ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ .......



ΤΑ 10 ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΝΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ Ο 20οςΑΙΩΝΑΣ

Τα δέκα μεγαλύτερα εγκλήματα του 20ου αιώνα

Ο εικοστός αιώνας έχει να παρουσιάσει χιλιάδες ιστορίες απάτης, φόνων και εγκλημάτων. Κάποια έγιναν περισσότερο γνωστά, ενώ κάποια άλλα δε γνώρισαν την προβολή που τους «άξιζε», χωρίς να υστερούν ωστόσο σε τίποτα από τα διάσημα εγκλήματα που απασχόλησαν την κοινή γνώμη.

Επιμέλεια: Παναγιώτης Αθανάσαινας

Η κλοπή της Μόνα Λίζα, 1911

Ο διάσημος πίνακας υπήρξε περιουσιακό στοιχείο των Γάλλων μοναρχών, ο Λουδοβίκος ο 14ος την μετέφερε στις Βερσαλλίες ενώ ο Ναπολέων την τοποθέτησε στην κρεβατοκάμαρά του. Δημιούργημα του Ντα Βίντσι στη Φλωρεντία, η Μόνα Λίζα είχε για μόνιμο σπίτι τη Γαλλία. Στις 20 Αυγούστου 1911 οι φύλακες διαπίστωσαν ότι ο πίνακας έλειπε από τη θέση του. Ολόκληρη η Γαλλία συνταράχτηκε από την κλοπή, τα σύνορα έκλεισαν, οι υπεύθυνοι του μουσείου απολύθηκαν και μία ολόκληρη λίστα δημιουργήθηκε με πιθανούς ενόχους. Με το πέρασμα του χρόνου αυξήθηκαν οι ανησυχίες και τα σενάρια περί καταστροφής του πίνακα.

Τότε οι υπεύθυνοι του Λούβρου έλαβαν μία επιστολή από την Γκαλερί Ουφίζι της Φλωρεντίας σχετικά με τη σύλληψη του Βιντσέντζο Περούτζια, ο οποίος είχε επικοινωνήσει με γκαλερί έργων τέχνης προκειμένου να πουλήσει τον πίνακα και να τον επιστρέψει στην Ιταλία. Στις 14 Ιουνίου 1914 ο πίνακας επιστρέφεται στο Λούβρο, ενώ ο Περούτζια καταδικάστηκε σε φυλάκιση λίγων μηνών, με το ελαφρυντικό του πατριωτισμού.

Η Μαύρη Ντάλια, 1947

Ο φόνος της Ελίζαμπεθ Σορτ παραμένει ανεξιχνίαστος εδώ και εξήντα χρόνια. Στις 15 Ιανουαρίου 1947, εντοπίστηκε το κακοποιημένο και διαμελισμένο στη μέση σώμα μιας γυναίκας, κοντά στο Χόλιγουντ. Το πτώμα ανήκε στην Ελίζαμπεθ Σορτ, μία 22χρονη που είχε μεταβεί στην Καλιφόρνια αναζητώντας την τύχη της ως ηθοποιός και η οποία προς το παρόν εργαζόταν ως σερβιτόρα. Οι δημοσιογράφοι της έδωσαν το όνομα «Μαύρη Ντάλια», πιθανόν εμπνευσμένοι από την «Μπλε Ντάλια», μία ταινία όπου ένας πιλότος μαχητικού κατηγορείται για το θάνατο της άπιστης γυναίκας του.

Η λίστα των υπόπτων ήταν αμέτρητη, όπως και η λίστα κινήτρων του κάθε υπόπτου, ενώ η διάσταση που έλαβε το θέμα ήταν η αιτία μύθων γύρω από τις ηθικές και σεξουαλικές τάσεις του δολοφόνου. Η ιστορία αποτέλεσε έμπνευση ή το θέμα πολλών βιβλίων και ταινιών τα επόμενα χρόνια

Η υπόθεση Μάνσον, 1969

Στις 9 και 10 Αυγούστου 1969, δύο δολοφονίες πραγματοποιήθηκαν στο Λος Άντζελες. Στην πρώτη περίπτωση, μία ομάδα τεσσάρων δολοφόνησαν βίαια την οκτώ μηνών έγκυο ηθοποιό Σάρον Τέιτ, παντρεμένη με τον σκηνοθέτη Ρομάν Πολάνσκι μαζί με τέσσερις φίλους της και τον γιο του κηπουρού του σπιτιού. Η Τέιτ ικέτεψε για τη ζωή του αγέννητου παιδιού της, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Με το αίμα της οι δολοφόνοι έγραψαν τη λέξη «γουρούνι» στην μπροστινή πόρτα του σπιτιού.

Την επόμενη ημέρα, ο διευθυντής σούπερ μάρκετ Λένο ΛεΜπιάνκα και η γυναίκα του δολοφονήθηκαν με παρόμοιο τρόπο, ενώ στην κοιλιά του άντρα είχε χαραχτεί με πιρούνι η λέξη «πόλεμος» Χρειάστηκαν πέντε μήνες για να καταλήξουν οι έρευνες στον Τσαρλς Μάνσον και την αποκαλούμενη «οικογένεια». Η ομάδα απαρτιζόταν από γυναίκες-δολοφόνους τις οποίες ο Μάνσον κατεηύθυνε μέσω πλύσης εγκεφάλου και έστελνε να σκοτώνουν όποιους εκείνος θεωρούσε εχθρούς του. Η δίκη του έληξε το 1971 και καταδικάστηκε εις θάνατον, ποινή που μετατράπηκε σε ισόβια εξαιτίας της αντισυνταγματικότητας της ποινής σύμφωνα με το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ.

Αντρέι Τσικατίλο, 1978

Έχοντας μεγαλώσει με την ιστορία του απαχθέντα αδελφού του ο οποίος πέθανε και έγινε τροφή των πεινασμένων Ουκρανών τη δεκαετία του '30, ο Αντρέι Τσικατίλο φαινομενικά συνέχισε τη ζωή του, τελείωσε το σχολείο, σπούδασε και παντρεύτηκε. Ο σοβαρά διαταραγμένος εσωτερικός του κόσμος έβρισκε διέξοδο στα θύματα του αποφεύγοντας τη σύλληψη σχεδόν για δεκαπέντε χρόνια, παρά το γεγονός ότι την πρώτη φορά που συνελήφθη δεν καταδικάστηκε λόγω έλλειψης στοιχείων.

Ο Τσικατίλο διάλεγε αγόρια και κορίτσια εφήβους που σκότωνε με φρικτούς τρόπους ενώ καννιβάλιζε τα πτώματα. Το σκεπτικό του ήταν η απαλλαγή της κοινωνίας από τους «ανεπιθύμητους», για το λόγο αυτό επέλεγε πόρνες και παιδιά των δρόμων. Μέχρι την τελική του σύλληψη ο αριθμός των θυμάτων είχε ξεπεράσει τα πενήντα. Για τη μεταφορά του στα δικαστήρια χρησιμοποιήθηκε μεταλλικό κλουβί, ενώ κατά τη διάρκεια της δίκης δάγκωνε τα κάγκελα και εξαπέλυε ύβρεις κατά πάντων. Καταδικάστηκε σε θάνατο και εκτελέστηκε το 1994.

Τζον Γουέιν Γκέισι, 1978

Στην περίπτωση του Τζον Γουέν Γκέισι τα κίνητρα και τα σημάδια υπήρχαν από πριν: Σύλληψη για ασέλγεια σε ανήλικο αλλά και μια παράξενη μυρωδιά γύρω από το σπίτι του που μάλιστα συχνά συζητούσαν οι γείτονες. Κατά τα άλλα όμως, ο Γκέιζι ήταν, κατά τους συμπολίτες του, εξέχων άνθρωπος, βοηθούσε τους γείτονες και διασκέδαζε τα παιδιά της γειτονιάς του. Όταν η αστυνομία άρχισε τις ανακρίσεις τον Δεκέμβριο το 1978 σχετικά με εξαφανίσεις στην περιοχή, ο Γκέισι τελικά ομολόγησε. Οι αρχικές έρευνες στο σπίτι του αποκάλυψαν ένα χώρο 15 τετραγωνικών κάτω από την αποθήκη του σπιτιού όπου βρέθηκαν τα απομεινάρια 28 νεαρών ανδρών και αγοριών. Ο Γκέισι αργότερα δήλωσε ότι τέσσερις ακόμη είχαν πεταχτεί στο ποτάμι.

Μέχρι το τέλος του έτους, η αστυνομία είχε σχεδόν κατεδαφίσει το σπίτι, ενώ η δίκη διήρκεσε λιγότερο από μια ώρα. Ο Γκέισι καταδικάστηκε σε θάνατο με ένεση, εφαρμόζοντας προσεκτικά τις νέες οδηγίες για τον μη «βίαιο και ασυνήθιστο» τρόπο εκτέλεσης. Η ποινή εκτελέστηκε το 1994, ωστόσο τα 18 οδυνηρά λεπτά που χρειάστηκαν για να ενεργήσει το θανατηφόρο διάλυμα προκάλεσαν συζητήσεις για την καταλληλότητα της μεθόδου.

Τεντ Μπάντι, 1978

Ο Τεντ Μπάντι χαρακτηρίστηκε ως ένας από τους πιο γοητευτικούς εγκληματίες των ΗΠΑ. Τουλάχιστον μέχρι τη στιγμή που στραγγάλιζε, διαμέλιζε και κρεμούσε τα κεφάλια των πτωμάτων στο σαλόνι του. Με μερικά από αυτά κοιμόταν στο ίδιο κρεβάτι ωσότου η οσμή της αποσύνθεσης γίνει αφόρητη.

Όταν ήταν φοιτητής της νομικής, ο Μπάντι είχε συλληφθεί για απαγωγή το 1975, αλλά απέδρασε το 1977. Το δίμηνο Ιανουαρίου-Φεβρουαρίου 1978 ήταν η κύρια περίοδος δράσης του, ενώ. ανάμεσα στα θύματα του ήταν ένα δωδεκάχρονο κορίτσι. Στη δίκη υπερασπίστηκε τον εαυτό του χωρίς δικηγόρο, παίρνοντας δύναμη από τα γράμματα των γυναικών που έφταναν κατά χιλιάδες στη φυλακή. Μάλιστα παντρεύτηκε μία συγκρατούμενή του με την οποία απέκτησε και παιδί.

Μέχρι το 1989, όταν και εκτελέστηκε σε ηλικία 43 ετών στην ηλεκτρική καρέκλα, είχε ομολογήσει τριάντα φόνους.

Τζέφρι Ντάμερ, 1991

Το επώνυμο του έχει γίνει συνώνυμο με το «τέρας». Αποπλάνησε νεαρούς άντρες και αγόρια σε τουλάχιστον 17 περιπτώσεις. Μία εξ αυτών, το 14χρονο θύμα κατάφερε να αποδράσει και να μίλησει σε αστυνομικούς. Όμως, ο Ντάμερ κατάφερε να τους πείσει ότι επρόκειτο για ερωτικό καβγαδάκι, αφού η κατάσταση επήρειας ναρκωτικών ουσιών που βρισκόταν ο 14χρονος ενίσχυσε τους ισχυρισμούς του Ντάμερ. Όπως άλλοι δώδεκα πριν από αυτόν και ακόμη τέσσερις μετά, ο νεαρός είχε την ίδια τύχη, δολοφονήθηκε και διαμελίστηκε από τον Ντάμερ ο οποίος φύλαξε το κρανίο του για ενθύμιο. Τα υπόλοιπα μέλη του νεαρού όπως και των άλλων θυμάτων τα κρατούσε στο ψυγείο, ενώ φήμες αναφέρουν ότι ασκούσε κανιβαλισμό.

Μετά τη σύλληψη του τον Ιούλιο του 1991, ο Ντάμερ καταδικάστηκε σε κάθειρξη χιλίων ετών και δολοφονήθηκε από συγκρατούμενο του τον Νοέμβριο του 1994.

Η κατάρρευση της Τράπεζας Μπάρινγκς, 1995

Η Μπάρινγκς ήταν η παλαιότερη τράπεζα και ένας από τους πιο αξιόπιστους χρηματοπιστωτικούς οίκους της Βρετανίας, με τη βασίλισσα της Αγγλίας να συγκαταλέγεται στο πελατολόγιο της. Ωστόσο, προκειμένου να επιβιώσει τον ανταγωνισμό του 20ου αιώνα, προχώρησε στην πρόσληψη διάφορων νεαρών και φιλόδοξων ειδικών των επενδύσεων, ένας εκ των οποίων ο Νικ Λίσον. Ξεκινώντας από χαμηλή θέση, οι γνώσεις του τον βοήθησαν να βρεθεί σύντομα στη Σιγκαπούρη όπου προέβλεπε τις μεταβολές στις παγκόσμιες αγορές. Κάποια στιγμή μάλιστα, οι προβλέψεις του αντιστοιχούσαν στο 10% των κερδών της τράπεζας.

Μέσω ενός μυστικού δικού του λογαριασμού, στοιχημάτισε κάποια στιγμή σε άνοδο του δείκτη Nikkei της Ιαπωνίας, ο οποίος όμως τη συγκεκριμένη μέρα υπέστη μεγάλες απώλειες εξαιτίας σεισμού στο Κόμπε. Οι απώλειες του Λίσον ήταν τόσο μεγάλες που συμπαρέσυραν την Μπάρινγκς σε πτώχευση και την αγορά της από την ING για μία βρετανική λίρα. Ο Λίσον εξέτεισε ποινή φυλάκισης έξι ετών για απάτη, ενώ σήμερα είναι μάνατζερ ποδοσφαιρικής ομάδας στη Σκωτία.

Μαίρη Λετουρνώ, 1998

Η Αμερικανίδα δασκάλα προκάλεσε ρίγη στους γονείς όλης της χώρας όταν σύναψε σχέσεις με τον δωδεκάχρονο μαθητή της μετά από το φλερτ που διήρκεσε ένα χρόνο. Η Λετουρνώ, μητέρα τεσσάρων, έμεινε έγκυος από τον μαθητή της προτού φυλακιστεί με τις κατηγορίες βιασμού και αποπλάνησης ανηλίκου. Αφέθηκε ελεύθερη με αναστολή, την οποία παραβίασε συνάπτοντας ξανά σχέσεις μαζί του και μένοντας έγκυος για δεύτερη φορά.

Η ιστορία παρουσιάστηκε από τα μέσα ενημέρωσης με πολλές δόσεις τρέλας αλλά και ρομαντισμού εξαιτίας της άρνησης της να αποκηρύξει την αγάπη της με κόστος της ελευθερίας της. Μετά τη γέννηση του δεύτερου παιδιού της από τον νεαρό πρώην μαθητή της, και έκτο συνολικά, ξεκίνησε να εκτίει την επταετή ποινή φυλάκισής της. Το 2004 αφέθηκε και πάλι ελεύθερη, οπότε και παντρεύτηκε τον νεαρό εραστή της ο οποίος στο μεταξύ ήταν 21 ετών.

Η σφαγή στο Κόλουμπάιν, 1999

Τα βίαια επεισόδια ήταν πρόβλημα στα σχολεία των ΗΠΑ αρκετό καιρό πριν την 20η Απριλίου του 1999. Ο Ντίλαν Κλέμπολντ και ο Έρικ Χάρις ήξεραν ότι θα έπρεπε να κάνουν κάτι ιδιαίτερο για να κάνουν το δικό τους έγκλημα να ξεχωρίσει. Για το λόγο αυτό μαγνητοσκόπησαν τη μετατροπή του Λυκείου στο Κόλουμπάιν σε σφαγείο: Σκότωσαν 12 συμμαθητές τους και έναν καθηγητή, τραυμάτισαν 24 άλλους και τελικά αυτοκτόνησαν την ώρα που το περιστατικό προβαλλόταν ζωντανά από τα τηλεοπτικά κανάλια.

