουμε επίσης ότι δεν μπορούμε να τα ελέγξουμε. Η μελλοντική έρευνα θα επικεντρωθεί στο πώς μπορούμε να σταματήσουμε τα μικρογλοία να προκαλούν ασθένειες και πώς θα τα σταματήσουμε να στρέφονται ενάντια στον εγκέφαλό μας.


FacebookLinkedInTwitterPinterestWhatsAppGmailΑνταλλαγή

Άπαχα Ψάρια για διαχείριση βάρους

 Τα ψάρια είναι από τα τρόφιμα με φανατικό κοινό καταναλωτών, αλλά κυρίως με κοινό που δεν τα καταναλώνει συχνά. Η διατροφική αξία των ψαριών είναι όμως πλέον γνωστή, ενώ τα τελευταία χρόνια παρατηρείται αύξηση στην κατανάλωση τους. Σε αυτό το άρθρο θα μάθετε ποια είναι η διατροφική αξία των ψαριών, ποια είναι τα πιο άπαχα ψάρια και πόσο συχνά είναι καλό να τα επιλέγεις 



Διατροφική Aξία Ψαριών

Η συχνή κατανάλωση ψαριών είναι από τις βασικές συστάσεις διατροφής για όλες τις ηλικίες και για όλο τον πληθυσμό. Όλα τα είδη ψαριών έχουν κάποια κοινά χαρακτηριστικά διατροφής, ανεξαρτήτως είδους και προέλευσης. Όλα τα είδη ψαριών

Προβολή
  • Αποδίδουν λίγες έως ελάχιστες θερμίδες στην μερίδα τους, σε σύγκριση με άλλα τρόφιμα.
  • Είναι πηγές πρωτεΐνης υψηλής βιολογικής αξίας, δηλαδή πρωτεΐνες εντελώς αξιοποιήσιμες από το σώμα σας, σε ποσοστό 93-97%. Επίσης, έχουν αρκετά από τα απαραίτητα αμινοξέα, όπως η λυσίνη, η αργινίνη και η μεθειονίνη.
  • Είναι πλούσιες πηγές των υδατοδιαλυτών βιταμινών συμπλέγματος Β, και κάποια ψάρια είναι πηγές βιταμίνης Α και D. Περιέχουν, επίσης, την ιδιαίτερη βιταμίνη Β12.
  • Περιέχουν ασβέστιο, φώσφορο, κάλιο, μαγνήσιο, σελήνιο, σίδηρο και ψευδάργυρο.
  • Περιέχουν σημαντικά λιγότερο λίπος, σε σύγκριση με το κρέας. Ακόμα και τα πιο λιπαρά ψάρια περιέχουν λιγότερο λίπος από τα περισσότερα είδη κρέατος. Τα κύρια είδη των λιπιδίων τους είναι μονοακόρεστα και πολυακόρεστα, δηλαδή ευεργετικά είδη λίπους.
  • Επιπλέον σημαντικό χαρακτηριστικό είναι το συνολικό λιπιδικό περιέχομενο τους. Ακόμα και το πιο λιπαρό ψάρι περιέχει παρόμοιο ποσό λιπιδίων με το πιο άπαχο είδος κρέατος.
  • Είναι μοναδική πηγή των πολύτιμων Ω3 λιπαρών οξέων. Αυτά τα λιπαρά είναι από τα πιο ισχυρά αντιφλεγμονώδη συστατικά που μας προσφέρει η φύση, δρουν προστατευτικά στην καρδιά και στο λιπιδαιμικό προφίλ.

Σε γενικές γραμμές, τα ψάρια αποτελούνται από 16 – 21% πρωτεΐνες, 0,2 – 25% λίπος (κυρίως μονακόρεστο και πολυακόρεστο) και από ελάχιστο έως μηδαμινό υδατάνθρακα. Χαρακτηρίζονται ως τρόφιμα φυσικά χαμηλά σε νάτριο και κορεσμένο λίπος, αλλά και ελεύθερα χοληστερόλης (< 100 mg χοληστερόλης / 85 gr).

Εδώ αξίζει να σημειωθεί ότι τα πιο λιπαρά ψάρια περιέχουν σημαντικά περισσότερη βιταμίνη Α και D, καθώς αυτές οι βιταμίνες ονομάζονται λιποδιαλυτές (βρίσκονται στον λιπώδη ιστό του ψαριού). Επίσης, όσα ψάρια τρώγονται με τα κόκκαλα (πχ γαύρος) είναι εξαιρετική πηγή ασβεστίου, σε σύγκριση με τα υπόλοιπα ψάρια.

Οφέλη Των Ψαριών

Γιατί είναι τόσο σημαντικά τα ψάρια για την διατροφή μας ; Γιατί πρέπει να επιμένουμε και να τα επιλέγουμε συχνά ;

Πρώτα από όλα, τα ψάρια είναι βασικό κομμάτι της Μεσογειακής διατροφής. Για να είμαστε ακριβείς, τα ψάρια κατέχουν πιο σημαντική θέση στην Μεσογειακή πυραμίδα ως προς την συχνότητα κατανάλωσης, σε σύγκριση με το κρέας. Η συχνή κατανάλωση ψαριών μπορεί

  • Να μειώσει τον κίνδυνο των καρδιαγγειακών ασθενειών. Η περιεκτικότητα των περισσότερων ψαριών στα αγαπημένα Ω3 λιπαρά οξέα μπορεί να ενισχύσει την υγεία της καρδιάς, να μειώσει την αρτηριακή υπέρταση και να βελτιώσει το λιπιδαιμικό προφίλ.
  • Να γίνει μια άξια και πιο θρεπτική εναλλακτική του κρέατος. Τα ψάρια από την φύση τους δεν είναι πλούσια σε σε κορεσμένα (επιβλαβή) λιπαρά οξέα, σε αντίθεση με τα περισσότερα είδη κρέατος.
  • Να ενισχύσει την εγκεφαλική λειτουργία λόγω των Ω3 λιπαρών οξέων, του σεληνίου και των υπόλοιπων ιχνοστοιχείων τους.
  • Να ενισχύσει το ανοσοποιητικό σύστημα χάριν σε όλα τα παραπάνω θρεπτικά στοιχεία.
  • Να μειώσει τον κίνδυνο άνοιας και κατάθλιψης, αλλά και την συνολική εγκεφαλική λειτουργία, χάριν στο συνολικό θρεπτικό προφίλ τους.

Ποια Είναι Τα Πιο Άπαχα Ψάρια;

Όπως είδαμε παραπάνω, τα ψάρια μπορούν να περιέχουν από 0,2 μέχρι και 25% λίπος. Η περιεκτικότητα τους αυτή τα διαχωρίζει σε

1. Άπαχα ψάρια 

Όσα περιέχουν λίπος μέχρι 2 %, όπως ο χάνος, η γλώσσα, ο μπακαλιάρος.

2. Χαμηλών λιπαρών ψάρια

Όσα περιέχουν 2 – 4 %, όπως η αθερίνα και κάποια είδη τόνου.

3.Μέτρια λιπαρά ψάρια 

Με λίπος 4 – 8 %, όπως κάποια είδη σολωμού, η τσιπούρα, το μπαρμπούνι και η πέστροφα.

4. Λιπαρά ψάρια

Με ποσοστό λίπους > 8 %, όπως η σαρδέλα, κάποια είδη σολωμού, το σκουμπρί, η ρέγκα κλπ.

Έτσι, λοιπόν, έχουμε ως άπαχα ψάρια την πέρκα, την γλώσσα, τον μπακαλιάρο, κάποια είδη τόνου, τον λούτσο και το χριστόψαρο. Λόγω του χαμηλού τους λίπους, κυμαίνονται περίπου στις 150 – 200 θερμίδες ανά μερίδα των 140 γραμμαρίων, ενώ ένα πιο λιπαρό ψάρι στις 270 θερμίδες ανά 140 γραμμάρια.
Η συνολική περιεκτικότητα τους σε λιπίδια εξαρτάται από την εποχή που αλιεύεται, το που βρίσκεται αποθηκευμένο το λίπος στο σώμα του ψαριού, το μέγεθος και την ηλικία του ψαριού, αλλά και από την θερμοκρασία του περιβάλλοντος. Επίσης, παρατηρείται αρκετή μεταβλητότητα στο ίδιο είδος ψαριού, όπως στην περίπτωση του σολωμού και του τόνου. Σε γενικές γραμμές, η περιεκτικότητα του λίπους φαίνεται στο χρώμα της σάρκας του ψαριού. Τα πιο άπαχα ψάρια είναι όσα έχουν λευκή σάρκα, όπως ο μπακαλιάρος και η γλώσσα, ενώ τα πιο λιπαρά έχουν κόκκινη σάρκα, όπως η ρέγγα και ο σολωμός.

Άπαχα Ψάρια και Απώλεια Βάρους

Όταν βρισκόμαστε σε μια διατροφή με σκοπό την απώλεια βάρους, συχνά σκεφτόμαστε και υπολογίζουμε τις θερμίδες που προσλαμβάνουμε μέσα στην ημέρα μας. Επομένως, ίσως θα ήταν χρήσιμο να επιλέγουμε συχνότερα τα άπαχα – χαμηλών λιπαρών ψαριών λόγω μικρότερου θερμιδικού περιεχομένου.
Στην περίπτωση των ψαριών, όμως, ίσως οι θερμίδες δεν έχουν τόσο μεγάλη αξία. Η μεγάλη διαφορά στις θερμίδες του γεύματος με ψάρι οφείλεται στο είδος του μαγειρέματος και τα διάφορα συνοδευτικά του, και όχι ξεκάθαρα στο είδος του ψαριού ! (αυτό θέλω να χρησιμοποιηθεί ως quote) Η σημαντική διατροφική του αξία, αλλά και η μικρότερη συχνότητα που το επιλέγουμε, φαίνεται να είναι πιο σημαντική από το θερμιδικό περιεχόμενο του γεύματος !

Όταν, λοιπόν, τηγανίσεις το ψάρι σου, το λάδι εισχωρεί στο ωμό προϊόν και διπλασιάζει το θερμιδικό του περιεχόμενο, ενώ φυσικά μειώνει την διατροφική του αξία και αλλάζει το είδος του λίπους του. Αντίστοιχα, όταν έχεις συνηθίσει να καταναλώνεις το ψάρι σου σε τραπέζια ή εξόδους, είναι λογικό να υπάρχουν διάφορα μεζεδάκια, πχ τηγανητές πατάτες.

Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχουν “παχυντικά” ψάρια, όπως και “παχυντικά” τρόφιμα ! Αλλά αντίθετα, τα ψάρια είναι ωφέλιμο να υπάρχουν και σε ένα πρόγραμμα διατροφής για απώλεια βάρους !