Αυτό το ξέσπασμα βίας σε ένα σχολείο της μέσης-ανώτερης τάξης των ΗΠΑ προκάλεσε έντονους προβληματισμούς. Γονείς και ειδικοί συζητούσαν για την κυριαρχία της βίαιης μουσικής στις προτιμήσεις των εφήβων καθώς και τον αιμοσταγή χαρακτήρα των βιντεοπαιχνιδιών. Ωστόσο, αναπάντητο παραμένει για όλους τους γονείς το ερώτημα της πρόληψης ενός τέτοιου ξεσπάσματος αφού τα δύο συγκεκριμένα παιδιά δεν είχαν δώσει κανένα δείγμα βίαιης συμπεριφοράς μέχρι την ημέρα που αποφάσισαν να μπουν στο σχολείο με καραμπίνες.


CONSOMATIONIST......ΑΘΩΑ???



Το μπαρ με κονσομασιόν αφορά σε έναν τύπο και τόπο ερωτικής συσχέτισης ανδρών και γυναικών. Κομβικό σημείο αυτής της σχέσης αποτελεί το κέρασμα του «γυναικείου» ποτού από τους πελάτες στις κονσοματρίς. Υποστηρίζω ότι ο ρόλος που διαδραματίζει το κέρασμα είναι να διαχειριστεί την αμφιθυμία που σχετίζεται με αυτόν τον τύπο οικονομικο-σεξουαλικής επικοινωνίας και που απορρέει από τις κυρίαρχες κανονιστικές αντιλήψεις για την ερωτική επιθυμία και την ικανοποίησή της - αντιλήψεις που μοιράζονται από κοινού άνδρες και γυναίκες, πελάτες κι εργαζόμενες. Η μετατροπή της αγοράς της συντροφιάς σε προσφορά ποτού ισορροπεί τις αντιθέσεις διασκέδαση/εργασία, υποχρέωση/επιθυμία, χρήμα/συναίσθημα.
* Κοινωνική Ανθρωπολόγος, Δρ. Κοινωνικής Ανθρωπολογίας και Ιστορίας.

ΕΙΣΑΓΩΓΗ: ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΚΟΝΣΟΜΑΣΙΟΝ

«Μπαρ με κονσομασιόν», «μπαρ με γυναίκες», «κωλάδικα», «κωλόμπαρα» ή όπως αλλιώς είναι γνωστά διαφέρουν από τους υπόλοιπους χώρους νυχτερινής διασκέδασης στο βαθμό που προσφέρουν τη δυνατότητα γυναικείας συντροφιάς στους πελάτες τους, προσλαμβάνοντας γυναίκες που εργάζονται ως «κονσοματρίς».2

Δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε ακριβώς πώς διαμορφώθηκε αυτό το είδος μπαρ στο τοπίo της διασκέδασης στην Ελλάδα. Ξέρουμε όμως ότι στα μέσα του 19ου αιώνα στους παρισινούς οίκους ανοχής συνηθιζόταν οι πόρνες να πίνουν μαζί με τους πελάτες στα σαλόνια πριν προχωρήσουν στη σεξουαλική συνεύρεση και μάλιστα όφειλαν να ενθαρρύνουν την κατανάλωση κρασιού ή σαμπάνιας αυξάνοντας με αυτόν τον τρόπο τα έσοδα του «οίκου».3 Για την Ελλάδα δεν υπάρχουν συστηματικές πληροφορίες, αλλά κάποιες αναφορές δείχνουν ότι στο Mεσοπόλεμο στα καμπαρέ εμφανίζονταν παρόμοιες πρακτικές. Ο όρος «κονσομασιόν» -η γαλλική λέξη για την κατανάλωση- και ο αντίστοιχος «κονσοματρίς» -για τις γυναίκες που επαγγελματικά συνδέονται με την πρακτική αυτή- παραμένει άγνωστο πότε και πώς μπήκαν στο λεξιλόγιο της νυχτερινής διασκέδασης.4 Αυτό που είναι βέβαιο είναι ότι αυτή η κατηγορία μπαρ ανθεί τη δεκαετία του 1960 στον Πειραιά και τη Γλυφάδα,5 και στη δεκαετία του 1970 εξαπλώνεται τόσο στην Αθήνα όσο και στην υπόλοιπη Ελλάδα. Η δεκαετία του 19806 σηματοδοτήθηκε ως η «χρυσή εποχή» της κονσομασιόν, ενώ την εποχή της έρευνάς μου7 -στα τέλη της δεκαετίας του 1990- ο αριθμός των μπαρ υπολογιζόταν σε 4.000 σε όλη την επικράτεια, παρόλο που θεωρείτο ότι εκείνη την εποχή τα μπαρ αυτά διέρχονταν κρίση.

Αντικείμενο αυτής της εργασίας αποτελεί αυτός ο τύπος ανδρικής διασκέδασης στα μπαρ με κονσομασιόν, διασκέδαση η οποία οργανώνεται γύρω από δύο άξονες: την ερωτική επιθυμία και το χρήμα. Έχει υποστηριχθεί ότι στο πλαίσιο μιας οικονομικο-σεξουαλικής ανταλλαγής το μέρος που πληρώνει ή προσφέρει μια ανταμοιβή θεωρείται ότι έχει την επιθυμία -και επομένως ανταμείβεται με την εκπλήρωση της επιθυμίας του- ενώ το άλλο μέρος, εκείνος/η δηλαδή που την ικανοποιεί πρέπει να ανταμειφθεί διότι -θεωρείται ότι- δεν έχει επιθυμία, απλά παρέχει υπηρεσία (Tabet, 2001).8 Η πολιτισμική πρακτική της κονσομασιόν αποτελεί ένα τύπο οικονομικο-σεξουαλικής ανταλλαγής όπου συγκροτήθηκε ακριβώς στη βάση αυτής της δυνατότητας των ανδρών να εκφράσουν την ερωτική τους επιθυμία μέσω του χρήματος. Ωστόσο, αυτό γίνεται συγκαλυμμένα, διότι, κι αυτό θα προσπαθήσω να αναλύσω στο κείμενο, η κονσομασιόν επιτελείται μέσα από έναν κώδικα ανταλλαγής όπου το χρήμα αποσιωπάται και τη θέση του παίρνει η πρακτική του κεράσματος του επονομαζόμενου γυναικείου ποτού.9

«ΠΟΤΟ ΓΙΑ ΠΑΡΕΑ»: Η ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΜΙΑΣ ΑΜΦΙΣΗΜΗΣ ΑΝΤΑΛΛΑΓΗΣ

Η ιδιαιτερότητα των μπαρ με κονσομασιόν, δηλαδή η δυνατότητα συντροφιάς με γυναίκες, διαμορφώνει την πελατεία, αποκλείοντας τις τελευταίες από τη θέση του πελάτη. Από την άλλη μεριά, είναι αυτή η δυνατότητα της υπηρεσίας που προσελκύει την πελατεία στα μπαρ, δηλαδή, χωρίς να είναι αναγκασμένοι, οι πελάτες που συχνάζουν σε αυτά τα μπαρ αναζητούν αυτή τη συντροφιά. Με άλλα λόγια, το διακριτικό γνώρισμα αυτής της διασκέδασης είναι η παρέα με γυναίκες. Γυναίκες προκλητικά ντυμένες,10 έντονα βαμμένες, αρωματισμένες και καλοχτενισμένες11 προσλαμβάνονται12 στο μπαρ για να μιλήσουν με τους πελάτες και να τους ακούσουν, να τους κάνουν να χορέψουν και να τραγουδήσουν και να νιώσουν «άρχοντες»: γενναιόδωροι γλεντζέδες, ερωτικοί και επιθυμητοί άντρες, αλλά και να τους γοητεύσουν εκείνες με τη σειρά τους,13 σε ένα περιβάλλον όπου οι γυναίκες δεν αντιτίθενται και δεν ανταγωνίζονται τους άντρες, αλλά με κάθε τρόπο δείχνουν πλήρη αποδοχή και θαυμασμό. Ανεξάρτητα από τις επιμέρους διαφοροποιήσεις των μπαρ αλλά και των γυναικών που εργάζονται σε αυτά, οι βασικές αρχές που ισχύουν καθολικά και περιγράφουν τα καθήκοντα14 μιας κονσοματρίς κατά την επιτέλεση της κονσομασιόν είναι οι εξής:

1. H κονσοματρίς οφείλει να συμπεριφέρεται στον πελάτη ως ανώτερο και να συμμορφώνεται στις επιθυμίες του.
2. Oι υπηρεσίες της κονσοματρίς υπαινίσσονται το σεξ αλλά δεν οδηγούν αναγκαστικά σε σεξουαλική συνεύρεση.
3. H βασική υπηρεσία είναι η συνομιλία της κονσοματρίς με τον πελάτη. Στο πλαίσιο αυτό δουλειά της κονσοματρίς ως ομιλήτριας και ακροάτριας είναι να κάνει τον πελάτη να νιώθει άνετα, ξεχωριστός και σπουδαίος.

Η μοναδική προϋπόθεση για να έχει ο πελάτης πρόσβαση στην κονσοματρίς και να απολαύσει τις υπηρεσίες της είναι να την «κεράσει» ποτό. Σε αυτά τα μπαρ, εκτός από τα συνήθη αλκοολούχα ποτά που διατίθενται σε οποιοδήποτε μπαρ ή άλλο χώρο διασκέδασης, πωλείται στους πελάτες μια ειδική κατηγορία ποτών που προορίζεται να καταναλωθεί από τις κονσοματρίς - το «γυναικείο». Κάθε ποτό που κερνιέται καταγράφεται -τσεκάρεται- δίπλα στο όνομα της κονσοματρίς από την υπεύθυνη μπαργούμαν, η οποία της δίνει για αυτό μία μάρκα. Το σύνολο των κερασμένων ποτών-μαρκών στο τέλος της βραδιάς αποτελούν τον κύκλο εργασίας της κονσοματρίς και σύμφωνα με αυτόν θα πληρωθεί το μεροκάματό της.15

Θεωρητικά το γυναικείο ποτό που πίνουν οι γυναίκες στη συντροφιά των πελατών δεν πρέπει να περιέχει αλκοόλ. Τονίζω το θεωρητικά γιατί οι γυναίκες στη διάρκεια της βραδιάς καταναλώνουν αλκοόλ μέσα στα κερασμένα ποτά. Το περιεχόμενο του γυναικείου ποτού αποτελεί πηγή έντασης και αντικείμενο διαρκών διαπραγματεύσεων, όπως θα παρακολουθήσουμε στα λόγια ενός ιδιοκτήτη «μπαρ με κονσομασιόν» που απευθύνεται στις γυναίκες που εργάζονται στο μπαρ, κατά τη διάρκεια της πληρωμής:

«Η δουλειά σας δεν είναι να σουρώνετε και να σπάτε τα στομάχια σας. Την επόμενη φορά που θα δω γυναίκα να πίνει αλκοόλ με πελάτη θα τη διώξω! [...] ο τραχανάς πληρώνει την παρέα σας κι όχι τα ποτά σας, πάρτε το χαμπάρι».

Η κυνική αυτή διατύπωση έρχεται σε δραματική αντίθεση με την πρακτική που ακολουθούσε αυτό το μπαρ ως προς την παρουσίαση του γυναικείου ποτού - πρακτική που δεν είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη. Κάθε βράδυ γέμιζαν άδεια μπουκάλια βότκας με νερό από τη βρύση κι έτσι υποτίθεται ότι το γυναικείο ποτό ήταν βότκα. Στα περισσότερα μπαρ δεν μετέρχονται τέτοιες επιτηδεύσεις, ωστόσο το σερβίρισμα του γυναικείου φροντίζουν να είναι διακριτικό.

Οι περισσότεροι άνθρωποι -πελάτες και μη- γνωρίζουν ότι το γυναικείο ποτό δεν περιέχει αλκοόλ, κι όπως το έθεσε κάποιος «ναι τα ξέρω, εκείνα τα μπαρ, που οι άνδρες κερνούν τις γυναίκες κάτι «τσάγια» για να τους κάνουν παρέα».16

Με κάθε αφορμή συζήτησης για τα μπαρ με κονσομασιόν, διαπίστωνα εκ μέρους των ανδρών συνομιλητών μου μία αμφίθυμη διάθεση ως προς αυτό το είδος της διασκέδασης. Στις περισσότερες συζητήσεις που είχα με άνδρες όλα αυτά τα χρόνια διέκρινα δύο διακριτές και διαδοχικές μεταξύ τους φάσεις στη στάση τους απέναντι στο ζήτημα της κονσομασιόν. Σε πρώτη φάση, οι άνδρες μιλούσαν αποστασιοποιημένα ως εάν να μην τους αφορούσε το ζήτημα, κι εκφράζονταν αρνητικά για εκείνους τους άνδρες που συχνάζουν σε αυτά τα μπαρ αλλά με συμπάθεια στις γυναίκες που «αναγκάζονται να ανέχονται τον κάθε μαλάκα» κ.λπ.

Όσο η συζήτηση εξελισσόταν οι περισσότεροι ομολογούσαν ότι είχαν βρεθεί και οι ίδιοι -«τυχαία», κάποιος τους πήγε και τελικά είχε «χαβαλέ»-17 και διηγούνταν πρόθυμα τις δικές τους προσωπικές εμπειρίες.

Η πρακτική της αγοράς της παρέας ως τύπος ερωτικής συσχέτισης ανδρών και γυναικών αντιμετωπίζεται με καχυποψία και δυσθυμία και από τις γυναίκες που εργάζονται στο μπαρ όσο και από άνδρες - μέσα και έξω από αυτό. Διατυπώνονται αντιλήψεις σύμφωνα με τις οποίες υποθέτει κανείς ότι οι άνδρες εκείνοι που αναζητούν πληρωμένη συντροφιά για κάποιους (ειδικούς) λόγους αναγκάζονται να το κάνουν. Δεν τους αναγνωρίζεται, δηλαδή, η επιλογή και η επιθυμία για το συγκεκριμένο τύπο συντροφιάς· αντίθετα, τους αποδίδεται η ανάγκη, η αδυναμία, η έλλειψη επιλογής. Αυτό συνειρμικά οδηγεί σε κάποια μειονεκτικά χαρακτηριστικά που αφορούν είτε στην εμφάνιση είτε σε άλλους παράγοντες και που αναγκάζουν τους άνδρες να πληρώσουν για να γίνουν «ανεκτοί».18 Αυτήν την «αντίληψη» τη μοιράζονται και οι ίδιοι οι πελάτες, και ίσως γι' αυτόν το λόγο σπάνια άκουσα κάποιον από αυτούς να αυτοπροσδιορίζεται ή, ακόμα, να προσδιορίζει άλλους άνδρες με αυτόν τον όρο («πελάτης»).19 Έτσι, πολλοί άνδρες αυτοπροσδιορίζονται ως φίλοι του αφεντικού (ειδικά όταν είναι κι εκείνος άνδρας, αλλά και για γυναίκες-αφεντικά χρησιμοποιούν το πρόσχημα της φιλίας).20

Θα ήταν λάθος να θεωρηθούν οι πελάτες ένα ομοιογενές σώμα με μονοσήμαντη ταυτότητα. Αν αυτό που τους ομαδοποιεί είναι μια κοινή, πολιτισμικά αναγνωρίσιμη πρακτική, τούτο δεν σημαίνει ότι εκείνοι που την επιτελούν το πράττουν και το βιώνουν με τον ίδιο τρόπο. Οι άνδρες που πηγαίνουν στα μπαρ δεν αποτελούν μια ξεχωριστή κατηγορία ανδρών, ούτε έχουν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Είναι άνδρες κάθε ηλικίας, κοινωνικής τάξης, επαγγελματικής κατηγορίας, οικονομικής επιφάνειας, οικογενειακής κατάστασης (ανύπαντροι, παντρεμένοι και διαζευγμένοι).

Ωστόσο πρέπει να σημειώσω ότι, από την πρώτη στιγμή που βρέθηκα σε μπαρ με κονσομασιόν, άκουγα τις γυναίκες να μιλούν ιδιαίτερα απαξιωτικά για τους πελάτες, αναφερόμενες γενικά κι αφηρημένα σε «ανώμαλους» και «βλαμμένους». Από την άλλη, πρέπει να σημειώσω ότι τα πράγματα άλλαζαν όταν μιλούσαν σε εξατομικευμένο επίπεδο για συγκεκριμένους άνδρες που γνώρισαν στο μπαρ, και το ζήτημα της εκτίμησης ή απαξίωσης προς αυτά εξαρτιόταν τόσο από το προφίλ του καθενός, όσο κι από την εμπειρία συσχέτισης μαζί τους. Διερευνώντας αργότερα τα νοήματα που απέδιδαν στις έννοιες αυτές οι γυναίκες -αλλά και αρκετοί άνδρες, μέσα και έξω από το μπαρ-, διαπίστωνα ότι βρισκόμουν μπροστά στη σύγκρουση δύο κυρίαρχων -στο δυτικό κόσμο, τουλάχιστον- πολιτισμικών αντιλήψεων. Η πρώτη αφορά στο γεγονός ότι οι άνδρες έχουν από τη «φύση» τους μεγάλες σεξουαλικές ανάγκες, οπότε, προκειμένου να ζήσουν σε αρμονία με τη «φύση» τους πρέπει να τις ικανοποιούν ακόμα και έξω από την κυρίαρχη -ετεροφυλόφιλη, μονογαμική, εντός γάμου- σεξουαλικότητα. Από την άλλη πλευρά, όμως, στο πλαίσιο της κανονιστικής σεξουαλικότητας, το σεξ και ο ερωτικός δεσμός τοποθετούνται στη σφαίρα του ιδιωτικού, του συναισθηματικού. Αντίθετα, η επί πληρωμή ερωτική ή/και σεξουαλική σχέση τοποθετείται στη σφαίρα του δημόσιου, του χρήματος, της αγοράς. Εξάλλου, σύμφωνα με τη Rubin (2006, σ. 420), οι σεξουαλικές πράξεις αποτιμώνται σύμφωνα με τις κυρίαρχες σεξουαλικές αξίες, με βάση τις οποίες η εγχρήματη έκφραση της (ετεροφυλόφιλης) σεξουαλικότητας τοποθετείται στη χαμηλότερη βαθμίδα της σεξουαλικής διαστρωμάτωσης.

«Όσο οι σεξουαλικές συμπεριφορές κι ενασχολήσεις κατεβαίνουν την ιεραρχική διαβάθμιση, τα άτομα που εμπλέκονται υπόκεινται σε υποθέσεις ψυχικής ασθένειας, δυσφήμισης, εγκληματικότητας, περιορισμένης κοινωνικής και φυσικής κινητικότητας κ.λπ.».

Το παρακάτω εθνογραφικό περιστατικό που παραθέτω ήταν μία από τις πρώτες μου εμπειρίες της επιτόπιας έρευνας και εικονογραφεί με τον πιο παραστατικό τρόπο την αμφιθυμία που περιβάλλει τη δραστηριότητα της κονσομασιόν.

Το τρίτο βράδυ ως εργαζόμενη στο «Νανά», ένα μπαρ στην Αθήνα, με έστειλαν σε έναν πελάτη ο οποίος προηγουμένως καθόταν με μιαν άλλη γυναίκα. Μου εξήγησε ότι είχε έρθει για να τη «βοηθήσει» γιατί «είναι φίλοι» και τον «παρακάλεσε» κι ότι αυτός δεν συνήθιζε να «κερνάει».21 Μιλούσαμε μαζί αρκετή ώρα χωρίς να με έχει κεράσει ποτό κι έτσι οι άλλες γυναίκες του μαγαζιού άρχισαν να με πιέζουν («Αν δε σε κερνάει φύγε, ζήτησέ του ποτό», κ.λπ.) να του ζητήσω ποτό. Με τη σειρά μου, κάτω απ' αυτήν την πίεση, αδέξια και άτολμα του είπα «Να βάλω ένα ποτό γιατί μου "τη λένε";», θεωρώντας ότι υπήρχε ένα κλίμα οικειότητας ανάμεσά μας και ότι θα «καταλάβαινε», εφόσον μου είχε ήδη πει ότι «ξέρει» τη δουλειά. Εκείνος έδειξε ότι ταράχτηκε και θύμωσε πολύ. «Ποιος σου "τη λέει"; Nα έρθει να μου πει εμένα». Εγώ τα έχασα και προσπάθησα να τον ηρεμήσω για να μην «αποκαλυφθεί» η γκάφα μου. Αυτός αμετάπειστος συνέχισε να διαμαρτύρεται: «Tι είμαι εγώ; σαν το "χαβαλέ" δίπλα μου, να πληρώνω την παρέα σου!» Μετά τα έβαλε με το μαγαζί: «Εδώ είναι "παριανοί", κοιτάνε να τα "πάρουν", δεν είναι επαγγελματίες». Είπε ότι μιλούσε εκ πείρας μιας και διέθετε ο ίδιος μαγαζί-καφετέρια, και αμέσως έσπευσε να με καλέσει στο μαγαζί του. Μετά την «ψυχρολουσία» έφυγα άπραγη και ούτε ξαναπλησίασα, ωστόσο παρακολούθησα τη «φίλη του», η οποία ξαναπήγε σ' αυτόν και την κέρασε ακόμα τρία ποτά σε μικρό χρονικό διάστημα.

Στην ιστορία εμπλέκονται τρία πρόσωπα: ένας άνδρας-πελάτης που δηλώνει εξαρχής ότι γνωρίζει τον κώδικα και τον επιβεβαιώνει «κερνώντας» τη γνωστή του γυναίκα. Αυτή επαγγελματίας «κονσοματρίς», κι εγώ μαθητευόμενη. Απέναντι στις δύο γυναίκες που κατ' αρχήν τοποθετούνται στην ίδια θέση τόσο ως προς το μπαρ όσο και ως προς το ποτό, ο άνδρας αυτός ακολουθεί διαφορετικές στάσεις.

Ως προς την πρώτη γυναίκα, συμμορφώνεται προς τον κώδικα και την «κερνά». Απέναντι σ' εμένα, όμως, αρχικά παραβιάζει τον κώδικα και στη συνέχεια τον αμφισβητεί θεωρώντας ότι δεν τον αφορά καθόλου - και όχι γιατί δεν τον γνωρίζει αλλά ακριβώς γιατί τον γνωρίζει καλά. Στην πρώτη περίπτωση και τα δύο μέρη επικαλούνται το άλλοθι της φιλίας22 για να δικαιολογήσουν ο ένας στην άλλη -και αντίστροφα- τη συμμόρφωση προς τον κώδικα του κεράσματος. Αφήνουν να εννοηθεί ότι η μεταξύ τους σχέση εκτείνεται πέρα από τα όρια του μπαρ, κι έτσι η αμοιβαιότητα είναι ταυτόχρονα υποχρέωση και δικαίωμα που τους συνέχει τη συγκεκριμένη στιγμή της ανταλλαγής στο μπαρ. Στη δική μου περίπτωση, όμως, ο συνομιλητής μου -που μου ήταν άγνωστος και υπήρχε πιθανότητα, όπως κι έγινε, να μην ξανασυναντηθούμε ποτέ άλλοτε- «ξεχνά» τον κώδικα και ενώ δεν αρνείται τη συντροφιά μου -που γνωρίζει καλά πώς να την ερμηνεύσει- δεν την ανταποδίδει μέσα από το «κέρασμα». Ακόμα χειρότερα, τη στιγμή που του υπενθυμίζω τη σύμβαση της ανταλλαγής, αντιδρά μ' αυτόν τον τρόπο. Μέσα από το χείμαρρο της αρνητικής του αντίδρασης βρίσκει την ευκαιρία να σχολιάσει τη συνθήκη του μπαρ, να τοποθετηθεί απέναντι σε αυτή ως ειδικός και βαθύς γνώστης και να επικρίνει τους υπεύθυνους της επιχείρησης κατηγορώντας τους, μάλιστα, για έλλειψη «επαγγελματισμού».

Καθοριστική για αυτήν την αντίδραση σίγουρα είναι ο από μέρους μου χειρισμός της κατάστασης. Πιστεύοντας ότι μεταξύ μας είχαν δημιουργηθεί οι προϋποθέσεις κατανόησης, ζήτησα το ποτό ως έξωθεν εντολή. Με αυτόν τον τρόπο ήταν σαν να έλεγα ότι δεν θα το ζητούσα ποτέ από μόνη μου και ακόμα παραπέρα ότι, υπερβαίνοντας την επαγγελματική μου θέση, έκανα παρέα μαζί του γιατί μου άρεσε η συντροφιά του.

Από την άλλη, αναλύοντας εκ νέου τη δική μου στάση μπορώ να σημειώσω ότι αυτό που έκανα ήταν μια βίαιη αποκάλυψη της συνθήκης του μπαρ και ένα ξεκαθάρισμα του ποιοι ήμασταν και τι κάναμε εκεί μέσα. Εκείνος «προσβλήθηκε» και δυσανασχέτησε με αυτή τη λογική. Πρώτον, γιατί τον εξομοίωσα με την αφηρημένη κατηγορία «πελάτης», του υπέδειξα, όπως άλλωστε το έθεσε κι ο ίδιος, ότι ήταν όμοιος με το «χαβαλέ» που καθόταν δίπλα του, και δεύτερον του υπενθύμισα ότι η συμπεριφορά του τελούσε υπό έλεγχο και του σύστησα να συμμορφωθεί.

Πρόκειται λοιπόν γι' αυτό που έθεσα από την αρχή και είναι η πηγή των εντάσεων: η αντιμετώπιση του μη ανεκτού, θυμίζει όλα όσα έχουν αναφερθεί, τη ρηματοποίηση μιας σύμβασης, αυτή της «πληρωμένης παρέας» που, ανεξάρτητα από τον τρόπο του καθενός, όλοι γνωρίζουν αλλά δεν το ομολογούν με τους όρους που χρησιμοποίησε ο πρωταγωνιστής της ιστορίας. Πρόκειται για τη δημόσια παραδοχή -που διατυπώθηκε κατ' αρχάς μετά βδελυγμίας- εκ μέρους του ότι το κέρασμα των ποτών στην ουσία μετασχηματίζει με εύσχημο τρόπο μια άμεση πληρωμή, υπονοώντας ότι αυτοί που τελικά πληρώνουν αυτά που δεν πουλιούνται είναι «χαβαλέδες», «τραχανάδες», «ανώμαλοι» και «βλαμμένοι». Επιπλέον, πρόκειται για μία ρητή άρνηση της ανάμειξης χρημάτων με δραστηριότητες που τοποθετούνται πέραν του χρήματος και της αγοράς.

Αν στη Μαδαγασκάρη το σωστό για έναν άνδρα είναι να δίνει στην ερωμένη του -και στη σύζυγό του ακόμα- ως δώρο κάποιο χρηματικό ποσό μετά τη σεξουαλική συνεύρεση (Bloch, 1989, σ. 166), στην Ελλάδα τούτη η χειρονομία καθιστά αυτόματα τη συνεύρεση «αγοραία» και «πορνική» - και άρα στιγματισμένη. Αυτό δεν συμβαίνει μόνο στην περίπτωση της σεξουαλικής συνεύρεσης, αλλά και σε μια σειρά κοινωνικών σχέσεων όπου θεωρείται ότι δεν είναι ηθικά δυνατό να αναμιχθούν τα χρήματα, όπως η φιλία, ο έρωτας, η συγγενική αγάπη, η οικειότητα κ.λπ. Σε αυτές τις αντιλήψεις αίρεται ο ηθικά ουδέτερος χαρακτήρας του χρήματος και αναδεικνύονται οι πολλαπλοί συμβολισμοί του.23 Το χρήμα τοποθετείται στη δημόσια σφαίρα της αγοράς, της εργασίας, της λογικής, του ανταγωνισμού και του συμφέροντος και αποκλείεται από την ιδιωτική σφαίρα της οικειότητας, της συγγένειας, της φιλίας, της ανιδιοτέλειας. Κι αν ακόμα οι γονείς δίνουν χρήματα στα παιδιά τους, οι φίλοι στους φίλους τους, αυτό είναι δυνατό γιατί βρίσκονται ήδη στη σχέση, γιατί οι γονείς αγαπούν τα παιδιά τους -και αντίστροφα- ή γιατί είναι φίλοι. Αυτό που δεν είναι αποδεκτό είναι να δώσουν οι γονείς χρήματα για να τους αγαπήσουν τα παιδιά, ή κάποιος σε κάποιον άλλο για να γίνουν φίλοι.

Στα «μπαρ με γυναίκες» αναμιγνύονται τα χρήματα με τη συντροφιά: η συντροφιά και πουλιέται και αγοράζεται. Οι «κονσοματρίς» βρίσκονται στο μπαρ για να πουλήσουν συντροφιά και οι άνδρες πηγαίνουν εκεί για να την αγοράσουν. Η ανταλλαγή, ωστόσο, παρέας με χρήματα, η εκχρηματισμένη κοινωνικότητα καλύπτεται από έναν άλλο κώδικα ανταλλαγής. Οι πελάτες δεν πληρώνουν άμεσα τις γυναίκες, αλλά τους αγοράζουν ποτά που τους τα προσφέρουν για να τους κάνουν παρέα. Από τη μεριά τους, οι γυναίκες κάνουν παρέα στους άνδρες ώστε εκείνοι να τους προσφέρουν (να πληρώσουν για) ποτά. Έτσι, αυτό που ανταλλάσσεται με την παρέα είναι το ποτό. Η κοινωνικότητα και η συνάφεια που προκύπτουν παραπέμπουν σε μια άλλη κατάσταση πολιτισμικά νόμιμη και σε μια διαδεδομένη «κανονική» σχέση. Μια σχέση συμποσιασμού. Παρατηρείται εδώ μία αντιστροφή: αν οι άνθρωποι πίνουν μαζί γιατί είναι παρέα, στο μπαρ πίνουν μαζί για να γίνουν παρέα.

Η κονσομασιόν επιτελείται μέσω και διά μιας αλληλουχίας «παραγγελιών», «σερβιρισμάτων» και «τσεκαρισμάτων» των γυναικείων ποτών, η οποία διασπάται από και απαντά στην παρεμβολή λεκτικών και σωματικών επιτελέσεων ανάμεσα στα υποκείμενα της ανταλλαγής. Ο ρόλος του «γυναικείου» ποτού είναι καταλυτικός: μόνο μέσα από το ποτό μπορεί να δημιουργηθεί συνάφεια. Το ποτό δημιουργεί τον κοινωνικό χώρο που καθιστά τη συνάφεια εφικτή. Αν δεν υπάρχει ποτό, η συνάφεια διακόπτεται ή δεν αρχίζει καν. Το «κέρασμα» έτσι αναδεικνύεται σε οργανωτικό κώδικα της συνεύρεσης ανδρών και γυναικών στο μπαρ (Παπαταξιάρχης, 1992, σ. 215). Στην ανταλλαγή αυτή τα δύο μέρη εναλλάσσονται στις θέσεις του δότη και του αποδέκτη.24 Τα δύο μέρη ανταλλάσσουν προσφορές: οι γυναίκες προσφέρουν τη συντροφιά στους άνδρες και οι άνδρες προσφέρουν ποτά στις γυναίκες.