Τι Να Προσέξεις στην Κατανάλωση Ψαριού;

Η κυριότερη ανησυχία σχετικά με την κατανάλωση ψαριών είναι η περιεκτικότητα τους σε υδράργυρο και περιβαλλοντικούς ρύπους. Τα στοιχεία αυτά θεωρούνται ως τοξικά για τον άνθρωπο, αλλά δυστυχώς υπάρχουν στο σώμα των ψαριών λόγω του περιβάλλοντος τους και της μόλυνσης των υδάτινων πόρων από τον άνθρωπο.

Προς το παρόν, φαίνεται ότι τα ψάρια ωκεανού είναι πλούσια σε υδράργυρο, ενώ τα ψάρια ιχθυοτροφείου όχι. Τα άπαχα ψάρια θεωρούνται γενικά χαμηλά σε υδράργυρο, όπως και τα περισσότερα ελληνικά ψάρια ! Κάποιοι βασικοί ύποπτοι υψηλοί σε υδράργυρο είναι ο μακρύπτερος τόνος, ο ξιφίας, ο καρχαρίας και το σκουμπρί. Επίσης, υπάρχουν λευκά ψάρια που φαίνεται να συσσωρεύουν περισσότερα βαρέα μέταλλα από τα άλλα, όπως η τσιπούρα και το λαβράκι. Ευτυχώς μέχρι τώρα, στην χώρα μας δεν έχουν ανιχνευθεί είδη με υψηλά επίπεδα υδραργύρου, οπότε μπορούμε να επιλέγουμε άφοβα τα ντόπια ψάρια μας ! Για να μειώσεις την έκθεση σου σε βαρέα μέταλλα, είναι καλό να ελέγχεις που έχει πιαστεί το ψάρι και το μαγαζί που τα προμηθεύεσαι, να προτιμάς τα ελληνικά είδη, αλλά και να έχεις ποικιλία στις επιλογές σου ! Οι πληθυσμοί που πρέπει να δείξουν ιδιαίτερη προσοχή στα παραπάνω είναι τα νεαρά κορίτσια, οι γυναίκες, οι έγκυες και οι θηλάζουσες, καθώς τα επίπεδα των ρύπων συσσωρεύονται αθροιστικά και μπορούν να επηρεάσουν την ανάπτυξη του εμβρύου - παιδιού.

Πόσο Ψάρι μπορείς να καταναλώνεις και πόσο συχνά ;

Οι επίσημες συστάσεις των Παγκόσμιων Διατροφικών Οδηγών προτείνουν την κατανάλωση ψαριού όσο συχνά θέλεις ! Η ιδανική σύσταση είναι 2 μερίδες την εβδομάδα, με εναλλαγή των λευκών και των λιπαρών ειδών ψαριού. Ο στόχος αυτής της σύστασης είναι να καλύπτονται οι ανάγκες στα Ω3 λιπαρά οξέα αλλά και να μην συσσωρεύονται τα επίπεδα των περιβαλλοντικών ρύπων.

Μία μερίδα ψαριού αντιστοιχεί σε 140 γραμμάρια ψημένου τροφίμου, επομένως μπορείς να καταναλώνεις τουλάχιστον 2 μερίδες των 140 γραμμαρίων μέσα στην εβδομάδα σου.

Ένα παράδειγμα εβδομαδιαίας κατανάλωσης ψαριού είναι 1 φορά/εβδομάδα γαύρος + 1 φορά/εβδομάδα γλώσσα ή 1 φορά/εβδομάδα σολωμός + 1 φορά/εβδομάδα τσιπούρα. Κάποιες αξιόλογες και ελληνικές επιλογές για να δοκιμάσεις είναι ο γαύρος, η σαρδέλα, ο μπακαλιάρος, τα σαυρίδια, η γόπα, η πέρκα, η γλώσσα και η πεσκανδρίτσα. Όλα τα παραπάνω είτε ανήκουν στα άπαχα ψάρια, είτε είναι καλές πηγές Ω3 λιπαρών οξέων.

Προτίμησε να φτιάξεις το ψάρι σου στο γκριλ, στον φούρνο ή στον ατμό, αντί να το τηγανίσεις, για να διατηρήσεις στο ακέριαιο όλη την διατροφική του αξία. Μπορείς να το μαγειρέψεις με κρασί, λεμόνι ή βότανα, και να το συνοδεύσεις με γλυκοπατάτες ή καστανό ρύζι για να απογειώσεις αυτό το γεύμα !

Διαιτολόγος-Διατροφολόγος

Η Μαριλένα Πετράκου είναι Διαιτολόγος – Διατροφολόγος με επιμορφωτική εκπαίδευση στην εξατομικευμένη και στην κλινική διατροφή. Είναι ανεξάρτητος συνεργάτης του medNutrition και διατηρεί διαιτολογικό γραφείο στο Κερατσίνι

Ιραν - Ισραηλ.Η διένεξη

 Ο κόσμος ξαφνικά ανέκτησε το ενδιαφέρον του για τα όσα τεκταίνονται στη Μέση Ανατολή. Όχι φυσικά γιατί αποφάσισε να ενδιαφερθεί για την άνευ προηγουμένου αιματοχυσία στη Γάζα, αλλά μάλλον επειδή συνέβησαν πράγματα που διατάραξαν την διαμορφωθείσα κανονικότητα και διεθνείς ισορροπίες και άρα ίσως μας άγγιξε πιο άμεσα. Ο συναγερμός φαίνεται πως έληξε, η σφαγή από την άλλη στη Γάζα συνεχίζεται αλλά τουλάχιστον σε επίπεδο γεωπολιτικής σε πραγματικό χρόνο γίναμε σοφότεροι.




Του Γιώργου Ρήγα

Για όλους όσοι παρακολουθούν την κρίση στη Γάζα μέσω πλατφόρμων κοινωνικής δικτύωσης σαν το Χ του Έλον Μασκ συνέβη το εξής σουρεαλιστικό. Τα χρονολογία των συσκευών μας γέμισαν από αναρτήσεις τύπου «Προσευχηθείτε για το Ισραήλ» «Σταθείτε δίπλα στη μόνη Δημοκρατία της Μέσης Ανατολής», «Δείτε ποιο είναι το πραγματικό πρόσωπο του Ιράν» κ.α. Σε αυτόν τον εικονικό κόσμο, που πολλοί ακόμα συγχέουν με την πραγματικότητα, υπήρχε μονάχα ένα αδηφάγο και απειλητικό Ιράν και ένα μικρό, οιονεί ανυπεράσπιστο, Ισραήλ. Ένας ενάρετος Δαυίδ που υποχρεωνόταν σε αναμέτρηση με έναν υπέρτερο και φυσικά μοχθηρό Γολιάθ. Η αναμέτρηση έπρεπε να λήξει με τη νίκη του φωτός έναντι του σκότους και γι’ αυτό τον σκοπό θα έπρεπε εμπλακεί άμεσα αυτή η απροσδιόριστη «Διεθνής του Καλού».

Πέρα από τις παραμορφωτικές απεικονίσεις της πραγματικότητας υπάρχει και το πρωτότυπο, δηλαδή το πλαίσιο μέσα στο οποίο προέκυψαν οι απειλές του Ιράν εναντίον του Ισραήλ. Η επίθεση της Τεχεράνης δεν έγινε εν κενώ, αντίθετα αφενός υπάρχει η ανοιχτή πληγή του πολέμου στη Γάζα και αφετέρου στις αρχές του μήνα είδαμε την κορύφωση της ισραηλινής επιθετικότητας εναντίον του Ιράν με την στοχοποίηση του προξενείου του στη Δαμασκό. Και μιλάμε για κορύφωση γιατί η στοχοποίηση και εξουδετέρωση Ιρανών αξιωματούχων στη Συρία ή αλλού είναι συνηθισμένη πρακτική για το Ισραήλ πολύ πριν την 7η Οκτωβρίου.

Το Ισραήλ την 1η Απριλίου ξεπέρασε τις κόκκινες γραμμές και η απάντηση του Ιράν ήταν όχι μόνο εύλογη, αλλά και νόμιμη βάσει της Χάρτας του ΟΗΕ. Όμως η απάντηση δεν ήταν καθόλου σίγουρο ότι θα συμβεί γιατί στον πραγματικό κόσμο κάθε απάντηση στο νταή της Μέσης Ανατολής, είναι η εξαίρεση και όχι ο κανόνας. Το Ισραήλ, αφενός χάρη στην υπεροπλία του και αφετέρου στην πιστή εφαρμογή του δόγματος του Σιδερένιου Τείχους, έχει καταφέρει να προβαίνει σε παράτολμες επιχειρήσεις εντός και εκτός συνόρων πρακτικά χωρίς συνέπειες.

Αυτό συμβαίνει γιατί η παρουσίαση του Ισραήλ ως προσωποποίηση του ανυπεράσπιστου Γολιάθ είναι το λιγότερο αστεία. Οι Ιρανοί αξιωματούχοι σκέφτηκαν πολλές φορές πως θα χτυπούσαν γιατί ξέρουν πως το Τελ Αβίβ είναι σε θέση να προχωρήσει σε σκληρότερα  και ακριβέστερα αντίποινα. Εξού και η πρόβλεψη πολλών ειδικών ότι στο τέλος δεν θα υπήρχε καμία απάντηση και πως το Ιράν θα περιοριζόταν στο ρεσάλτο του ισραηλινών συμφερόντων πλοίου στον Περσικό Κόλπο.

Επιπλέον η Τεχεράνη δεν προέβη στην απάντηση της πριν προηγηθεί σειρά παρασκηνιακών διπλωματικών διαπραγματεύσεων που φυσικά έγιναν για να αποτραπεί ανεξέλεγκτη κλιμάκωση. Με άλλα λόγια είναι ξεκάθαρο ότι το Ιράν δεν επιθυμεί ολοκληρωτικό πόλεμο γιατί ακόμα και αν τον κέρδιζε, οι απώλειες που θα είχε θα ήταν τρομακτικές.