Η σύμβαση είναι το κέρασμα και τη γνωρίζουν όλοι, άνδρες και γυναίκες. Μέσα από το «κέρασμα» τα χρήματα μετατρέπονται σε ποτά. Μέσα από την προσφορά ποτών αποσιωπάται η εγχρήματη διάσταση της ανταλλαγής. Ειδικά σε δύο φάσεις, όμως, λανθάνει η οικονομική διάσταση: τη στιγμή που το ποτό «γράφεται» δίπλα στο όνομα της γυναίκας, το επονομαζόμενο «ταμπλό», μια διαδικασία που δεν γίνεται μπροστά στον πελάτη, και τη στιγμή που μαζί με το ποτό η εργαζόμενη παραλαμβάνει τη «μάρκα». Η μάρκα συνοψίζει στον ελάχιστο όγκο της τη συναλλαγή, αποτελεί το υλικό, απτό σύμβολο της ανταλλαγής. Η μάρκα ως σύμβολο δάνειο από το χώρο του τζόγου αποτελεί αναμφίβολα χρηματική μεταφορά. Δεν συμβολίζει το ποτό αλλά το χρηματικό αντίτιμο του ποτού. Στην επιφάνεια της μάρκας το κέρασμα του ποτού και το χρηματικό του αντίτιμο βρίσκονται σε σχέση συμβολικής ισοδυναμίας.25

Στο τέλος της βραδιάς οι γυναίκες εξαργυρώνουν τις μάρκες τους, όπως γίνεται και μετά το πέρας μιας χαρτοπαιξίας ή ενός παιχνιδιού ρουλέτας. Αποτιμώντας τη βραδιά που πέρασε οι εργαζόμενες χρησιμοποιούν εναλλακτικά τους όρους «ποτό» και «μάρκα», στις εκφράσεις «εχθές έκανα ή είχα τόσα ποτά/μάρκες». Ωστόσο ποτέ καμία εργαζόμενη δεν θα πει ότι κάποιος πελάτης την «κέρασε τόσες μάρκες». Όποτε χρησιμοποιείται ο όρος «κέρασμα» συνοδεύεται μόνο από τον όρο ποτό.

Παρατηρεί κανείς ότι η οικονομική διάσταση της ανταλλαγής δεν συντελείται απευθείας ανάμεσα στους πελάτες και στις εργαζόμενες. Την ανταλλαγή υλοποιεί το μπαρ ως επιχείρηση και τα αφεντικά ως επιχειρηματίες και εργοδότες. Οι πελάτες πληρώνουν το λογαριασμό για το σύνολο των ποτών σε τρίτο πρόσωπο και όχι στην εργαζόμενη που «κερνούσαν». Αυτό το πρόσωπο είναι είτε η μπαργούμαν είτε το αφεντικό. Τούτο το τρίτο πρόσωπο δίνει στην εργαζόμενη τις μάρκες και «γράφει» τα κερασμένα ποτά στο «ταμπλό». Στο τέλος της βραδιάς τα ποτά θα μετρηθούν ως μάρκες και θα μετατραπούν σε χρήματα/αμοιβή από το αφεντικό. Η οικονομική διάσταση της ανταλλαγής λοιπόν ενέχει πελάτες και επιχείρηση από τη μία πλευρά, και εργαζόμενες κι εργοδότες από την άλλη. Η επιχείρηση νομιμοποιεί όσο και αποστιγματίζει την εγχρήματη διάσταση της ανταλλαγής. Το μπαρ είναι αυτό που πουλάει ποτά, και η σχέση ανάμεσα στον πελάτη και στην επιχείρηση είναι εξ ορισμού σχέση αγοράς.

Με αυτόν τον τρόπο λοιπόν η εγχρήματη ανταλλαγή καλύπτεται. Ωστόσο, οι εντάσεις παραμένουν και άλλου τύπου αμφισβητήσεις και διεκδικήσεις που συναρτώνται με το περιεχόμενο του «γυναικείου» ποτού έρχονται στην επιφάνεια.

Μία μερίδα πελατών συχνά διαμαρτύρεται για το γεγονός ότι τα ποτά που καταναλώνουν οι εργαζόμενες δεν περιέχουν αλκοόλ, θυμίζω τα «τσάγια» που ανέφερε στην αρχή ο συνομιλητής μου. Κάποιοι από αυτούς επιμένουν οι εργαζόμενες να πίνουν «κανονικά», δηλαδή αλκοολούχα ποτά, αλλιώς απειλούν ότι θα σταματήσουν να «κερνούν» ή ότι δεν θα πληρώσουν γι' αυτά που έχουν ήδη «κεράσει». Κάποιοι, ακόμα, θεωρούν ότι τα μη αλκοολούχα ποτά συνιστούν «κοροϊδία» σε βάρος τους. Το γυναικείο ποτό αναδεικνύεται σε κομβικό σημείο της συσχέτισης ανδρών και γυναικών στο μπαρ, και στο περιεχόμενό του -ως ψεύτικου- διαφαίνεται μια ταύτιση με την όλη δραστηριότητα ως ψεύτικη: το ενδιαφέρον των γυναικών, το κέφι, ψευτιά και κοροϊδία. Το γυναικείο ποτό γίνεται μεταφορά της σχέσης ανάμεσα στον πελάτη και στην εργαζόμενη. Εκλαμβανόμενο ως μη κανονικό μετατρέπει τη σχέση σε μη κανονική. Πελάτες και εργαζόμενες δεν μοιράζονται κοινή ουσία, άρα αυτό που κάνουν δεν τους φέρνει κοντά αλλά τους απομακρύνει. Αν το αλκοόλ στο μπαρ είναι μεταφορά της διασκέδασης, της χαλάρωσης, η ασυμμετρία ανάμεσα στα δύο μέρη ενισχύεται. Η μη χρήση του αλκοόλ από τις κονσοματρίς δηλώνει τη συμβολική απόσταση και διαφοροποίηση από τους πελάτες.

Όλοι γνωρίζουν ότι το γυναικείο ποτό δεν περιέχει αλκοόλ, εντούτοις δεν φαίνεται όλοι οι πελάτες να αποδίδουν το ίδιο νόημα στο περιεχόμενο του ποτού. Οι περισσότεροι δεν το σχολιάζουν καθόλου ή το σχολιάζουν εν είδει αστεϊσμού: «Πρόσεχε μη μεθύσεις από τα νερά». Ωστόσο και αυτή ακόμα η παρατήρηση δεν θα ακουστεί στο πλαίσιο της πρώτης συνάντησης με κάποια κονσοματρίς. Όταν οι πελάτες σχολιάζουν με αυτόν τον τρόπο το γυναικείο ποτό, θεωρώ ότι δηλώνουν ότι γνωρίζουν και συμφωνούν με τη συνθήκη του μπαρ και την ανταλλαγή και με αυτόν τον τρόπο υπερβαίνουν την άμεση ανταλλαγή. Αντίθετα, η κατηγορία πελατών που διαμαρτύρεται κι απαιτεί «κανονικά» ποτά, φέρνει στο προσκήνιο την εγχρήματη διάσταση αφού στην ουσία ταυτίζει το περιεχόμενο του ποτού με την πληρωμή.

Η διαπραγμάτευση του περιεχομένου του «γυναικείου» ποτού έχει και συνέχεια. Δεν αφορά μόνο στη σχέση των κονσοματρίς με τους πελάτες. Το περιεχόμενο του «γυναικείου» ποτού αποτελεί επίσης μεταφορά για την εργασιακή σχέση ανάμεσα στον εργοδότη και στην εργαζόμενη.

Πολύ συχνά στο «Νανά» προκαλούνταν συγκρούσεις ανάμεσα στις εργαζόμενες και στο αφεντικό σχετικά με την κατανάλωση αλκοολούχων ποτών, και ο Γιάννης -το αφεντικό- έκανε συστηματικό έλεγχο στα ποτά των γυναικών. Μύριζε τα ποτήρια, παρακολουθούσε τη στιγμή που σερβίρονταν, έλεγχε τα μπουκάλια με τα ποτά που ήξερε ότι κάποιες γυναίκες προτιμούν. Η «ποτοαπαγόρευση» -όπως ονομάστηκε από τις γυναίκες- συμπεριελάμβανε ακόμα και τη γυναίκα του - που σημειωτέον ήταν και ιδιοκτήτρια του μπαρ αλλά και «γερό ποτήρι». Πολλές γυναίκες έλεγαν, ποτέ όμως μπροστά του, ότι «το πραγματικό του πρόβλημα είναι η τσιγκουνιά, χέστηκε για τα στομάχια μας, φοβάται μην πληρώσει κανένα μπουκάλι παραπάνω», άλλες το απέδιδαν στη γενικότερη αυστηρότητά του, στην ιδιοσυγκρασία και το χαρακτήρα του. Η εμπειρία μου, όμως, από άλλα μπαρ με έπεισε ότι δεν επρόκειτο για «παραξενιά» ή «τσιγκουνιά» του συγκεκριμένου αφεντικού. Γενικότερα παρατήρησα έλλειψη ανεκτικότητας των αφεντικών απέναντι στις γυναίκες που επιθυμούν αλκοόλ στα κερασμένα ποτά τους, ακόμα κι αν επιτρέπουν ή αδιαφορούν για το κατά πόσον οι γυναίκες καταναλώνουν αλκοόλ. Από τη μεριά τους οι κονσοματρίς θεωρούν ότι της βοηθά στην αποτελεσματικότερη άσκηση του επαγγέλματός τους. Το βασικό αντεπιχείρημα που προβάλλουν οι γυναίκες είναι ότι τα «κανονικά» ποτά τα έχουν οι ίδιες ανάγκη για να ανεχτούν τις τυχόν ενοχλητικές συμπεριφορές των πελατών, να συνεννοηθούν μαζί τους, για να κάνουν κέφι και όλα αυτά τα θέτουν ως προαπαιτούμενα της αποτελεσματικής εργασίας τους στο μπαρ. Aπό την άλλη πλευρά όμως, το ποτό ως κεντρικό σύμβολο της διασκέδασης αποτελεί απειλή για τις εργασιακές συνθήκες. Καταναλώνοντας αλκοόλ η εργαζόμενη θεωρείται ότι διασκεδάζει, άρα δεν εργάζεται. Επιπλέον, αυτό σημαίνει ότι αυτονομείται από την εξάρτηση της εργασιακής σχέσης και γίνεται φορέας της δικής της επιθυμίας, και ο βαθμός ελέγχου του εργοδότη μειώνεται. Σε ένα δεύτερο επίπεδο, φαίνεται ότι η ασυμμετρία ανάμεσα στην εργαζόμενη και στον πελάτη αντανακλά και την ασυμμετρία ανάμεσα στην εργαζόμενη και στον εργοδότη. Καταναλώνοντας «κανονικά» ποτά -αλκοόλ- «κάνουν κέφι» διασκεδάζουν, κι έτσι επιτυγχάνουν την εξομοίωση με τους πελάτες, ενώ, ταυτόχρονα, αποκτούν απόσταση από τη σχέση υπαγωγής προς τους εργοδότες.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Ανακεφαλαιώνοντας, το μπαρ με κονσομασιόν αφορά σε έναν τύπο και τόπο ερωτικής συσχέτισης ανδρών και γυναικών. Η σχέση αυτή περιβάλλεται από συγκεκριμένα χαρακτηριστικά με κομβικό σημείο τη δεδομένη κι απροϋπόθετη αποδοχή της ερωτικής επιθυμίας των ανδρών από τις γυναίκες. Επιπλέον, επιτελείται με ορισμένους τρόπους μέσω του κεράσματος και των λεκτικών-σωματικών πρακτικών. Βασική συνθήκη αυτής της κατηγορίας έμφυλων σχέσεων είναι το περιβάλλον του μπαρ στο οποίο αντανακλάται κι αναπαράγεται η κοινωνική σηματοδότηση αυτής της συνάντησης. Το μπαρ ως ειδική κατηγορία νυχτερινής διασκέδασης εξυπηρετεί επιχειρηματικά συμφέροντα, διαμορφώνει εργασιακές σχέσεις και (ανα-)παράγει ένα προϊόν (υπηρεσία): τη διασκέδαση αυτών που συχνάζουν στο χώρο. Οι προσδοκίες και τα συμφέροντα των επιχειρηματιών, των εργαζόμενων αλλά και των διασκεδαζόντων διασταυρώνονται, διαπλέκονται και τίθενται υπό διαπραγμάτευση, με επίκεντρο το κέρασμα του γυναικείου ποτού.

Το γυναικείο ποτό λειτουργεί μετασχηματιστικά. Μετατρέπει τα χρήματα και την αγορά της γυναικείας συντροφιάς σε «κέρασμα» και διασκέδαση. Με άλλα λόγια, αυτό που αναμένεται να κάνει το κέρασμα του ποτού είναι να διαχειριστεί την αμφιθυμία που σχετίζεται με αυτόν τον τύπο οικονομικοσεξουαλικής επικοινωνίας· αμφιθυμία που απορρέει από τις κυρίαρχες κανονιστικές αντιλήψεις για την ερωτική επιθυμία και την ικανοποίησή της - αντιλήψεις που μοιράζονται από κοινού άνδρες και γυναίκες, πελάτες κι εργαζόμενες. Η μετατροπή της αγοράς της συντροφιάς σε προσφορά ποτού ισορροπεί τις αντιθέσεις διασκέδαση/εργασία, υποχρέωση/επιθυμία, χρήμα/συναίσθημα, εξ ου και η διαχείριση του μη ανεκτού που αναφέρεται στον τίτλο του άρθρου.


ΜΙΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΚΑΤΑΤΟΠΙΣΤΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΓΑΓΡΑΙΝΑ ΠΟΥ ΠΛΗΤΗ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΛΕΟΝ ΚΑΤΑΦΑΤΣΑ.ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΒΡΕΙΤΕ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΝΑ ΤΗΝ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ.Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΠΟΡΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΠΑΡΕΛΚΟΜΕΝΩΝ ΚΑΚΟΥΡΓΗΜΑΤΩΝ ΠΟΥ ΕΝΕΧΟΝΤΑΙ ΣΤΗ ΛΕΞΗ CONSOMATION ΑΛΛΑ ΟΙ ΑΠΟΔΕΚΤΕΣ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΙ ΚΑΝΟΥΝ ΟΤΙ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΡΧΕΣ .....ΑΥΤΕΣ ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΝ ΤΙΠΟΤΑ.

ΟΡΓΑΝΑ ...... ΣΤΗ ΜΑΥΡΗ.?

Για ευρωπαϊκή "αναπτυσσόμενη βιομηχανία" ανθρώπων που αναγκάζονται να πουλήσουν τα
νεφρά, τους πνεύμονες ή το μυελό των οστών τους, προκειμένου να ανταποκριθούν στις οικονομικές τους υποχρεώσεις, κάνουν λόγο σε δημοσίευμά του οι New York Times. Στην Ελλάδα της κρίσης το φαινόμενο φαίνεται ότι λαμβάνει μεγάλες διαστάσεις

“Αντιμετωπίζοντας τη φτώχεια, κάποιοι Ευρωπαίοι επιθυμούν να πουλήσουν όργανά τους. Η εξάπλωση των παράνομων πωλήσεων οργάνων στην Ευρώπη υποκινείται από το Διαδίκτυο. Σε ορισμένες περιπτώσεις, αδίστακτοι έμποροι εκμεταλλεύονται την οικονομική εξαθλίωση”, αναφέρει το δημοσίευμα.
Στην Ελλάδα, εύκολα βρίσκει κανείς αγγελίες ανθρώπων που πωλούν τα νεφρά τους. Τα… φθηνότερα νεφρά αγοράζονται στη Σερβία, όπου πληρώνονται με 40.000 δολάρια το “κομμάτι”, ενώ όργανα πωλούνται στη μαύρη αγορά στην Ισπανία, την Ιταλία και τη Ρωσία.