Η επιχείρηση τέλειωσε χωρίς ανθρώπινες απώλειες για το Ισραήλ και κάπου εδώ ξεκινά νέα μυθοπλασία από πλευράς Τελ Αβίβ που σε μέσες άκρες παρουσιάζει το Ιράν ως ασήμαντη απειλή. Οι αναφορές για κατάρριψη του 99% εναερίων απειλών είναι κάτι παραπάνω από παρελκυστική. Λαμβάνοντας υπόψη την ύπαρξη προηγμένων συστημάτων αεράμυνας και την απόσταση μεταξύ Ιράν και Ισραήλ, ήταν δεδομένο πως πολλά από τα drone και τους πυραύλους που εξαπέλυσε το Ιράν ήταν αντιπερισπασμός ή κάλυψη για τις κεφαλές που θα έφταναν στους στόχους τους. Ποιος ήταν ο αριθμός των πυραύλων που οι επιτελείς του Ιράν ήθελαν να έρθουν σε επαφή με τους προκαθορισμένους στόχους δεν θα το μάθουμε ποτέ. Όμως το Ιράν έδειξε ότι είναι σε θέση να προσβάλει στρατιωτικές εγκαταστάσεις στο Ισραήλ με ακρίβεια. Το πόσο μεγάλη ζημιά έγινε εκεί πάλι θα το μάθουμε δύσκολα γιατί αμφότεροι Ιρανοί και Ισραηλινοί έχουν συμφέρον να παρουσιάσουν ένα ευνοϊκό γι’ αυτούς αφήγημα.

Το άλλο που έγινε ξεκάθαρο με την επίθεση του Ιράν είναι πόσο κοστοβόρα είναι η αναχαίτιση σε σχέση με την εξαπόλυση επίθεσης. Υπολογίζεται Ισραήλ και ΗΠΑ ξόδεψαν πάνω από 1 δισεκατομμύριο δολάρια σε αντιβαλλιστικά συστήματα ενώ το κόστος της επίθεσης ανήλθε σε λίγες δεκάδες εκατομμύρια δολάρια.

Επίσης έγινε σαφές πως το Ισραήλ, σε περίπτωση πολέμου, θα χρειαστεί την ενεργό στήριξη από ΗΠΑ, Μεγάλη Βρετανία, Γαλλία και Ιορδανία. Ο βαθμός συμμετοχής των παραπάνω παικτών δεν ήταν ξεκάθαρος μέχρι χθες. Η νέα γνώση φυσικά επηρεάζει τους σχεδιασμούς των παικτών της διεθνούς σκακιέρας για το μέλλον.

Τέλος, η φρενίτιδα της διεθνούς ανησυχίας και του δημόσιου διαλόγου έδειξε για μια ακόμα φορά πόσο λίγο μετρά η αιματοχυσία του λαού της Γάζας. Όσο ο κόσμος κρατούσε την ανάσα του για την αποφυγή του, υποτίθεται, Γ΄ Παγκόσμιου Πολέμου η σφαγή συνεχιζόταν αμείωτη. Μάλιστα το πρωί της 15ης Απριλίου εκτοπισμένοι Παλαιστίνιοι που προσπάθησαν να κατευθυνθούν προς τις εστίες του στη Βόρεια Γάζα αναχαιτίστηκαν με σφαίρες που φυσικά είχαν σαν αποτέλεσμα τον θάνατο πέντε τουλάχιστον ανθρώπων από το πλήθος.

Τι περίεργο που γι’ αυτό το περιστατικό δεν υπήρξε κύμα ανησυχίας και ευαισθητοποίησης στα κοινωνικά δίκτυα στη Δύση. Πραγματικά περίεργο που κύμα αναρτήσεων τύπου «Προσευχηθείτε για τους εκτοπισμένους της Γάζας» δεν κατέκλυσε τις οθόνες μας. Φήμες ότι αυτό δεν έγινε επειδή ο θάνατος των εκτοπισμένων της Γάζας δεν επηρεάζει τη διεθνή σταθερότητα ελέγχονται ως ανακριβείς.

Τόνος ψάρι, ωφέλοι

 Υπάρχουν περίπου οκτώ διαφορετικές εμπορικές ποικιλίες που κυμαίνονται σε μεγέθη από τον μικρό παλαμίδα τόνου έως τον μεγάλο ερυθρό και είναι ένα από τα πιο διαδεδομένα ψάρια στον κόσμο.



Ο τόνος μπορεί να καταναλωθεί φρέσκος (είτε ωμός είτε μαγειρεμένος) και σε κονσέρβα (που είναι πάντα προμαγειρεμένος). Οι κονσέρβες τόνου συσκευάζονται σε άλμη, νερό, ηλιέλαιο ή ελαιόλαδο.

Τόνος κονσέρβα: Διατροφικό προφίλ

Από την άποψη των μακροθρεπτικών συστατικών, δεν υπάρχει μεγάλη διαφορά στην ποσότητα πρωτεΐνης ή λιπών όταν συγκρίνουμε τον κονσερβοποιημένο τόνο σε άλμη με τον φρέσκο. Ο φρέσκος τόνος είναι φυσικά υψηλότερος σε πρωτεΐνη και περιέχει λίγες περισσότερες θερμίδες.

Μια μερίδα 100g κονσερβοποιημένου τόνου (σε άλμη) παρέχει:

  • 109 θερμίδες
  • 24,9 g πρωτεΐνη
  • 1 g λίπος
  • 69 mcg σελήνιο
  • 0,733 g αλάτι

Μια μερίδα 100g φρέσκου τόνου (μαγειρευτού) παρέχει:

  • 136 θερμίδες
  • 32,3 g πρωτεΐνη
  • 0,8 g λίπος
  • 92 mcg σελήνιο
  • 0,158 g αλάτι

Όταν αγοράζετε τόνο κονσερβοποιημένο σε λάδι, να ξέρετε ότι η περιεκτικότητά του σε λιπαρά θα είναι αυξημένη στα περίπου 6,4 γραμμάρια (ανά 100 g μερίδας) και οι θερμίδες θα είναι περίπου 159.