Μέχρι και πνεύμονες πουλάνε με κόστος τα 250.000 ευρώ περίπου, αλλά και μαλλιά, μητρικό γάλα, ή ακόμα και σπέρμα. Ότι έχει ο καθένας.

Σύμφωνα με τον ειδικό εισαγγελέα της Ε.Ε Τζόναθαν Ράτελ, οργανωμένες εγκληματικές ομάδες εκμεταλλεύονται τις δύο ευάλωτες πλευρές της συγκεκριμένης αλυσίδας. Από τη μία τους ανθρώπους που πάσχουν από χρόνια φτώχεια κι από την άλλη τους απελπισμένους αλλά πλούσιους ασθενείς, που θα έκαναν τα πάντα για να επιβιώσουν.

Παραδοσιακά, στις χώρες που η μαύρη αγορά οργάνων ανθεί είναι η Κίνα, η Ινδία, η Βραζιλία και οι Φιλιππίνες, ωστόσο οι ειδικοί διαπιστώνουν ότι και οι φτωχοί Ευρωπαίοι γίνονται ολοένα και πιο ευάλωτοι.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις ομάδας ανθρωπίνων δικαιωμάτων του Μπέρκλεϊ, κάθε χρόνο πωλούνται παράνομα 15.000-20.000 νεφρά.

Πρόσφατα, για την απόφασή του να πουλήσει ένα νεφρό ώστε να σώσει από την πείνα τα παιδιά του, είχε μιλήσει 46χρονος γνωστός επιχειρηματίας από τον Πειραιά, ο οποίος “έπεσε έξω”. “Η μόνη λύση για να σωθώ και να σώσω από την πείνα τα παιδιά μου είναι να πουλήσω το νεφρό μου. Είμαι 46 ετών, υγιής, αλλά απεγνωσμένος”, έλεγε. Μάλιστα για να το πετύχει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα δεν δίστασε να απευθυνθεί ακόμη και σε ιδιωτικό ερευνητή ζητώντας να του βρει σύντομα συμβατό δότη.
ΦΥΣΙΚΑ ΑΥΤΗ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΔΕΝ ΔΕΙΧΝΗ ΝΑ ΕΝΟΧΛΗ ΣΧΕΔΟΝ ΚΑΝΕΝΑ ΕΙΝΑΙ ΟΜΩΣ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΜΑΚΑΒΡΙΑ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΣΟΜΕΝΗ.ΝΑ ΣΚΕΥΘΗΤΑΙ ΟΤΙ ΠΡΙΝ ΜΕΡΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΠΟΙΟΙ ΕΔΙΝΑΝ ΤΟ D.N.A. TOYΣ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΘΟΥΝ ΩΣ ΔΟΤΕΣ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΝ ΚΑΠΟΥ ΝΕΚΡΟΙ Η ΕΓΧΗΡΗΣΜΕΝΟΙ ΜΕ ΚΑΤΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΛΕΙΠΗ ΓΙΑΤΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΕΙΧΕ ΑΝΑΓΚΗ ΕΝΑ ΟΡΓΑΝΟ ΤΟΥΣ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΣΥΜΒΑΤΟ ΚΑΙ ΠΛΗΡΩΝΕ ΥΠΕΡΟΓΚΑ ΠΟΣΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΑΠΟΧΤΗΣΗ.ΕΤΣΙ ΛΟΙΠΟΝ ΑΝΘΙΖΗ ΤΟ ΕΜΠΟΡΙΟ ΤΩΝ ΟΡΓΑΝΩΝ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΤΟΥ 2012.ΒΕΒΑΙΑ ΠΟΛΛΟΙ ΕΚΤΟΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥΣ ΣΤΟ ΝΕΦΡΟ ΤΟΥΣ ΣΤΟ ΑΙΜΑΤΟΥΣ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΠΝΕΥΜΟΝΑ ΤΟΥΣ ΟΠΩΣ ΔΙΑΒΑΣΑΤΕ ΚΑΝΕΙΣ ΜΑ ΚΑΝΕΙΣ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΑΣΧΟΛΕΙΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΘΕΜΑ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΜΑΣ ΠΝΙΞΗ.ΕΛΠΙΖΩ ΣΕ ΔΥΝΑΤΕΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ ΕΙΔΙΚΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ.....ΔΕΝ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΜΩΣ .....

ΓΕΡΟΝΤΟΚΑΨΟΥΡΑ.......ΑΒΕΡΤΑ????


Συγκλονίζει την όμορφη πρωτεύουσα των Κυκλάδων, την Ερμούπολη, το μακελιό που σημειώθηκε σήμερα τα ξημερώματα σε μπάρ της πόλης, μετά από φιλονικία για τα μάτια μιας γυναίκας. Άντρας ηλικίας 61 ετών, από την Παλαιομάνινα Αιτωλοακαρνανίας, εργολάβος στο Νεώριο, σκότωσε τον ιδιοκτήτη του καταστήματος, 42 ετών, ενώ έβαλε φωτιά για να κάψει ζωντανό έναν πελάτη!

Το τραγικό γεγονός που στοίχισε τη ζωή σε έναν άνθρωπό και έγινε η αιτία να κινδυνεύσει ένας ακόμη, ο οποίος υπέστη εγκαύματα, σημειώθηκε στην οδό Πάρου, μετά από καυγά του δράστη με έναν 53χρονο πολιτικό μηχανικό για τα μάτια μιας 30χρονης

Όπως είπαν θαμώνες του καταστήματος, τα δύο θύματα πείραζαν μια 30χρονη, με την οποία ο δράστης εκτιμάται ότι διατηρούσε ερωτική σχέση.

Ανέφεραν, επίσης, ότι τα θύματα και ο δράστης του εγκλήματος ήταν γνωστοί και μάλιστα διασκέδαζαν συχνά στο συγκεκριμένο μπαρ.

Ο καυγάς όμως που άρχισε σήμερα τα ξημερώματα, κατέληξε σε τραγωδία.

Οι τρεις άντρες παρεξηγήθηκαν, αλλά, μετά από λίγο, όπως είπαν οι θαμώνες, σταμάτησαν. Όλοι θεώρησαν ότι ήταν ένας καυγάς που είχε λήξει.Ο εργολάβος όμως είχε άλλα στο μυαλό του. Θέλησε να εκδικηθεί τα δύο άτομα και αφού πήγε στην τουαλέτα του μπάρ, έβαλε σε εφαρμογή το σχέδιό του.

Πήρε ένα μπουκαλάκι, το οποίο, όπως αποδείχτηκε, είχε μέσα βενζίνη και αφού βγήκε έξω, περιέλουσε ξαφνικά τον 53 χρονο και έβαλε φωτιά για να τον κάψει! Μέσα στο μπαρ σημειώθηκε πανικός,ενώ το προσωπικό και οι θαμώνες έτρεξαν αμέσως να σβήσουν τη φωτιά και να σώσουν τον πολιτικό μηχανικό.

Σύμφωνα με τους αυτόπτες μάρτυρες, από τους πρώτους που έσπευσε να βοηθήσει τον άνθρωπό που, όπως είπαν, «είχε λαμπαδιάσει ολοκληρος», ήταν και ο ιδιοκτήτης του μπαρ.Η κίνηση αυτή του 42χρονου εξόργισε τον εργολάβο, ο οποίος, έστρεψε στη συνέχεια το μένος του σε αυτόν.

Έβγαλε ένα περίστροφο που είχε στην τσέπη του και τον πυροβόλησε εν ψυχρώ στο στήθος! Οι πελάτες του καταστήματος έπαθαν δεύτερο σοκ, βλέποντας τον ιδιοκτήτη να πέφτει αιμόφυρτο στο πάτωμα.

Δύο σφαίρες τον βρήκαν στον πνεύμονα, με συνέπεια να τραυματιστεί σοβαρά και να εκπνεύσει λίγο αργότερα στο νοσοκομείο. Στη συνέχεια ο δράστης, άρχισε να πυροβολεί στον αέρα και ο κόσμος, για να προστατευτεί, έπεσε στο πάτωμα!

Έπειτα ο εργολάβος έφυγε τρέχοντας από το μπαρ και πήγε προς το ναυπηγείο, όπου, σύμφωνα με πληροφορίες, ανέβηκε σε γερανό με σκοπό ν΄ αυτοκτονήσει. Τον απέτρεψαν συνάδελφοί το και αφού πήρε ταξί, πήγε έως την περιοχή Φοίνικας και μετά με μοτοσικλέτα στον Γαλησσά. Από εκεί, σύμφωνα με πληροφορίες, σχεδίαζε να πάρει σκάφος για να φύγει από το νησί για να μη συλληφθεί.

Στις 05:20 όμως τον εντόπισαν οι αστυνομικοί οι οποίοι τον συνέλαβαν και έτσι μπήκε τέλος στο θρίλερ που στοίχισε τη ζωή σε έναν άνθρωπο και έγινε η αιτία να τραυματιστεί σοβαρά ένας άλλος.

Όπως έγινε γνωστό από την αστυνομία, πριν τη σύλληψή του ο δράστης είχε πετάξει το περίστροφό του στη θάλασσα, στο λιμάνι της Σύρου, το οποίο εντοπίστηκε από τους δύτες.

Ο τραυματίας μηχανικός φέρει εγκαύματα δευτέρου και τρίτου βαθμού και διακομίστηκε με αεροπλάνο σε νοσοκομείο της Αθήνας. Όπως είπαν οι γιατροί, έχει διαφύγει τον κίνδυνο.

Ο δράστης θα οδηγηθεί σήμερα στον εισαγγελέα.

Σπύρος Κουντούρης

ΣΙΓΟΥΡΑ ΤΟ ΣΥΜΒΑΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΤΙΚΟ ΠΛΗΝ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΟΙΝΟΤΥΠΟ ΠΛΕΟΝ ΣΤΑ ΝΥΧΤΕΡΙΝΑ ΣΤΕΚΙΑ.ΑΝ ΠΡΟΣΕΞΑΤΕ ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ Η ΕΘΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΝ ΛΟΓΩ ΚΥΡΙΑΣ ΠΟΥ ΓΙΑ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ......ΕΓΙΝΕ ΤΟ ΜΑΚΕΛΕΙΟ.ΕΠΙΣΕΙΣ ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΤΟ ΑΝ ΕΡΓΑΖΩΤΑΝ Η ΟΧΙ ΣΤΟ ΜΑΓΑΖΙ ΚΑΙ ΑΝ ΝΑΙ ΤΗ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΠΡΟΣΕΦΕΡΕ ΕΠΙΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΝ ΗΤΑΝ ΝΟΜΙΜΑ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΙΘΑΓΕΝΗΣ.ΑΚΟΜΑ ΠΟΙΑ ΗΤΑΝ Η ΣΧΕΣΗ ΤΗΣ ΜΕ ΤΑ ΘΥΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΟΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΘΥΤΗ ΒΕΒΑΙΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΘΑ ΤΑ ΡΩΤΗΣΗ Ο ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ ΟΤΑΝ ΚΑΛΕΣΗ ΣΕ ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΤΟ ΓΕΡΟΝΤΟΚΑΨΟΥΡΙ.......ΕΤΣΙ ΔΙΑΔΡΑΜΑΤΙΖΩΝΤΑΙ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΙΓΟΥΡΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ ΤΕΤΟΙΟΥ ΤΥΠΟΥ ΑΠΛΩΣ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΩΣ ΑΠΕΧΘΗ ΚΑΙ ΓΙΑΥΤΟ ΑΝΑΦΕΡΘΗΚΕ.ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΒΛΕΠΕΤΕ ΤΟΥ TRAFFICKING ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΞΕΛΕΚΤΑ ΕΤΣΙ ΛΟΙΠΟΝ ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ ΚΙΑΛΛΑ ΚΡΟΥΣΜΑΤΑ ΤΕΤΟΙΟΥ ΤΥΠΟΥ ΔΥΣΤΗΧΩΣ.

ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗ Ε ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗ........


Ένας από τους πιο ιστορικούς ζωγραφικούς πίνακες του ζωγράφου Χατζή «Η Ναυμαχία της Έλλης», που βρίσκεται στο γραφείο του Έλληνα υπουργού Εξωτερικών, είναι απαγορευμένος από τους Τούρκους που ούτε λίγο, ούτε πολύ, ζητούν να κατέβει από τη θέση του και να εξαφανιστεί το Σεπτέμβριο που ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών κ. Αχμέτ Νταβούτογλου θα έρθει στην Αθήνα.

Η ιστορία με τον πίνακα αυτό είναι μεγάλη κι αποκαλύπτει και πώς αντιμετώπιζε τις τουρκικές απαιτήσεις ο Γ. Παπανδρέου όταν ήταν υπουργός Εξωτερικών επί Σημίτη.

«Η Ναυμαχία της Έλλης» απεικονίζει τη νικηφόρα για τη χώρα μας ελληνοτουρκική ναυμαχία του 1912 και βρισκόταν στο γραφείο του υπουργού Εξωτερικών. Όμως το 1999, επειδή θα επισκεπτόταν το γραφείο του Έλληνα υπουργού Εξωτερικών ο Τούρκος ομόλογός του, Ισμαήλ Τζεμ, ο Γ. Παπανδρέου έδωσε εντολή να κατεβάσουν και να κρύψουν τον πίνακα για να μην τον δει και δυσαρεστηθεί ο Τζεμ.

Την περασμένη όμως εβδομάδα, όταν ο Δ. Αβραμόπουλος ανέλαβε τα καθήκοντα του υπουργού Εξωτερικών και επισκέφθηκε όλα τα γραφεία των διπλωματών, ανακάλυψε πεταμένο σε ένα γραφείο χαμηλόβαθμου υπαλλήλου του υπουργείου τον υπέροχο πίνακα της «Ναυμαχίας της Έλλης».

Έδωσε αμέσως εντολή για να τοποθετήσουν και πάλι τον ιστορικό πίνακα εκεί που βρισκόταν, στο γραφείο του υπουργού Εξωτερικών, γεγονός που... καταγγέλλει χθες η τουρκική εφημερίδα «Χουριέτ», εκφράζοντας και την... ανησυχία της για αυτήν την πρωτοβουλία Αβραμόπουλου, ενόψει της επίσκεψης του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών στην Αθήνα.

Καταγγέλλοντας και καυτηριάζοντας το γεγονός η «Χουριέτ» βάζει το προκλητικό ερώτημα: «Άραγε θα βρίσκεται εκεί ο πίνακας αυτός τον Σεπτέμβριο, που θα επισκεφθεί ο Αχμέτ Νταβούτογλου τον Έλληνα ομόλογό του;».

ΟΠΩΣ ΚΑΤΑΛΑΒΕΝΕΤΑΙ ΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΤΗΣ ΗΤΤΟΠΑΘΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΡΟΔΩΣΙΑΣ ΣΤΟΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΑΛΛΗΤΗ ΗΤΑΝ ΠΟΛΛΗ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΟΡΑΤΟ ΣΕ ΕΜΑΣ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ.ΠΡΟΣ ΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΣΥΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΤΣΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ.ΘΑΠΡΕΠΕ ΙΣΩΣ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΤΑ ΚΡΗΤΙΡΙΑ ΜΕ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΚΑΠΟΙΟΙ ΚΑΤΑΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΤΕΤΟΙΟΥ ΕΙΔΟΥΣ ΘΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΙΑΧΕΙΡΙΖΩΝΤΑΙ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΜΑΧΗΜΟ ΕΝΟΣ ΛΑΟΥ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΑΝΑ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΩΝ ΓΕΓΟΝΩΤΩΝ.ΕΓΩ ΕΧΩ ΚΑΤΑΛΗΞΕΙ ΓΙΑ ΜΕΡΙΚΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΑ ΚΑΙ ΣΤΟΙΧΕΙΟΘΕΤΗΜΕΝΑ ΙΣΩΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ ΟΛΟΙ.....