Δείτε τα κορυφαία 5 οφέλη που έχει ο τόνος κονσέρβα για την υγεία:

1. Πηγή πρωτεΐνης υψηλής ποιότητας

Τα ψάρια είναι πηγή πρωτεΐνης υψηλής ποιότητας και ειδικότερα ο τόνος σε κονσέρβα προσφέρει μια οικονομικά προσιτή πηγή πρωτεΐνης και αποτελεί χρήσιμο βασικό προϊόν μακρόχρονης αποθήκευσης.

2. Πηγή του αμινοξέος ταυρίνη

Εκτός από πηγή πρωτεΐνης, τα θαλασσινά, συμπεριλαμβανομένων των ψαριών όπως ο τόνος, είναι μια χρήσιμη πηγή του αμινοξέος ταυρίνη. Μελέτες δείχνουν ότι η ταυρίνη μπορεί να είναι χρήσιμη στην προστασία από καρδιακές παθήσεις.

3. Καλή πηγή βιταμινών και μετάλλων

Τόσο ο φρέσκος όσο και ο κονσερβοποιημένος τόνος είναι μια καλή πηγή βιταμινών του συμπλέγματος Β, ιδιαίτερα της νιασίνης (Β3), η οποία υποστηρίζει το νευρικό σύστημα και το δέρμα. Ο τόνος περιέχει επίσης ασβέστιο (οστά και συσπάσεις μυών), μαγνήσιο (ενέργεια) και βιταμίνη D (ανοσοποιητικό σύστημα, οστά και λειτουργία εγκεφάλου). Ο φρέσκος τόνος (100 g) έχει διπλάσια ποσότητα βιταμίνης D σε σύγκριση με τον τόνο σε κονσέρβα.

4. Χαμηλά λιπαρά

Ο τόνος είναι χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά, με μόλις 1 γραμμάριο λίπους σε μια μερίδα 100 γραμμαρίων. Αυτό ισχύει και για τον τόνο που έχει κονσερβοποιηθεί σε νερό πηγής ή άλμη.

Αν και κάποτε θεωρείτο μια λιπαρή ποικιλία ψαριών (το είδος λίπους που θεωρείται ωφέλιμο για την υγεία της καρδιάς), οι ειδικοί δεν κατατάσσουν πλέον τον τόνο σε αυτή την κατηγορία. Αυτό συμβαίνει επειδή τα τρέχοντα δεδομένα δείχνουν ότι τα επίπεδα των μακράς αλυσίδας ωμέγα-3 πολυακόρεστων λιπαρών οξέων στον φρέσκο τόνο είναι πιο συγκρίσιμα με εκείνα στα λευκά ψάρια.

5. Μπορεί να βοηθήσει στη διαχείριση βάρους

Ο τόνος, συμπεριλαμβανομένου του τόνου σε κονσέρβα σε νερό πηγής ή άλμη, είναι χαμηλός σε λιπαρά και θερμίδες, αλλά πλούσιος σε πρωτεΐνες, γεγονός που τον καθιστά χρήσιμο σε μια δίαιτα απώλειας βάρους.

Είναι ο τόνος (σε κονσέρβα και μη) ασφαλής για όλους;

Μια υγιεινή, ισορροπημένη διατροφή θα πρέπει να περιλαμβάνει τουλάχιστον δύο μερίδες (των 140 γρ. έκαστη) μαγειρεμένου ψαριού την εβδομάδα, εκ των οποίων η μία πρέπει να είναι από λιπαρά ψάρια με ωμέγα-3 λιπαρά οξέα. Οι περισσότεροι από εμάς δεν τρώμε αρκετά ψάρια.

Τούτου λεχθέντος, για ορισμένα είδη ψαριών, συμπεριλαμβανομένου του τόνου, υπάρχουν συστάσεις σχετικά με τη μέγιστη ποσότητα που πρέπει να φάτε. Αυτό συμβαίνει επειδή ο τόνος είναι πιο επιρρεπής σε υψηλά επίπεδα υδραργύρου.

Για αυτόν τον λόγο, οι ειδικοί συνιστούν ότι εάν είστε έγκυος ή προσπαθείτε να αποκτήσετε παιδί, πρέπει να μην τρώτε περισσότερες από 4 κονσέρβες τόνου ή 2 φιλέτα/μπριζόλες φρέσκου τόνου την εβδομάδα. Αλλά για τους υπόλοιπους, είναι καλό να τρώμε τόνο ως μέρος μιας υγιεινής, ισορροπημένης διατροφής.

Αν και η αλλεργία στα οστρακοειδή είναι η πιο συχνή από τα θαλασσινά είδη, μερικοί είναι αλλεργικοί και σε κάποια ψάρια. Ορισμένες μελέτες υποδεικνύουν ότι ο τόνος κονσέρβα έχει χαμηλότερη αλλεργιογένεση. Παρόλα αυτά, εάν γνωρίζετε ότι είστε αλλεργικοί στον τόνο, θα πρέπει προφανώς να αποφύγετε την κατανάλωσή του.

Πηγή: bbcgoodfood.com

Ανηθος δεν θα πιστεύεται τι δράση έχει.

Ο Άνηθος είναι γνωστός από την αρχαιότητα για τις μυριστικές αλλά και φαρμακευτικές του ιδιότητες

Όνομα: Άνηθος

Επιστημονική ονομασία: Άνηθον το βαρύοσμον – Anethum graveolens

Οικογένεια: Απιίδων ή Σκιαδοφόρων

Άλλα ονόματα: Άνηθον, άνισον

Περιγραφή

Άνηθος: Θεραπευτικές ιδιότητες και τρόποι χρήσης

Ο άνηθος βρίσκεται αυτοφυής σε πολλές περιοχές της Ευρώπης και της Ασίας αλλά και καλλιεργείται ευρύτατα κυρίως στη Γερμανία, τη Γαλλία και τις ΗΠΑ. Η Ινδία είναι πρώτη στον κόσμο σε παραγωγή άνηθου. Ακολουθούν η Κίνα, το Μεξικό και η Ισπανία.

Πρόκειται για μονοετή πόα, που φτάνει το ύψος των 80 εκατοστών περίπου, ο βλαστός της είναι κοίλος και γραμμωτός, η ρίζα γογγυλώδης, έχει πτερόμορφα φύλλα και κίτρινα άνθη σε σκιαδόμορφες ταξιανθίες. Τα φύλλα έχουν μακρύ μίσχο και μοιάζουν πολύ με τα φύλλα του καρότου, μόνο που του άνηθου έχουν έντονο χρώμα.

Ο ελαφρύς καρπός του έχει πολύ έντονη γεύση. Το χαρακτηριστικό του άρωμα μοιάζει με αυτό του γλυκάνισου και οι σπόροι του χρησιμοποιούνται στον αρωματισμό διαφόρων φαγητών, ενώ μπορεί να διατηρηθεί και αποξηραμένος.

Ο άνηθος αποδίδει καλύτερα και είναι περισσότερο αρωματικός όταν αναπτύσσεται σε χαμηλές θερμοκρασίες, αλλά είναι ευαίσθητος σε συνθήκες παγετού. Για τον λόγο αυτό, θα πρέπει να αποφεύγονται περιοχές με πολύ χαμηλές θερμοκρασίες το χειμώνα ή η καλλιέργεια να γίνεται την άνοιξη. Οι ιδανικές θερμοκρασίες για τη βλάστηση του σπόρου είναι 10-21oC.

Από τον άνηθο χρησιμοποιούνται όλα τα εναέρια μέρη αλλά κυρίως οι σπόροι του, που πρέπει να συλλέγονται όταν έχουν ωριμάσει καλά, πράγμα που φαίνεται από το ότι παίρνουν καστανό χρώμα. Τους απλώνουμε για να ξεραθούν αλλά όχι σε χώρο με τεχνητή θερμότητα.

Συστατικά

Ο άνηθος περιέχει 4% πτητικό έλαιο, το οποίο περιλαμβάνει την καρβόνη, τη λιμονίνη και τη φελανδρίνη. Περιέχει επίσης, φλαβονοειδή, κουμαρίνες, ξανθόνες και τριτερπένια, έχει σημαντική περιεκτικότητα σε βιταμίνη Α, C και του συμπλέγματος Β, σίδηρο, μαγγάνιο, άφθονο κάλιο, φώσφορο και ασβέστιο.

Ακόμη,10-20% φυτικό έλαιο, πρωτεΐνες, αμίνες, μπεργκαπτένη, ουμπελιπρενίνη, σκοπολετίνη, εσκουλετίνη, ουμπελιφερόνη, κοφείνη, χλωρογενικό οξύ κ.ά.

Ιστορία και παράδοση

Ο άνηθος είναι γνωστός από την αρχαιότητα για τις μυριστικές αλλά και φαρμακευτικές του ιδιότητες. Στον Πάπυρο του Έμπερς https://enallaktikidrasi.com/2016/06/anithos-idiotites-xrisi/αναφέρεται ο άνηθος ως καταπραϋντικό.

Οι αρχαίοι Έλληνες τον χρησιμοποιούσαν για να διευκολύνουν τον ύπνο τους. Στο παρελθόν οι μητέρες έτριβαν τα στήθη τους με χυμό άνηθου, προκειμένου τα βρέφη να κοιμηθούν μετά τον θηλασμό.

Ακόμα, στεφάνωναν τους νικητές με ανθισμένα κλαδιά άνηθου, και με το αιθέριο έλαιο των καρπών του άλειφαν το σώμα τους οι αθλητές γιατί το θεωρούσαν χαλαρωτικό και τονωτικό των μυών.

Ο Διοσκουρίδης αναφέρει ότι από τα άνθη του παρασκευάζονταν το «ανήθινον μύρον» και από τους σπόρους του ο «ανήθινος οίνος».
Κατά το Μεσαίωνα ο άνηθος θεωρείτο αποτρεπτικός της μαγείας.

Ο Κούλπεπερ (1653 – “Πλήρες βοτανοθεραπεία”) γράφει: «Το χόρτο σταματάει τον λόξυγκα, βρασμένο σε κρασί… και χρησιμοποιείται στα σκευάσματα για την αποβολή των αερίων και των πόνων που προκαλούν.»

Η λαϊκή ιατρική χρησιμοποιεί το σκεύασμα για την θεραπεία των ασθενειών του συκωτιού, αεροφαγία και αιμορροΐδες.

Θεραπευτικές δράσεις, ιδιότητες και χρήσεις του άνηθου

-Έχει χωνευτικές ιδιότητες, κατά των διαφόρων ενοχλήσεων του στομάχου και της δυσπεψίας.