ΕΒΡΑΙΟΙ ΕΡΩΤΗΛΟΙ ΤΟΥ ΚΕΡΑΤΑ........


Η έκθεση, που ετοίμασε το Κέντρο βοήθειας θυμάτων σεξουαλικής βίας, μαρτυρά ότι το 2011 υπέστησαν κάθε είδους σεξουαλικού χαρακτήρα κακοποίηση περίπου 40 χιλιάδες κάτοικοι του Ισραήλ, υπολογίζοντας μόνον όσους απευθύνθηκαν για να ζητήσουν βοήθεια.

Εξ αυτών περίπου 30 % είναι παιδιά μικρότερα των 12 ετών. Σχεδόν τα μισά από τα περιστατικά, που αναφέρθηκαν, είναι βιασμοί, είτε απόπειρες βιασμού. Το ένα τέταρτο των εκκλήσεων, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο σχετίζονται με αιμομιξία. Τα πιο ανησυχητικά δεδομένα της στατιστικής είναι ότι συχνότερα όλως τα παιδία γίνονται θύματα της βίας εκεί, όπου αισθάνονται για τον εαυτό τους τη μεγαλύτερη ασφάλεια, δηλάδή σπίτι τους. Ενώ οι βιαστές είναι στενοί τους συγγενείς. Στο 35 % των περιπτώσεων είναι οι πατέρες τους, στο 14 % οι θείοι τους, στο 13 % τα αδέρφια τους. Στην έκθεση υπενθυμίζεται επίσης η αστυνομική στατιστική για το περασμένο έτος.

Το 2011 ασκήθηκαν 4563 ποινικές διώξεις, σχετιζόμενες με εγκλήματα σε σεξουαλική βάση και μόνο σε 577 περιπτώσεις ασκήθηκαν τελικά κατηγορίες. Το 47 % των καταγγελιών έγιναν από ανηλίκους, στο 20 % των περιπτώσεων ανήλικοι είναι οι ύποπτοι τέλεσης του εγκλήματος. Στο 18 % των περιπτώσεων, όταν οι καταγγελίες είχαν γίνει από εφήβους ηλικίας 13-18 ετών, η σεξουαλική βία είχε ασκηθεί εντός των τειχών εκπαιδευτικού ιδρύματος.

ΜΟΥ ΑΚΟΥΓΩΝΤΑΙ ΤΡΕΛΛΑ ΤΑ ΠΟΣΟΣΤΑ ΤΗΣ ΕΚΘΕΣΗΣ ΕΙΧΑ ΒΕΒΑΙΑ ΤΟΥΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ ΣΤΟ ΣΤΟΜΑΧΙ ΓΙΑ ΔΙΑΦΟΡΑ ΑΛΛΑ ΠΛΕΟΝ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΑΝ ΤΟ ΜΕΓΙΣΤΟ ΤΗΣ ΑΝΤΙΠΑΘΕΙΑΣ ΜΟΥ.ΠΕΙΤΕ ΜΟΥ ΤΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΑΠΟ ΕΝΑ ΛΑΟ ΠΟΥ ΒΑΣΙΚΟ ΤΟΥ ΜΕΛΙΜΑ ΟΠΩΣ ΔΕΙΧΝΗ Η ΕΚΘΕΣΗ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΗ ΤΑ ΙΔΙΑ ΤΟΥ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ?ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΤΟΥ ΙΣΤΟ ΕΠΙΣΕΙΣ.ΘΑ ΡΙΞΩ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΔΙΚΙΟ ΣΤΟΝ ΑΔΟΛΦΟ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΘΕΜΑ ΚΑΙ ΑΥΤΗΧΩΣ ΙΣΩΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΠΗΛΛΑΞΕ ΑΠΟ 6 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΑΠΟ ΔΑΥΤΟΥΣ ΣΚΕΦΤΗΤΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΕΙΧΑΜΕ ΚΑΙ ΑΥΤΟΥΣ ΣΕ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΤΗ ΘΑ ΣΥΝΕΒΑΙΝΕ.ΒΕΒΑΙΑ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΙΣΟΠΕΔΩΣΩ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΤΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΛΑΟ ΑΛΛΑ ΔΥΣΤΗΧΩΣ Η ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΣΤΙΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΤΟΥΣ ΜΕ ΕΞΑΓΡΙΩΝΗ ΣΑΝ ΕΛΛΗΝΑ ΚΑΤΕΧΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΜΟΡΦΩΣΗ ΘΕΩΡΩ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΕΤΟΙΟΥ ΤΥΠΟΥ.ΔΕΝ ΤΗ ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΩ ΑΠΛΩΣ ΤΟΥΣ ΘΕΛΩ ΣΤΗ ΚΡΑΜΑΛΑ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΕΚΕΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΟΣΜΗΜΑ.

ΔΝΤ ΚΑΙ ΨΟΦΑ

Μείωση του προσδόκιμου ζωής κατά 6 με 7 χρόνια φέρνει μαζί του το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στις χώρες που... σώζει! Αυτό αναφέρει σήμερα η εφημερίδα Ελεύθερος Τύπος, η οποία επικαλείται διεθνείς μελέτες, τ’ αποτελέσματα των οποίων δείχνουν ότι σε όποια χώρα πήγε το ΔΝΤ ως «σωτήρας» προκάλεσε φυματίωση, καρδιαγγειακές ασθένειες, ψυχικά νοσήματα και θανάτους!

Πρώτος, σύμφωνα με την εφημερίδα, ανέδειξε το θέμα το 2008 σε μεταπτυχιακή, διδακτορική εργασία φοιτητής του Πανεπιστημίου του Γέιλ σε συνεργασία με δύο φοιτητές από το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ, πυροδοτώντας μεγάλες αντιδράσεις εναντίον του ειδικά από εκπροσώπους του Ταμείου.

Στην εργασία αυτή που δημοσιεύτηκε στην έγκριτη επιστημονική επιθεώρηση «Plos» γινόταν συγκριτική μελέτη σε 21 χώρες του τέως ανατολικού μπλοκ κατά τα έτη 1991-2002 από την οποία φάνηκε ότι οι χώρες με δανειακή σύμβαση από το ΔΝΤ εμφάνισαν 16,6% μεγαλύτερη θνησιμότητα από φυματίωση, σε σύγκριση με άλλες χώρες που έκαναν περικοπές λόγω οικονομικών προβλημάτων, χωρίς να μπουν σε πρόγραμμα του ΔΝΤ.

Δεν ήταν όμως μόνο στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης που επιδεινώθηκε η υγεία των λαών λόγω του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου... Στην Αργεντινή τη δεκαετία 1991-2001, οπότε και «δρούσε» το ΔΝΤ, το 48% του πληθυσμού έμεινε εκτός ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και άρα χωρίς φάρμακα λόγω των πολιτικών που επιβλήθηκαν... Το αποτέλεσμα ήταν ν’ αυξάνεται η θνητότητα των πολιτών κατά 5% για κάθε χρόνο «σωτηρίας» από το ΔΝΤ, ενώ το 2002 είχαν αυξηθεί κατά 40% οι επισκέψεις σε ψυχιάτρους λόγω κατάθλιψης!

ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΛΑΒΟΥΜΕ ΣΟΒΑΡΑ ΥΠΟΨΙΝ ΜΑΣ ΟΤΙ ΕΚΤΟΣ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΚΑΚΩΝ ΠΟΥ ΔΙΕΠΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΕΛΑΣΗ ΤΟΥ ΔΝΤ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΗΣ ΚΑΚΗΣ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ ΤΟΥ ΕΚΑΣΤΟΤΕ ΛΑΟΥ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΣΑΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΙΣ ΨΥΧΙΚΕΣ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ ΤΗΝ ΕΠΙΔΕΙΝΩΣΗ ΤΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΑΣΘΕΝΕΙΩΝ ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΣΥΝΑΦΗ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΖΗΝ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΚΑΤΕΙΧΕ Ο ΛΑΟΣ ΜΑΣ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΥΠΗΡΧΕ ΦΤΩΧΙΑ ΠΟΛΛΗ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ.ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΚΑΤΑ ΠΕΡΙΕΡΓΟ ΠΛΗΝ ΟΜΩΣ ΚΑΤΑΝΟΗΤΟ ΤΡΟΠΟ ΠΛΗΓΩΝΗ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΘΡΑΣΥΤΑΤΗ ΠΡΟΔΩΣΙΑ ΤΟΥ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΚΑΙ Η ΑΔΕΙΑ ΣΤΟΝ ΒΑΡΒΑΡΟ ΦΟΡΕΑ ΝΑ ΠΑΙΖΗ ΣΥΜΑΝΤΙΚΟ ΡΟΛΟ ΣΤΙΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΜΑΣ ΑΥΤΟ ΛΟΙΠΟΝ ΟΙ ΥΠΑΙΤΙΟΙ ΘΑ ΤΟ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΝΑ ΣΤΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΙ.Ο ΛΑΟΣ ΝΟΜΙΖΟΥΝ ΟΤΙ ΞΕΧΝΑ ΔΕΝ ΞΕΧΝΑ ΟΜΩΣ ΣΥΓΧΩΡΗ ΟΤΙ ΣΥΓΧΩΡΗΤΑΙ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΗΤΑΙ ΟΜΩΣ ΤΟ ΘΥΜΑΤΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΑΝΤΑΠΟΔΙΔΗ.ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΛΛΗ ΠΟΥ ΥΠΗΡΞΕ Η ΕΡΕΥΝΑ ΓΙΑΤΙ ΕΦΟΣΟΝ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΤΙΘΕΜΕΝΗ ΚΑΚΗ ΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ ΣΕ ΔΙΕΘΝΕΣ ΕΠΙΠΕΔΟ ΑΣ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΑΤΗ ΠΡΟΔΩΣΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ ΔΝΤ ΚΑΤΑ ΤΙΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΕΛΚΟΜΕΝΑ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ 1 ΤΡΙΣ ΕΥΡΩ ΠΟΥ ΧΡΩΣΤΕΙ Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΠΟΖΗΜΕΙΩΣΕΙΣ.ΠΛΕΟΝ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΑ ΜΟΝΟ ΟΠΟΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΕΘΕΛΟΤΥΦΛΗ Η ΠΑΡΙΣΤΑΝΗ ΤΟ ΑΜΕΡΙΚΑΝΑΚΙ.

ΧΩΣΕ ΚΑΙ ΔΩΣΕ.......

Κακούργημα ο πλουτισμός που ξεπερνά τα 73.000 ευρώ και δεν δηλώνεται στο «πόθεν έσχες»

Πολύ αυστηρότερο νομοθετικό πλαίσιο θεσπίζει η κυβέρνηση προωθώντας δρακόντεια μέτρα για την πάταξη της διαφθοράς, για το «πόθεν έσχες» και τα οικονομικά εγκλήματα σε βάρος της κρατικής περιουσίας. Στα νομικά «όπλα» που επιστρατεύει η κυβέρνηση συγκαταλέγονται πέρα από την αύξηση ποινών και προστίμων,
1) δήμευση περιουσιακών στοιχείων που αποκρύπτονται από τις δηλώσεις «πόθεν έσχες» ή προκύπτουν από πράξεις διαφθοράς,
2) η στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων και η έκπτωση από το αξίωμά τους για όσους αξιωματούχους μετέχουν σε off shore εταιρείες και για τους υπαλλήλους που καταδικάζονται για διαφθορά.
Με τα νέα νομοθετικά μέτρα θα χάνουν το αξίωμά τους κυβερνητικά στελέχη, βουλευτές, εκπρόσωποι ΟΤΑ, δικαστικοί, που μετέχουν οι ίδιοι (ή με στενά συγγενικά πρόσωπα) σε off shore εταιρείες, ενώ στο ίδιο αποτέλεσμα μπορεί να οδηγήσει η απόκρυψη περιουσιακών στοιχείων (ή η ανακριβής δήλωση «πόθεν έσχες»), αφού προβλέπονται πλέον κακουργηματικές ποινές, στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων και δήμευση περιουσιακών στοιχείων.
Επέκταση
Ωστόσο η δήμευση, η έκπτωση και στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων επεκτείνεται και σε κάθε κρατικό υπάλληλο και λειτουργό που εμπλέκεται σε διαφθορά. Η κυβέρνηση εξετάζει βελτίωση του νομικού πλαισίου για την ευθύνη των υπουργών με την πρόβλεψη ότι θα κληρώνεται εισαγγελέας, που θα διενεργεί προανακριτικές έρευνες πριν να αποφανθεί η Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής για την παραπομπή ή μη του πολιτικού προσώπου.
Επίσης η κυβέρνηση μελετά να αυξήσει το χρηματικό όριο των 73.000 ευρώ (που ισχύει από το 1996), πέρα από το οποίο αντιμετωπίζεται ένα αδίκημα ως κακούργημα.
Ο έλεγχος των περιουσιακών στοιχείων γίνεται πολύ αυστηρότερος, όπως και οι ποινές, ενώ θεσπίζεται δήμευση περιουσιακών στοιχείων, στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων και έκπτωση τόσο για τους πολιτικούς και κρατικούς αξιωματούχους, αλλά και τους υπαλλήλους (ή και ιδιώτες) που έχουν υποχρέωση υποβολής δήλωσης περιουσιακής κατάστασης.
Έτσι μετατρέπεται πλέον σε κακούργημα (κάθειρξη 5 έως 10 ετών και χρηματική ποινή 20.000 - 1 εκατ. ευρώ) ο παράνομος πλουτισμός που ξεπερνά τα 73.000 ευρώ. Με την ίδια ποινή απειλείται η απόκρυψη περιουσιακών στοιχείων, από τη δήλωση «πόθεν έσχες» όταν υπερβαίνουν τις 300.000 ευρώ, ενώ προβλέπεται η δήμευση.
Η μη υποβολή δήλωσης «πόθεν έσχες» ή η ανακριβής δήλωση, που οφείλεται σε αμέλεια ή αφορά μικρότερα ποσά τιμωρείται με φυλάκιση 2 έως 5 χρόνια και χρηματική ποινή 10.000 - 500.000 ευρώ. Ως νέο αδίκημα θεσπίζεται η προσφορά (αντάλλαγμα κ.λπ.) για άσκηση επιρροής, όταν γίνεται υπόχρεο σε δήλωση πόθεν έσχες, τη σύζυγο, τα παιδιά, συνεργάτες του κ.λπ. με απειλή παρόμοιων ποινών (ανάλογα με το περιουσιακό όφελος).
Με δικαστικές ενέργειες, προκειμένου να μη χάνονται περιουσιακά στοιχεία, θα ανοί-
γουν αμέσως λογαριασμοί, θυρίδες, θα μπλοκάρεται η εκποίηση ακινήτων, θα ακυρώνεται κάθε εκταμίευση χρημάτων, ενώ απειλείται με φυλάκιση όποιος τραπεζικός συνδράμει τον ελεγχόμενο.
Off shore
Με έκπτωση από το αξίωμά τους θα τιμωρούνται όσα μέλη της κυβέρνησης, αρχηγοί κομμάτων, βουλευτές - ευρωβουλευτές, περιφερειάρχες, εκπρόσωποι ΟΤΑ (νομάρχες, δήμαρχοι), δικαστικοί λειτουργοί, διοικητές - υποδιοικητές πιστωτικών ιδρυμάτων, που ελέγχονται από το Δημόσιο κ.λπ., εφόσον συμμετέχουν σε off shore
εταιρείες. Θα απειλούνται με φυλάκιση 2 έως 5 ετών, χρηματική ποινή 10.000 - 500.000 ευρώ, στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων, δήμευση του μεριδίου συμμετοχής στις εταιρείες. Οι ποινές εφαρμόζονται και όταν η συμμετοχή γίνεται από συζύγους και στενά συγγενικά πρόσωπα. Αν προκύπτει και παράνομος πλουτισμός, απόκρυψη
περιουσίας κ.λπ., ενεργοποιούνται οι κακουργηματικές διατάξεις.
Μέτρα επιείκειας για αποκαλύψεις
Για κακούργημα θα διώκονται εφοριακοί-τελωνειακοί που προσδιορίζουν μικρότερους φόρους και προκαλούν ζημιά μεγαλύτερη των 15.000 ευρώ
Ατιμώρητοι θα μένουν οι υπάλληλοι ή ιδιώτες που καταγγέλλουν πράξεις διαφθοράς ή βοηθούν στην αποκάλυψη κυκλωμάτων, αφού αξιολογείται πρώτα η σοβαρότητα των στοιχείων και επιστρέφονται τα υπεξαιρεθέντα. Έτσι μεταφέρεται και στα εγκλήματα διαφθοράς η σχετική πρόβλεψη που ισχύει για καταγγελίες σε υποθέσεις ναρκωτικών, τρομοκρατίας κ.λπ.
Αν το καταγγελλόμενο πρόσωπο είναι υπουργός, η δικογραφία διαβιβάζεται στη Βουλή που την αξιολογεί και αν κινήσει διαδικασία δίωξης του υπουργού, αναστέλλεται η δίωξη του καταγγέλλοντος που μένει ατιμώρητος. Αν το αδίκημα του υπουργού έχει παραγραφεί, ο καταγγέλλων τιμωρείται με μικρότερη ποινή από την τακτική δικαιοσύνη.
Διαφθορά
Η δήμευση και στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων θα είναι υποχρεωτική για κάθε πράξη διαφθοράς υπαλλήλου - κρατικού λειτουργού, ενώ διευρύνεται σε διάφορα αδικήματα πέραν της δωροδοκίας (απιστία, υπεξαίρεση, κατάχρηση εξουσίας, παράβαση καθήκοντος). Οι εφοριακοί ή τελωνειακοί που προσδιορίζουν μικρότερους φόρους και τέλη, εφόσον η ζημιά του Δημοσίου είναι μεγαλύτερη των 15.000 ευρώ θα διώκονται για κακούργημα. Οι διατάξεις για δήμευση, στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων, μέτρα επιείκειας επεκτείνονται και στην περίπτωση δωροδοκίας βουλευτών, εκπροσώπων ΟΤΑ.
Τα βασικά σημεία του νομοσχεδίου
• Δικαίωμα στον υπουργό Δικαιοσύνης να παρεμβαίνει ζητώντας εξατομικευμένο έλεγχο
πόθες έσχες για πρόσωπα, όταν υπάρχει σοβαρή καταγγελία
• Κακούργημα ο παράνομος πλουτισμός των υπόχρεων σε δήλωση πόθεν έσχες προσώ-
πων, όταν υπερβαίνει το ποσό των 73.000 ευρώ
• Κακούργημα η απόκρυψη στοιχείων από τη δήλωση, όταν υπερβαίνουν τα 300.000 ευρώ.
Πλημμέλημα παραμένει η από αμέλεια μη δήλωση περιουσιακών στοιχείων
• Απαγόρευση ακόμα και έμμεσης συμμετοχής σε εξωχώριες εταιρείες για υπόχρεους σε
πόθεν έσχες. Πλέον προβλέπεται στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων και δήμευση
• Επεκτείνεται η ποινή της δήμευσης σε όλα τα εγκλήματα, όταν τελούνται με δόλο
• H έκπτωση από το αξίωμα ή την κατεχόμενη θέση επέρχεται αυτοδικαίως με τη δημοσί-
ευση της αμετάκλητης καταδικαστικής απόφασης
• Υποχρεωτική δήμευση των προϊόντων όλων των πράξεων διαφθοράς στο δημόσιο τομέα.
• Δήμευση, στέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων και μέτρα επιείκειας και στο έγκλημα της
δωροδοκίας βουλευτών και μελών συμβουλίων τοπικής αυτοδιοίκησης
• Υποχρεωτική αποστέρηση πολιτικών δικαιωμάτων και αυτοδίκαιη έκπτωση από την υπαλ-
ληλική ιδιότητα.

ΘΙΓΕΤΑΙ ΚΑΙ ΑΠΟΚΑΘΙΣΤΑΤΑΙ ΕΝΑ ΣΟΒΑΡΟΤΑΤΟ ΘΕΜΑ ΠΟΥ ΘΑ ΚΛΕΙΣΗ ΠΑΡΑ ΜΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΟΥΣ ΚΥΡΙΟΥΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΕΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΤΗΣ ΝΥΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΩΝ ΦΥΛΑΚΗ.ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΕΤΟΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΤΕΥΘΗΝΣΗ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΣΤΟΝ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΤΟΜΕΑ.ΞΕΡΕΤΕ ΠΡΟ ΤΟΥ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΥ ΝΟΜΟΥ ΠΙΑΝΑΜΕ ΤΟΝ ΑΡΧΙΛΗΣΤΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΑΜΕ ΣΕ 5 ΜΕΡΕΣ ΦΥΛΑΚΙΣΗ ΚΑΙ 500 ΜΕΤΑΛΙΚΕΣ.ΤΩΡΑ ΑΙΣΙΩΣ ΘΑ ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΤΕ ΣΕ ΑΡΚΕΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΒΕΒΑΙΑ ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΛΙΓΟΤΕΡΕΣ ΣΥΛΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΕΣΤΑΙ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΛΗ ΒΑΡΥ ΝΑ ΠΑΣ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΣ ΕΠΙ ΠΑΡΑΝΟΜΩ ΠΛΟΥΤΙΣΜΟΥ ΙΣΩΣ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΟΙ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΙΣ ΝΑ ΑΠΟΦΕΥΓΟΥΝ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΑΠΑΓΓΕΛΕΙΑ.ΤΕΛΟΣ ΠΑΝΤΩΝ ΘΑ ΔΟΥΜΕ ΠΩΣ ΘΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΗ ΚΙΝΗΣΗ ΠΡΟΣ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥ ΤΑΠΕΙΝΟΥ ΕΛΛΗΝΑ ΦΟΡΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΥ.

ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ 1997 - 2012


Συγκεκριμένα πρόσωπα, μεταξύ των οποίων και τον Γ. Σμπώκο, κατονομάζει ως «ηθικούς και φυσικούς αυτουργούς» στην υπόθεση Τσοχατζόπουλου, ο εξάδελφος του πρώην υπουργού Νικόλαος Ζήγρας, κατά τη χθεσινή πολύωρη απολογία του στον ανακριτή, ενώ για πρώτη φορά αποκαλύπτει πως το ΠΑΣΟΚ έφερνε Ρωσοπόντιους από την Κύπρο τους ελληνοποιούσε και τους πλήρωνε για να ψηφίσουν ΠΑΣΟΚ και ειδικά στην Θεσσαλονίκη τον Άκη, ενώ το ίδιο έκανε και με τσιγγάνους. Το defencenet.gr έχει επανειλημμένα αναφέρεθεί στο όργιο νοθείας των εκλογών του 2000.

Τότε ξαφνικά εμφανίστηκαν στους εκλογικούς καταλόγους 150.000 «Έλληνες» επιπλέον, με δικαίωμα ψήφου, με αποτέλεσμα να επικρατήσει με 75.000 ψήφους το ΠΑΣΟΚ του Κώστα Σημίτη και να αλλοιωθεί η βούληση του ελληνικού λαού.

Ολόκληρα χωριά στον Έβρο, στην Θεσσαλία, δεκάδες τμήματα στην Β’Αθήνας, ξαφνικά πενταπλασίασαν τους κατοίκους ή τους ψηφοφόρους τους.

Αντέδρασε «χλιαρά» τότε η ΝΔ (πάντα «χλιαρή»η ΝΔ…) αν και είχε όλα τα στοιχεία: Φυλές από όλα τα μέρη του κόσμου, από το Πακιστάν, μέχρι τη Μολδαβία, τις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες κλπ είχαν ψηφίσει ως Έλληνες πολίτες.

Πήγαιναν κι ερχόντουσαν δεκάδες επιβατικά αεροσκάφη από Κύπρο και από Βουλγαρία, αλλά και από μυστηριώδεις εταιρείες τσάρτερ σαν αυτές που χρησιμοποιεί η CIA για τις «δουλειές» της το Σάββατο πριν τις εκλογές και ολόκληρη την Κυριακή μέχρι που έκλεισαν οι κάλπες.

«Ο Ακης έκανε τα πάντα για να βγει βουλευτής. Ξόδευε πάνω από 2,5 εκατ. ευρώ, για την εξαγορά ψήφων από ρωσοπόντιους στην Κύπρο, και τσιγγάνους καθώς και την αγορά εισιτηρίων διαρκείας του ΠΑΟΚ», δήλωσε ο Νικόλαος Ζήγρας στον ανακριτή.

Ως πρωταγωνιστές στην κομπίνα εμφανίζει – εκτός του Άκη Τσοχατζόπουλου – πρώην υπουργό από την Κύπρο, τον εκπρόσωπο στην Ελλάδα της Drumilan International Βλάση Καμπούρογλου, καθώς και τον συριακής καταγωγής άραβα μεγαλοεπιχειρηματία κ. Αλ Σαγιάντ Φουάντ.

Παράλληλα, «καίει» τον επί σειρά ετών συνεργάτη του πρώην υπουργού κ. Ιωάννη Σμπώκο, καθώς τον εμπλέκει ευθέως ως «αποδέκτη» μεγάλων χρηματικών ποσών, ενώ δεν διστάζει να κάνει λόγο για μηχανισμό εξαγοράς ψήφων από πλευράς Τσοχατζόπουλου με ποσά άνω των 2,5 εκατ. ευρώ, προκειμένου για την εκλογή του στη Βουλή και τη διασφάλιση της ασυλίας.

Με την απολογία του, ο κ. Ζήγρας, δεν αφήνει περιθώρια ούτε για τις δυο συζύγους Τσοχατζόπουλου, Γκούντρουν Μοντενχάουερ και Βίκυ Σταμάτη, εμφανίζοντας τις αμφότερες να «γνωρίζουν».

Σύμφωνα με την απολογία του Νικόλαου Ζήγρα:

Οι τελικοί αποδέκτες του συνόλου των χρημάτων ήταν ο Άκης, και ο Ιωάννης Σμπώκος

Ο Μιχαηλίδης ήταν το πρόσωπο κλειδί στην υπόθεση, ο άνθρωπος που μεθόδευε όλες τις συζητήσεις, επαφές και αποφάσεις μεταξύ των Αλ Φαγιάντ Φουάντ, Καμπούρογλου και του Άκη Τσοχατζόπουλου. Αυτός μετέφερε σε βαλίτσες μεγάλα χρηματικά ποσά.
Η μεταφορά των χρημάτων γινόταν συχνά σε τσάντες, και από τον Σμπώκο.
Ο Νικόλαος Ζήγρας αναφέρεται και στην προσωπική σχέση του με τον Άκη Τσοχατζόπουλο, αναγνωρίζοντας τόσο τη διευθέτηση όλων των εξόδων νοσηλείας όσο και το μεγάλο ενδιαφέρον για την υγεία του, από τον εξάδελφό του_ που πάντα κατά με την απολογία, «εμφανιζόταν ως σωτήρας μου».

«Αισθανόμουν ευγνωμοσύνη στο πρόσωπό του. Πολύ αργότερα, αντελήφθην την υστεροβουλία του, για τις παραπάνω ενέργειες. Ήθελε να μην πεθάνω, και δεν προλάβω να τον ενημερώσω για λογαριασμούς».
Σύμφωνα με τον κ. Ζήγρα, ο Άκης Τσοχατζόπουλος δεν κρατούσε μυστικά από τις συζύγους του, τόσο την πρώην κυρία Γκούντρουν Μολντενχάουερ, όσο και τη νυν Βίκυ Σταμάτη, ως εκ τούτου και οι δυο γνώριζαν τις κινήσεις του. Συνείδηση της κατάστασης αποδίδει και στην κόρη του πρώην υπουργού Αρετή Τσοχατζοπούλου.

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

ΝΑ ΤΟΥΣ ΧΑΙΡΟΜΑΣΤΕ ΤΟΥΣ ΑΡΧΙΣΟΣΙΑ-ΛΗΣΤΕΣ ΜΑ Η ΑΛΗΤΑΜΠΟΥΡΙΑ ΤΟΥΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΟΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΙΚΡΟΤΕΡΟ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΤΕΛΕΙ ΕΝ ΝΤΡΟΠΗ ΠΡΟΣ ΧΑΡΙΝ ΤΟΥ ΑΡΧΙΠΡΟΔΟΤΗ ΠΟΥ ΕΓΕΝΝΗΣΕ ΚΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΩΝ ΤΙΜΩΝ ΓΙΑΥΤΟ ΠΟΥ ΤΟΣΟ ΑΠΛΟΧΕΡΑ ΕΔΩΣΕ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΤΟ ΒΡΗΚΑΝ ΤΟ ΚΑΤΑΝΤΗΣΑΝ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΧΑΛΙ.ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΙ ΝΗΣΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΑΧΟΡΤΑΓΟΙ Η ΠΟΙΝΑ ΤΟΥΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΟΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΚΘΑΜΒΩΤΙΚΗ Η ΞΕΥΤΙΛΑ ΤΟΥΣ ΦΤΟΥΣ ΣΑΣ ΡΕ ΘΕΟΝΙΣΤΗΚΑ ΤΑΛΑΓΑΝΙΑ.

ΦΕΡΤΕ ΠΡΑΜΑ ΝΑ ΣΑΛΕΥΕΙ..........

Η Βουλγαρία είναι πηγή προέλευσης και σε μικρότερο βαθμό χώρα διέλευσης (τράνζιτ) ή τελικού προορισμού παιδιών και γυναικών, θυμάτων σεξουαλικής εκμετάλλευσης, και ανδρών, γυναικών και παιδιών που πέφτουν θύματα των οργανωμένων κυκλωμάτων δουλεμπορίου εργασίας, σύμφωνα με όσα αναφέρονται στην έκθεση του αμερικανικού Στέιτ Ντιπάρτμεντ για την παράνομη διακίνηση (τράφικινγκ) ανθρώπων το 2012.

Η έκθεση καλύπτει 185 χώρες, χωρισμένες σε τρεις επιμέρους ομάδες: σ' αυτές που ανταποκρίνονται στα μίνιμουν στάνταρτ για την καταπολέμηση της παράνομης εμπορίας ανθρώπων, σ' αυτές που δεν ανταποκρίνονται πλήρως, αλλά κάνουν μεγάλες προσπάθειες, καθώς και σ' αυτές που δεν ανταποκρίνονται καθόλου και δεν καταβάλλουν καμιά απολύτως προσπάθεια.

Οι γυναίκες και τα παιδιά στη Βουλγαρία πέφτουν θύματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης τόσο στο εσωτερικό της χώρας- κυρίως στα τουριστικά θέρετρα- όσο και σε χώρες του εξωτερικού, όπως η Ολλανδία, το Βέλγιο, η Γαλλία, η Αυστρία, η Ιταλία, η Γερμανία, οι ΗΠΑ, η Τσεχία, η Φινλανδία, η Ελλάδα, η Ισπανία, η Νορβηγία, η Πολωνία, η Ελβετία, η Τουρκία, η Κύπρος, η ΠΓΔΜ και η Νότια Αφρική, τονίζεται στην έκθεση.