-Το αιθέριο έλαιό του (σε μείγμα με νερό) καταπραϋνει τους κολικούς.

-Θεωρείται αποτελεσματικό αντιβηχικό, αντιγριπικό και αντισπασμωδικό.

-Είναι εξαιρετικό ίαμα για τον τυμπανισμό και τον κολικό πόνο που προκαλεί μερικές φορές.

-Είναι κατάλληλο βότανο για τον κολικό των παιδιών.

-Αυξάνει τη ροή του γάλακτος στις μητέρες που θηλάζουν.

-Έχει αντιοξειδωτικές, αντικαρκινικές και αντιθρομβωτικές ιδιότητες.

-Βοηθά στην καλή λειτουργία του νευρικού συστήματος και της μνήμης.

-Τονώνει τον οργανισμό, μειώνοντας παράλληλα την κόπωση.

-Δρα για την πρόληψη της οστεοπόρωσης.

-Είναι αντιμικροβιακός και αντιφλεγμονώδης και κάνει καλό στη ρευματοειδή αρθρίτιδα.

-Κάνει καλό στα δόντια και στα ούλα και καταπολεμά τις ελεύθερες ρίζες.

-Διεγείρει την όρεξη και είναι ιδιαίτερα χρήσιμο στον λόξυγκα και την αεροφαγία.

-Οι σπόροι του είναι χρήσιμοι για την κακοσμία του στόματος.

-Αυξάνει τη λίμπιντο.

-Είναι ωφέλιμο στις παιδικές ασθένειες, όπως ιλαρά και ανεμοβλογιά.

Άλλες χρήσεις

-Είναι απαραίτητο συστατικό σε πολλές συνταγές μαγειρικής αλλά και σε σαλάτες, προσδίδοντας λεπτό άρωμα και ξεχωριστή γεύση.

Παρασκευή – δοσολογία

Έγχυμα

Συνθλίβουμε ελαφρά 1-2 κ.γ σπόρους και τους ρίχνουμε σε ένα φλιτζάνι βραστό νερό. Τους αφήνουμε για 10-15 λεπτά. Για τη θεραπεία του τυμπανισμού, πίνετε ένα φλιτζάνι πριν από τα γεύματα.

Βάμμα

Παίρνετε 1-2 ml βάμματος τρεις φορές την ημέρα.

Για τη δυσπεψία

Τρώτε ωμό άνηθο μέσα στις σαλάτες σας. Επίσης, βράζετε 2 κουταλάκια σπόρων σε 1 λίτρο νερό για περίπου 15 λεπτά και πίνετε από ένα φλιτζάνι πριν τα γεύματα. Για την ατονία, την παχυσαρκία και τις κράμπες. Παρασκευάστε έγχυμα από τους σπόρους του φυτού βάζοντας 5-10 γρ. σε 1 λίτρο νερού και πίνετε 1 φλιτζάνι του τσαγιού την ημέρα.

Αφέψημα

Ρίχνουμε 1 κ.γ βότανο σε ένα φλιτζάνι νερό και αφήνουμε να βράσει περίπου 10 λεπτά. Σουρώνουμε και το πίνουμε σκέτο ή με λίγο μέλι.

Εμβαπτιζόμενα

Για κάθε φλιτζάνι χρησιμοποιήστε ένα φακελάκι. Ρίξτε βραστό νερό και αφήστε το για 5 περίπου λεπτά. Προσθέστε, αν θέλετε, κάποιο γλυκαντικό.

Ενδιαφέροντα

https://enallaktikidrasi.com/2016/06/anithos-idiotites-xrisi/

-Για να καταπολεμήσετε την κακοσμία του στόματος, μασήστε σπόρους άνηθου.

-Για να τον αποθηκεύσετε, τυλίξτε τον σε νωπό χαρτί και βάλτε τον στο ψυγείο, όπου θα διατηρηθεί φρέσκος για 3-4 ημέρες ή ψιλοκόψτε τον και βάλτε τον σε θήκες για παγάκια, μαζί με νερό, για τον χρησιμοποιήσετε μήνες αργότερα.

-Στην αρχαία Ρώμη, ήταν τόσο πολύτιμο αρωματικό χόρτο, που επιβλήθηκε ειδικός φόρος για χάρη του.

Προφυλάξεις

Το αφέψημα από σπόρους άνηθου να αποφεύγεται από εγκύους γιατί λειτουργεί ως εκτρωτικό βότανο. Ο άνηθος αντενδείκνυνται για τους ανθρώπους που πάσχουν από χαμηλή πίεση.

Προσοχή: Το παραπάνω άρθρο έχει ενημερωτικό σκοπό. Πριν χρησιμοποιήσετε οποιαδήποτε συνταγή ή πριν αλλάξετε τις διατροφικές σας συνήθειες, ζητήστε τη γνώμη του κατάλληλου επαγγελματία υγείας ή διατροφολόγου. Εάν λαμβάνετε φαρμακευτική αγωγή, βεβαιωθείτε ότι δεν υπάρχουν αλληλεπιδράσεις

Πγη:el.wikipedia.org

www.clickatlife.gr

syntagesapospiti.blogspot.gr

www.gaiapedia.gr

“Φύση & Υγεία” εκδόσεις Κωσταρά

“Οδηγός Βοτανοθεραπείας” εκδόσεις διόπτρα