Επισημαίνεται δε πως ιδιαίτερα ευάλωτοι στο να πέσουν θύματα των παράνομων αυτών κυκλωμάτων είναι άνδρες, γυναίκες και παιδιά από την κοινότητα των Ρομά.

Επίσης, πολλοί άνδρες, γυναίκες και παιδιά από τη Βουλγαρία πέφτουν θύματα εργασιακής εκμετάλλευσης στην Ιταλία, την Ισπανία, την Τσεχία, την Ελλάδα, τη Σουηδία, τη Νορβηγία, την Κύπρο και το Ιράκ, σύμφωνα με την έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ.

Αρκετά συχνό είναι, επίσης, και το φαινόμενο των παιδιών-επαιτών από τη Βουλγαρία σε χώρες, όπως η Ελλάδα, η Ιταλία και το Ηνωμένο Βασίλειο.

«Η κυβέρνηση της Βουλγαρίας δεν ανταποκρίνεται πλήρως στα μίνιμουμ στάνταρτ για την εξάλειψη του τράφικινγκ. Ωστόσο, καταβάλλει αξιοσημείωτες προσπάθειες προς αυτή την κατεύθυνση» σημειώνεται στην έκθεση του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών.

Στην έκθεση περιλαμβάνονται συστάσεις προς τη Βουλγαρία, όπως να συνεχίσει η βαλκανική αυτή χώρα να ερευνά, να διώκει και να καταδικάζει κυβερνητικούς αξιωματούχους που εμπλέκονται σε τέτοιου είδους κυκλώματα και να διασφαλίζει πως οι υπαίτιοι θα τιμωρούνται ποινικά.

Επίσης, συστήνεται η συνέχιση των ερευνών για τέτοιου είδους υποθέσεις, καθώς και η μη τιμωρία θυμάτων τράφικινγκ για πράξεις που αποτελούν άμεση απόρροια της εκμετάλλευσής τους από τα διάφορα κυκλώματα.

Βοσνία-Ερζεγοβίνη

Η Βοσνία-Ερζεγοβίνη είναι χώρα προέλευσης, διέλευσης και υποδοχής ανδρών, γυναικών και παιδιών θυμάτων παράνομης εμπορίας ανθρώπων, με σκοπό τη σεξουαλική εκμετάλλευση ή την εξαναγκαστική εργασία, αναφέρεται στην ετήσια έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ.

Τα θύματα από τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη εξωθούνται σε πορνεία ή σε εξαναγκαστική εργασία στο Αζερμπαϊτζάν, στη Σλοβενία, στην Κροατία, στην Ισπανία και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, θύματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης είναι παιδιά και γυναίκες από την ίδια τη χώρα, αλλά και από την Ουκρανία, την Αλβανία, τη Σερβία, το Κόσοβο και τη Γερμανία.

Οι γυναίκες από τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, κυρίως Ρομά, αλλά και κοπέλες από άλλες χώρες της περιοχής, είναι θύματα trafficking και εξαναγκαστικής εργασίας ως οικιακοί βοηθοί σε σπίτια.

Οργανωμένες εγκληματικές ομάδες, αναφέρουν οι ειδικοί, εξωθούν επίσης στην επαιτεία παιδιά Ρομά, πολλά από τα οποία είναι μόλις τεσσάρων ετών. Μη κυβερνητική οργάνωση κατήγγειλε ότι έμποροι παιδιών ηλικίας 12 ετών τα εκμεταλλεύονται σεξουαλικά με εκβιασμούς, ομαδικούς βιασμούς και εξαναγκασμό κατανάλωσης ναρκωτικών.

Η Βοσνία-Ερζεγοβίνη, σύμφωνα με την έκθεση, καταβάλει ορατές προσπάθειες για να εμποδίσει την παραβίαση των νόμων κατά του trafficking, αλλά δεν εκπληρώνει πλήρως τα ελάχιστα πρότυπα που είναι απαραίτητα για την εξάλειψη της συγκεκριμένης μορφής εγκλήματος.

«Οι αρχές της Βοσνίας το 2011 δεν κατόρθωσαν να επιδείξουν ικανοποιητική πρόοδο στις προσπάθειες ποινικής δίωξης των δραστών και προστασίας των θυμάτων, εν μέρει λόγω έλλειψης πολιτικής στήριξης σε δράσεις κατά της εμπορίας ανθρώπων και σε μη κυβερνητικές οργανώσεις και επειδή το ίδιο χρονικό διάστημα η χώρα δεν είχε προϋπολογισμό σε επίπεδο κοινών θεσμών» σημειώνεται στην ανακοίνωση.

Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ αναφέρει ότι οι αρχές της Βοσνίας δεν άσκησαν μέχρι στιγμής ποινική δίωξη εναντίον τοπικών αξιωματούχων που θεωρούνται συνεργοί σε υποθέσεις εμπορίας ανθρώπων κι αυτό σύμφωνα με ειδικούς και εκθέσεις μη κυβερνητικών οργανώσεων αποτελεί εμπόδιο στις κυβερνητικές προσπάθειες για την καταπολέμηση του trafficking.

Σλοβενία

H κυβέρνηση της Σλοβενίας «εκπληρώνει πλήρως» τα ελάχιστα πρότυπα για την καταπολέμηση της παράνομης εμπορίας ανθρώπων (trafficking),τονίζεται στην ετήσια έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, στην οποία ζητείται να καταβληθούν επιπρόσθετες προσπάθειες για την ταυτοποίηση και την παροχή βοήθειας σε θύματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης και εξαναγκαστικής εργασίας.

«Η κυβέρνηση αύξησε τη χρηματοδότηση για την προστασία των θυμάτων και ταυτοποίησε περισσότερα θύματα κατά τη διάρκεια του έτους. Επίσης,κατέβαλε ισχυρές προσπάθειες πρόληψης, καταρτίζοντας διετές Εθνικό Σχέδιο Δράσης και υλοποιώντας εκστρατεία ενημέρωσης με τη χρήση πολυμέσων. Επιπλέον,υλοποίησε εκπαιδευτικά προγράμματα όσον αφορά την ταυτοποίηση των θυμάτων για κοινωνικούς λειτουργούς και εκπαιδευτικούς» σημειώνεται στην έκθεση.

Το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών ενθαρρύνει τη σλοβενική κυβέρνηση να ερευνήσει περαιτέρω και να προχωρήσει σε διώξεις εμπλεκόμενων σε υποθέσεις παράνομης εμπορίας ανθρώπων, να καταδικάσει και να τιμωρήσει τους δράστες, συμπεριλαμβανομένων συνένοχων δημόσιων αξιωματούχων.

Τα σλοβενικά ΜΜΕ πρόσφατα δημοσίευσαν ότι η χώρα επί χρόνια αποτελούσε την αφετηρία για τη στρατολόγηση νεαρών γυναικών από τη Δομινικανή Δημοκρατία που εξωθούνταν στην πορνεία.

Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα,ακόμη και υπάλληλοι από το γραφείο του Συνηγόρου για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και το γραφείο του πρώην πρωθυπουργού είχαν ανάμειξη στην έκδοση εγγράφων στις νεαρές γυναίκες.

Η σλοβενική πρεσβεία στο Μπουένος Άιρες και το σλοβενικό υπουργείο Εξωτερικών είχαν προειδοποιήσει για πιθανά στοιχεία trafficking ή εκμετάλλευση για πορνεία στην περίπτωση νεαρών γυναικών που έφθαναν στη Σλοβενία με συμβόλαια για να εργαστούν ως χορεύτριες σε μπαρ.

Η έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ ζητά να εντατικοποιηθούν οι προσπάθειες και η παροχή βοήθειας για την ταυτοποίηση των θυμάτων σεξουαλικής εκμετάλλευσης και εξαναγκαστικής εργασίας και να διασφαλιστεί η ύπαρξη ασφαλών και κατάλληλων εγκαταστάσεων για την αρωγή παιδιών, θυμάτων trafficking.

Στην έκθεση αναφέρεται ότι η κυβέρνηση πρέπει να συνεχίσει την πρόληψη όσον αφορά τις ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού, όπως τα παιδιά Ρομά και να συνεχίσει τις προσπάθειες, με στόχο την ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης σε θέματα εξαναγκαστικής εργασίας και εξώθησης στην πορνεία.

Η Σλοβενία χαρακτηρίζεται χώρα διέλευσης και προορισμού της παράνομης εμπορίας και σε μικρότερη έκταση χώρας προέλευσης για «γυναίκες και παιδιά θύματα εξαναγκαστικής εργασίας και σεξουαλικής εκμετάλλευσης.

Τα θύματα εργασιακής εκμετάλλευσης προέρχονται από την Ουκρανία, τη Ρουμανία, τη Σερβία και τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη. Κάποιες φορές τα άτομα αυτά μεταναστεύουν μέσω της Σλοβενίας, στην Ιταλία, στην Αυστρία και στη Γερμανία, όπου και εκεί στη συνέχεια υπόκεινται σε εκμετάλλευση.

Οι γυναίκες και τα παιδιά από τη Σλοβενία, όπως και από τη Μολδαβία, τη Σερβία, την Κροατία, την Ουκρανία, τη Ρουμανία, τη Σλοβακία και τη Δομινικανή Δημοκρατία γίνονται θύματα εξαναγκαστικής πορνείας και μέσω της Σλοβενίας μετακινούνται προς τη δυτική Ευρώπη, κυρίως στην Ιταλία και στη Γερμανία, όπου επίσης υφίστανται την ίδια μορφή εκμετάλλευσης, τονίζεται στην έκθεση.

Η κυβέρνηση της Σερβίας ενεργά διώκει τους δράστες εμπορίας ανθρώπων, τον περασμένο χρόνο αυξήθηκε ο αριθμός των καταδικασθέντων και εισήχθησαν νέα μέτρα πρόληψης στο πλαίσιο της μάχης κατά της συγκεκριμένης μορφής εγκλήματος, σύμφωνα με την ετήσια έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ.

Η Σερβία είναι χώρα προέλευσης, διέλευσης και υποδοχής ανδρών, γυναικών και παιδιών θυμάτων εμπορίας ανθρώπων για σεξουαλική εκμετάλλευση και καταναγκαστική εργασία, τονίζεται στην έκθεση.

Αν και το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών στην έκθεσή του συμπεραίνει ότι στη Σερβία δεν έχουν ακόμη εκπληρωθεί πλήρως τα πρότυπα που είναι απαραίτητα για την εξάλειψη της εμπορίας ανθρώπων, τονίζει ότι οι σερβικές αρχές έχουν κάνει σημαντικές προσπάθειες προς την επίτευξη του στόχου.

Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ εκτιμά ότι η Σερβία έκανε σημαντικά βήματα όσον αφορά την προστασία των θυμάτων της εμπορίας ανθρώπων, αλλά προσθέτει ότι είναι απαραίτητο στη διαδικασία να ενταχθούν και οι μη κυβερνητικές οργανώσεις που ήδη βοηθούσαν τα θύματα στην επανένταξή τους στην κοινωνία.

Το 2011, η εισαγγελία ασχολήθηκε με 36 υποθέσεις εμπορίας ανθρώπων, στις οποίες εμπλέκονταν 68 άτομα. Από τους 68 κατηγορούμενους, 47 καταδικάστηκαν, αναφέρεται στην έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ.

Οι ποινές κυμάνθηκαν από έξι μήνες έως 10 χρόνια κάθειρξη, ωστόσο από τους 47 καταδικασθέντες, μόνον οι 15 άρχισαν να εκτίουν τις ποινές.

Τα θύματα εμπορίας ανθρώπων που εντοπίστηκαν στη Σερβία κυρίως προέρχονται από τις γειτονικές χώρες και τις χώρες της ανατολικής Ευρώπης, το Μαυροβούνιο, τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, την Ουκρανία, τη Μολδαβία, την Τουρκία, τη Σλοβενία, τη Ρωσία και τη Ρωσία.

Κ.Γ.

ΑΥΤΑ ΑΝΑΦΕΡΗ Η ΕΤΗΣΙΑ ΕΚΘΕΣΗ ΤΟΥ STATE DEPARTMENT.Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΚΑΘΩΣ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΕΙΝΑΙ ΑΛΟΠΡΟΣΑΛΛΗ ΤΟ ΠΟΛΛΥ ΑΣΤΕΙΟ ΤΗΣ ΥΠΟΘΕΣΗΣ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΕΝΩ Η ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΓΙΝΗ ΕΝΑ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΜΠΟΡΔΕΛΟ ΑΠΟ ΤΟ TRAFFIKING OLOI AYTOI ΠΟΥ ΧΡΗΖΟΥΝ ΑΞΙΩΜΑΤΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΧΩΡΟ ΑΠΛΑ ΧΡΗΜΑΤΙΖΩΝΤΑΙ ΚΑΙ ΣΤΗΡΗΖΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΔΙΑΚΙΝΗΣΗ ΠΑΙΔΙΩΝ ΚΑΙ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.ΒΛΕΠΕΤΕ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΑΣ ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ ΚΑΘΙΣΤΑ ΤΙΣ ΑΛΛΟΔΑΠΕΣ ΙΕΡΟΔΟΥΛΕΣ ΑΝΑΓΚΑΙΕΣ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΑΝ ΕΧΟΥΝ AIDS Η ΟΠΟΙΟ ΑΛΛΟ ΑΦΡΟΔΙΣΙΟ.ΕΚΤΟΣ ΟΛΩΝ ΑΥΤΩΝ Η ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΥΠΟΓΡΑΨΗ ΤΟ ΣΥΜΦΩΝΟ ΚΑΤΑ ΤΟΥ TRAFFIKING ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΤΗΝ ΥΠΟΧΡΕΩΝΕ ΣΕ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΑΥΣΤΗΡΟΥΣ ΕΛΕΓΧΟΥΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΑΛΛΟΔΑΠΩΝ ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΗΘΕΛΕ Η ΕΥΡΩΠΗ. ΕΤΣΙ ΛΟΙΠΟΝ ΚΑΤΑΛΗΞΑΜΕ ΣΤΟ ΤΡΑΓΙΚΟ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΥΤΕ ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΠΟΥΤΑΝΑ ΑΛΟΔΑΠΗ ΓΙΑ ΝΑ ΔΟΥΛΕΨΗ ΣΑΝ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ ΚΑΙ ΕΦΟΣΟΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΖΗΤΑΕΙ Ο ΛΑΟΣ ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΜΗΝ ΠΟΥΛΗΣΟΥΝΕ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΛΙΓΟ ΚΑΙ ΑΣ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ ΤΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ .ΠΙΣΤΕΥΩ ΕΓΙΝΑ ΚΑΤΑΝΟΗΤΟΣ.ΕΠΙΣΕΙΣ ΟΙ ΑΡΧΕΣ ΘΕΛΩΝΤΑΣ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΑΥΤΙΑ ΚΑΙ ΜΑΤΙΑ ΠΑΝΤΟΥ ΤΟΥΣ ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΩΝΤΑΙ ΜΕ ΝΥΧΙΑ ΚΑΙ ΜΕ ΔΟΝΤΙΑ.ΟΣΟΙ ΒΕΒΑΙΑ ΔΕΝ ΕΜΠΟΡΕΥΩΝΤΑΙ ΤΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΠΡΟΣ ΠΛΟΥΤΙΣΜΟ.ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΛΟΙΠΟΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑ ΣΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ.....